Week 25: Bocas del Torro ~ Santiago de Veraguas ~ Santa Catalina ~ El Valle

Dinsdag 14 juni 2016
We beginnen de dag vandaag rustig. Beetje uitslapen, bootschapje doen, was wegbrengen, ontbijten en dan maar eens een van de tropische strandjes opzoeken. Het is inmiddels tegen 11:00 uur als we richting de waterkant lopen om een bootje te regelen richting Red Frog Beach. Het idillische strandje licht op zo'n 20 minuten varen vanaf Isla Colon waar wij overnachten. Het strandje staat bekend om de Red Frogs, die wij overigens niet weten te spotten hier. Tja, je kunt nou eenmaal niet alles hebben .... Het is een korte wandeling van zo'n 15-20 minuten om het eilandje over te lopen vanaf de kant waar we door onze kapitein worden afgezet, tot aan het bekende strandje. We spreken af met onze kapitein dat hij ons om 16:30 uur weer hier ophaald. Wat een mooi strandje hier .... Mooi wit zand, grote Palbomen en heerlijk water. Ik zeg een prima plekje om vandaag weer eens lekker een dagje strand te pakken. Tegen 16:00 uur lopen we op ons gemak terug naar de andere kant van het eilandje waar we om 16:30 uur weer netjes worden opgehaald door onze eigen water taxi. Heerlijk dagje zo! Daarna is het nog even lekker relaxen bij onze accommodatie, voor we tegen 19:00 uur een lekker Indonesisch restaurantje opzoeken om een hapje te eten. 's Avonds spelen we nog maar eens een potje Canasta, kijken of ik vanavond eens wat meer winners geluk heb .... Om een uur of 23:30 houden we het voor gezien, want morgen hebben we een excursie geboekt naar een paar mooie tropische eilandjes waar we ook nog wat kunnen snorkelen. Kijken hoe Theo dat gaat ervaren ....

Woensdag 15 juni 2016
Vanmorgen om 08:00 uur staat de wekker. Vandaag hebben we dus een leuke excursie geboekt om wat meer van de eilanden groep Bocas del Torro te kunnen zien. Om 09:30 uur moeten we ons melden bij de boot terminal en om 09:50 uur vertrekken we. We halen onderweg nog op twee plekken mensen op en totaal zijn we met 7 personen en de kapitein, een klein groepje dus, heerlijk. We varen door een schitterend gebied met veel Mongroves en kleine eilandjes. Eerst richting Dolfine Bay, maar helaas die zijn vandaag niet thuis. Dan varen we vlak langs een klein Mongroven eilandje waar de kapitein ons nog twee Luiaards toont. Tja, het blijven toch wel bijzondere beesten hoor. Dan varen we nog een stuk en leggen we even aan bij een klein restaurantje in de Mongroven, waar we alvast onze lunch voor vanmiddag kunnen reserveren. We gaan eerst naar twee kleine tropische eilandjes een eindje uit de kust. Als we daar komen aanvaren zien we twee super mooie tropische eilandjes met hagel witte zandstanden en turcoise blauw, helder water. Prachtig hier! We hebben hier ruim 2,5 uur de tijd om lekker wat te relaxen, zwemmen en rond te lopen. Omdat we na de lunch naar een mooie snorkelplek gaan, nemen we hier even de tijd om Theo te leren snorkelen. Nog nooit heeft Theo de onderwaterwereld zelf bekeken, dus we vonden dit een mooie gelegenheid om een keertje met z'n drieën te gaan snorkelen, hier in Panama. En wat super dit! In het begin is het allemaal nog wat onwennig en af en toe denkt Theo ook onderwater zijn verbazing uit te kunnen spreken of gewoon door te kunnen praten maar helaas, dan slik je dus het zoute zeewater in he Theo. Anyhow! Theo geniet met volle teugen (bijzondere woordspeling hier realiseer ik me nu ik het zo opschrijf) en valt van de ene in de andere verbazing.Tegen 14:30 uur zijn we terug bij het restaurantje voor de lunch en daarna varen we nog een klein stukje naar een mooie snorkelplek vlakbij. Hier hebben we nog zo'n 40 minuten om te snorkelen en het is zeker de moeite waard. Wat een geweldige belevenis dit voor Theo. Prachtige gekleurde visjes, grote vissen, keine tropische visjes, mooi koraal en super helder blauw water .... Het gaat prima nu, goed dat we vanmorgen op een wat minder interessante plek en vanaf de kant wat geoefend hebben. Als we na zo'n 40 minuten weer terug komen aan boord, duurd het even voordat Theo goed beseft wat hij zojuist allemaal gezien heeft onderwater. Tja, dit is toch even wat anders als een onderwaterdocumentaire op National Geografics. Super dus, een geweldige ervaring! Dan varen we in circa 40 minuten weer terug richting het punt, waar we vanmorgen om 09:45 uur aan boord gingen, waarna we uiteindelijk tegen 16:30 uur weer terug zijn bij onze accommodatie. Even tijd om alle nieuwe indrukken te verwerken en er nog lang over na te praten. 