Week 27-28: Puerto Lindo ~ Sailing Koala via San Blas Islands Panama naar Cartagena Colombia
8 juli 2016 - Cartagena, Colombia
WEEK 27 (AL EEN HALF JAAR ONDERWEG!)
Maandag 27 juni 2016
Goedemorgen Panama. Wat een bijzondere dag vandaag. Vandaag precies een half jaar geleden hebben we afscheid genomen van onze lieve familie en vrienden op Schiphol en zijn we aan ons grote avontuur begonnen, onze wereldreis van anderhalf jaar. Hoe gaaf is dat? En nu vandaag exact 6 maanden later, worden we samen wakker in Panama Stad (Theo is gisteren, na vier weken weer terug naar Nederland gevlogen). Panama ons twaalfde land tijdens onze wereldreis, na een start in Kenia op 28 december 2015, Uganda, Rwanda, Tanzania, Zambia, Zimbabwe, Zuid-Afrika, Swaziland en Lesotho een stopover in Madrid en Costa Rica. We hebben op heel veel plaatsen geslapen, hebben heel veel mooie dingen gezien en beleefd en veel mensen ontmoet. EN het mooie is .... We hebben nog een jaar te gaan! Vanmorgen doen we even rustig aan en om een uur of 11:00 checken we na vier nachten uit. We lopen bepakt en bezakt met onze backpacks richting het metrostation en onderweg halen we nog even een broodje als ontbijt bij het bakkertje. Dan nemen we de metro naar het Albrook busstation, waar we overstappen op de bus naar Colon voor een rit van zo'n twee uur. Het laatste half uur rijden we zo'n beetje de hele stad door op weg naar onze eindbestemming het busstation, waar we overstappen op de tweede bus richting Portobello. De oude Amerikaanse schoolbussen, volledig en meestal mooi beschilderd, doen hier nog goed dienst als stads- en middellange afstandsbussen. Tja, maar echt comfortabel zijn ze niet, zeker niet als ze overvol zitten .... Anyhow! We hebben een zitplaats en na ruim een uur komen we aan in Portobello, een klein kustplaatsje aan de Carribische Zee. Even nog is het de vraag of we hier willen blijven of we toch al direct doorreizen naar Puert Lindo, vanwaar wij vrijdag vertrekken voor onze vijf-daagse zeiltocht via de San Blas eilanden naar Cartagena in Colombia. Aangezien in dit plaatsje ook niet veel te beleven is, besluiten we na zo'n drie kwartier toch maar in een keer door te reizen. Inmiddels is het tegen 16:45 uur als we aankomen in Puerto Lindo. En dan onze volgende uitdaging .... het zoeken van een geschikte en betaalbare accommodatie in Puerto Lindo en het liefst eentje waar we de komende vier nachten kunnen blijven. Zo gezegd zo gedaan .... NOT! Wat een gedoe vandaag. Het plaatsje blijkt niet heel veel keus in accommodaties te hebben en de prijzen liggen best hoog. Voor deze ene keer even een opsomming in vogelvlucht .... De eerste accommodatie bekijkt Sander alleen. Een mooie kamer in een B en B, maar echt veel te duur (USD 80 die we zouden krijgen voor USD 65). Dan blijkt