's Avonds eten we Pizza bij het zelfde restaurantje als de eerste dag hier op Bocas del Torro en daarna zitten we nog gezellig wat na te praten tijdens een potje kaarten bij onze accommodatie. Morgen laten we de mooie eilandjes en strandjes weer even achter ons en willen we verder reizen richting David en misschien verder opweg richting de Pacifische kust.

Donderdag 16 juni 2016
Vandaag een lange reisdag voor de boeg. We staan om 07:30 uur op, want om 09:00 uur willen we de boot taxi nemen naar Almirante op het vaste land. Na een bootrit van zo'n 30 minuten stappen we over in een Yellow Cap, de taxi die ons van de bootterminal naar het busstation brengt voor de bus richting David, een rit van zo'n vier uur. We hebben mazzel, als we aankomen staat de bus al te wachten en binnen 10 minuten reizen we verder. Het openbaar vervoer is ook hier weer goed geregeld. Mooie mini bussen met airco, backpacks op het dak en geen gezeur over betalen voor de backpacks wat we in Afrika vaak hadden. De bus rijdt door een schitterend berglandschap met prachtige vergezichten over bananenplantages met uitzicht over de Carribische Zee. Leuk om ook hier in Panama weer gebruik te maken van het openbaar vervoer en te zien hoe de locals hier reizen. Anders als in Afrika is iedereen hier vrij stil in de bus en zorgt de chauffeur voor een gezellig sfeertje in de bus door (soms wat hard, dat wel) ons te laten meegenieten van de locale muziek in de bus. De rit verloopt voorspoedig en om 13:50 uur komen we aan op het busstation in David. Tja, dan maar even informeren over bussen die verder gaan in de richting van Santa Catalina, waar we morgen hopen aan te komen. Al snel komen we er hier achter dat het toch wel erg fijn is dat ik wat Spaans spreek, want hier, buiten het toeristische Bocas del Torro, zijn er toch maar weinig mensen die een beetje Engels spreken. Al snel komen we erachter dat er over een half uur een aansluitende bus gaat naar Santiago de Veraguas, opnieuw een busrit van zo'n drie uur. Omdat we hebben gelezen dat de plaats David weinig te bieden heeft, besluiten we maar om vandaag direct door te reizen. Scheelt morgen op weg naar Santa Catalina weer een rit van drie uur, waardoor we dan morgen lekker op tijd kunnen aankomen op onze volgende bestemming waar we weer een paar dagen willen blijven. We halen even snel wat voor de lunch in de supermarkt, zodat we in de bus straks even op ons gemak een broodje kunnen eten. Als we aankomen bij de bus hoeven we niet lang meer te wachten, na zo'n 10 minuten is het tijd en vertrekt de bus. Deze route is wat minder interessant als die van vanmorgen, maar het schiet zo wel lekker op. Rond 17:45 uur komen we aan op het busstation van Santiago de Veraguas, waar we een taxi nemen en een slaapplaats zoeken. Het is niet het meest charmante hotel, maar na zo'n lange reisdag en een slaapplek voor een nacht, zijn we snel tevreden en besluiten we niet langer verder te zoeken. Theo is wat grieperig dus die besluit vanavond eerst even een uurtje op bed te gaan liggen en niet mee te gaan eten. Sander en ik lopen naar een grote shopping mall waar we bij KFC even een snelle hap achterover slaan. Tja, niet ideaal maar we hebben weinig behoefte om vanavond langer rond te lopen om iets anders te zoeken. Als we terugkomen op de kamer maken we Theo wakker en zitten we nog even gezellig op de kamer, om vervolgens weer op tijd naar bed te gaan. Morgen nog twee korte ritjes, eentje van een uur richting Sona en daarna een tweede bus richting Santa Catalina, een busritje van zo'n 1,5 uur.

Vrijdag 17 juni 2016
Vanmorgen om 07:30 uur weer de wekker gezet. Ik sta op met enorme rugpijn. Tja, een hele dag in de bus zitten en dan een accommodatie met een niet al te best matras gaat voor mij niet zo goed samen. Anyhow! We willen om 08:30 uur vertrekken en nemen een taxi naar het busstation. Om 09:00 uur hebben we de eerste bus die ons in iets minder als een uur in Sona brengt. Hier wachten we vervolgens op onze aansluiting naar Santa Catalina om 11:15 uur. Het is weer een mooie busrit vandaag en gelukkig eentje een stuk korter als die van gisteren. Om een uur of 13:00 uur zijn we in Santa Catalina en stappen we uit voor een duikschool. Theo blijft hier even wachten met de backpacks en Sander en ik doen ons best om weer een geschikte accommodatie te vinden. Even lijkt het erop dat we hiermee vandaag minder geluk hebben en het kost ons dus bijna twee uur, voordat we uiteindelijk toch weer een mooie accommodatie hebben gevonden voor ons drieën. Het is wel een beetje afzien met onze zoektocht want hier aan de kust is het weer super warm. Anyhow! We hebben weer een prima plekje gevonden, dit keer met twee kamers en een klein zwembadje, heerlijk. Als we een beetje gesettled zijn en we ons wat opgefrist hebben in het zwembad, lopen we tegen een uur of 18:00 uur richting de duikschool om voor Sander en mij voor zondag een duik excursie te boeken. We vullen al het papierwerk in, passen de uitrusting en alles is gereed. Zondag gaan wij samen een dagje duiken met een privé instructeur/gids op Coiba. Coiba is DE duikplek van Central America, zo hebben wij gelezen en ons laten vertellen, dus we zijn erg benieuwd wat we hier te zien krijgen. De bedoeling is dat wij om 07:30 uur verzamelen bij de duikschool en na een korte briefing met de boot vertrekken naar de eilanden groep en 's middags tegen een uur of 16:30 weer terug zullen zijn bij de duikschool. Theo heeft dus zondag een heerlijk relax dagje voor zichzelf, want mee gaan zonder te duiken of snorkelen was helaas geen optie. Tja, en om voor ons nou deze duikplek over te slaan ook niet .... Als we alles hebben geregeld voor zondag, lopen we verder naar een klein lokaal restaurantje waar we even wat eten. We hebben geluk want er vallen een paar flinke buien, maar we komen mooi droog over. Na het eten lopen we nog even naar het strand om te kijken naar de bliksem boven het water. Wat een mooi gezicht zo over het water en helemaal fijn dat we dit keer aan de kant staan en niet daar op het water zitten .... Vervolgens lopen we terug naar onze accommodatie waar we nog gezellig een potje kaarten, voordat we tegen 23:00 uur weer naar onze kamer gaan. Even nog een goede rugmassage en een nachtje slapen in een goed bed en hopelijk gaat het dan morgen weer wat beter met mijn rug. Welterusten!

Zaterdag 18 juni 2016
Even een dagje rustig aan. Theo en ik zijn er al weer op tijd uit. Bakkie koffie en thee doen, reisverslag wat bijwerken en lekker even rustig wakker worden. Om 09:30 uur maken we ook Sander wakker en maken Theo en ik even een lekker ontbijtje klaar in de keuken. Tja, we kunnen toch niet achterblijven he. We zien soms zulke uitgebreide ontbijtjes voorbij komen in de hostels .... Weer eens een keertje iets anders al een broodje kaas of jam en pindakaas. Na het ontbijt, tegen een uurtje of 11:00 nemen we de strandspullen mee en lopen we in circa een 20 minuten naar een mooi surfers strandje in de buurt. Wat een mooi strand weer en ZO rustig, heerlijk. Heerlijke golgen en wederom een prima watertemperatuur van 29 graden, maken het een ideale plek voor een paar uurtjes strand. We lunchen wat in een leuk restaurantje met uitzicht op de baai en daarna lopen we op ons gemak weer terug naar de accommodatie. We lopen nog even langs de duikschool omdat Sander nog even een ander wetsuit moet aanpassen voor morgen. Na de koffie lopen we terug richting de accommodatie en nemen we nog even een verfrissende duik in het zwembad. Sander en Theo zijn nu nog even een stukje wandelen hier vlakbij en ik heb me lekker even teruggetrokken op onze kamer. Even douchen, reisverslagje bijwerken en zo even lekker liggen tot de heren terugkomen, waarschijnlijk weer met nieuwe verhalen .... Met mijn rug lijkt het wel weer een stuk beter te gaan, dus ja, dat is wel fijn als ik morgen wil duiken. Daarom nu maar even mijn gemak houden en hopen op het beste .... Straks nog maar weer even op zoek naar een restaurantje voor vanavond en daarna zien we wel weer. Het zal vast niet al te laat worden vanavond, want morgen moeten Sander en ik er weer vroeg uit om op tijd bij de duikschool te zijn. En dan zit je 's avonds nog even rustig op de varanda voor je kamer, heb je bijna drie uur lang geluidsoverlast van de kerk tegenover het hostel. Tja, hier gaat een kerkdienst er toch blijkbaar wat luidruchtiger aan toe als bij ons. Wat een geschreeuw, maar ja om nou bij de kerk te klagen over geluidsoverlast .... Gelukkig is het tegen 22:30 uur weer rustig en kunnen we toch nog een beetje op tijd naar bed.

WEEK 26
Zondag 19 juni 2016
Vanmorgen zijn we er op tijd uit. Om 06:45 uur staan we op, nemen even een broodje en om 07:30 uur zijn we bij de duikschool voor een korte briefing over onze duik excursie met Panama Dive Centre. We hebben mazzel vandaag, we blijken de enige betalende toeristen te zijn die vandaag een dagje gaan duiken. Oftewel .... een privé duikgids, onze eigen boot met bemanning en nog twee vrijwilligers van de duikschool die een dagje mee mogen duiken. Een gezellig klein groepje dus. Na de koffie en korte briefing nemen we onze uitrusting mee en lopen we richting het strand, op weg naar de boot. Theo zwaait ons hier uit, die heeft vandaag (eindelijk) eens een paar uurtjes voor zichzelf. Hij had graag mee gewild om te filmen als wij gingen duiken, maar helaas ging dit niet. Maar goed, ook Theo weet zich hier wel prima een dagje te vermaken .... Wij hebben eerst nog een aardig bootritje voor de boeg. Ruim 1:15 uur varen tot we bij de eilanden groep Coiba zijn, een van Centraal America's beste duikspots, zo hebben wij ons laten vertellen. Onderweg spotten we nog veel Dolfijnen die opspringen in de golven van de boot. Fantastisch dit! We duiken vandaag op drie verschillende plekken rondom Isla Coiba. Ik ben wat verkouden dus het is even kijken hoe het gaat tijdens de eerste duik (en ja, ik weet dat je dan eigenlijk niet zou moeten duiken, maar toch ....), maar het gaat prima. Tijdens de eerste duik zien we heel wat mooie vissen, de eerste White Tip Reef Sharks en in de verte aan het oppervlak een Zee Schildpad. De totale duiktijd blijft bij slechts 30 minuten, omdat ik wat sneller als normaal, door mijn lucht heen ben, tja en dan is het toch beter om iets eerder boven te komen. Waarschijnlijk toch te maken met de stroming en mijn verkoudheid? Na een oppervlakte tijd van een uur varen we naar onze nieuwe, tweede duikstek. Een prachtige tweede duik maken we hier vlak langs de kust van het eiland. Ook hier zien we weer veel verschillende mooie vissen, waaronder de bijzondere Yellow Frog Fish, diverse Red Snappers en ook verschillende White Tip Reef Sharks. Tja, het blijft toch bijzonder als er ineens drie van deze enrome Haaien vlak naast je komen zwemmen en een vierde vlak onder je langs .... Maar ik moet zeggen, het gaat ons steeds beter af, we weten ons prima te beheersen, rustig te blijven ademen en vooral te genieten van het bijzondere moment. De tweede duik duurd 45 minuten, gelukkig weer wat langer dus en er is voldoende te zien. Na onze tweede duik varen we naar Isla Coiba, waar we ons registreren bij het Ranger Station, want we duiken hier in een National Park. We krijgen een heerlijke sandwich als lunch en we hebben nog even de tijd om lekker te relaxen, voordat we naar onze derde en laatste duikstek varen. Ook onze derde duikstek is prachtig, iets meer koraal als tijdens de andere twee duiken en wederom veel vissen en Haaien dus! Na 50 minuten komen we weer aan de oppervlakte, waarna we weer terug varen richting Sant Catalina. Eerder als gepland komen we weer terug, dus helaas, Theo kan ons niet filmen als we vol enthousiasme terugkomen en teruglopen richting de duikschool. Terug bij de duikschool leveren we onze spullen weer in, kijken we met de gids terug op drie mooie duiken en nemen we nog een boek door met alle vissoorten die we vandaag tijdens deze drie duiken hebben gespot. Ja, het was zeker de moeite waard om hier heen te reizen en op deze duikstek een dag te gaan duiken, hier in Panama. Als Theo komt aanlopen bij de duikschool zijn we nog met de gids de vissen aan het doornemen, genieten we nog van wat vers fruit en daarna nemen we weer afscheid. Ook Theo heeft zich vandaag prima vermaakt, srandje, vogels spotten, mooie opnamens maken en even lekker relaxen bij het zwembad van onze accommodatie. 's Avonds willen we pizza gaan eten, maar een pizza zonder kaas is ook geen pizza, toch? We lopen dus maar verder naar een ander restaurantje aan de zee, waar we weer gezellig wat eten op een mooie plek aan de kust. Het is immers wel vaderdag! Tja, want morgenochtend vertrekken we weer vanuit Santa Catalina en gaan richting het bergdorpje El Valle en komen we voorlopig niet meer aan de kust .... 's Avonds doen nog gezellig een postje Canasta en tegen een uur of 22:30 houden we het voor gezien. Tja, een dagje duiken hakt er altijd wel in hoor.

Maandag 20 juni 2016
Vandaag een lange reisdag, een van de laatste op weg richting Panama Stad. We staan op om 06:30 uur, ontbijten nog even met z'n drieën en tegen 07:45 uur lopen we richting de bushalte voor de bus van 08:00 uur richting Sona, een mooie busritje van zo'n 1,5 uur. Daar stappen we over op een grotere bus voor een rit van ruim drie uur in de richting van Panama Stad. De bus vertrekt na een uur wachten om exact 10:30 uur. Deze bus zet ons na drie uur af op een splitsing van de Interamericana en de weg naar El Valle, het bergdorpje gelegen in een grote crater, waar we heen op weg zijn. Eerst lassen we hier een korte lunchstop in en halen we bij een bakkertje een lekker broodje en koffie, even pauze. We hoeven van hieruit nog maar een klein stukje, de laatste 30 kilometer door de bergen naar onze eindbestemming van vandaag, El Valle. Na een stop van een half uurtje pakken we een busje richting El Valle. Dit keer een minibusje die eigenlijk al bijna helemaal vol zit. Tja, Theo deze buservaring had je nog niet kunnen afvinken op je lijstje, maar vandaag dus toch. Het heet hier geen Matatu (zoals in Afrika), maar het busje zit zeker niet minder vol gepropt als daar. Met 24 personen zitten we er uiteindelijk in en ik, ik heb de beste plek, achterin met twee grote backpacks naast me en een backpack op schoot .... Theo en Sander weten het voor elkaar te krijgen om voorin naast de chauffeur te zitten, ach ja verschil moet er wezen he. Anyhow! Af en toe probeer achter de backpack vandaan toch ook nog iets mee te krijgen van de mooie omgeving en na zo'n drie kwartier arriveren op onze eindbestemming, El Valle. Dit keer is het de beurt aan Sander en Theo om een accommodatie te zoeken. Ik voel me zo beroerd van de verkoudheid, ik blijf wel onder een afdakje bij de bushalte zitten tot de mannen terug zijn en een accommodatie gevonden hebben. Als Theo en Sander net op zoek zijn begint het te hozen en het lijkt maar niet op te houden. De straat staat binnen een mum van tijd totaal blank, lekker dan. Gelukkig zit ik droog en heb ik Wifi van het hotel er tegenover. Het duurd bijna 2,5 uur voordat Theo en Sander weer terug zijn en met de melding komen dat zij nog steeds geen geschikte accommodatie gevonden. Dit hebben we nog niet eerder gehad en dan met dit weer is dat flink balen dus! Omdat ik nog erg verkouden ben, wilden we eigenlijk twee apparte kamers zoeken, maar helaas dat lijkt hier vrijwel onmogelijk. Sander en Theo hebben diverse accommodaties bekeken en hebben onderweg zelfs een half uur geschuild bij mensen in het dorp die Luiaards opvangen, in huis! Deze mensen runnen ook een soort van B en B, maar hebben helaas ook alleen maar een kamer, welke overigens wel geschikt is voor drie personen. Inmiddels is het 18:10 uur en hebben we nog steeds niets gevonden. Sander neemt nog de moeite om verderop in het dorpje te kijken, maar ook zonder succes helaas. Dan besluit Sander nog even terug te lopen naar die mensen waar ze geschuild hebben en waarvan ze beide een paraplu hebben mogen lenen voor de regen, om daar de paraplu's terug te brengen en toch nog even bij die kamer te gaan kijken. Als Sander uiteindelijk weer terug komt bij ons is het inmiddels tegen 18:45 uur en kiezen we er voor om hier heen te gaan. Weliswaar maar een kamer voor z'n drieën, maar wel een ruime, mooie kamer met mooie badkamer en muurschilderingen gelegen in een mooie tropische tuin en met een zitje voor de deur. Een prima plekje dus en waarschijnlijk zal alles er morgenochtend nog een stuk mooier uitzien als we alle drie weer een beetje zijn uitgerust en bijgekomen van deze lange dag. Tja, ruim 3,5 uur op zoek naar een accommodatie is geen pretje kan ik je zeggen. En dan hoefde ik dit keer alleen nog maar te wachten .... Zodra we wat gesettled zijn en even iets warmere en drogere kleding hebben aangetrokken, lopen we naar een restaurantje aan de overkant om wat te eten. Inmiddels is het al 19:30 uur en dat terwijl we iets na 15:00 uur al hier in El Valle aankwamen. Na het eten lopen we terug naar onze accommodatie, waar we alle drie nog wat met onze tablets bezig zijn en nog een bak koffie drinken. Tegen 23:30 uur houden we het voor gezien en gaan we ons bed in. Welterusten!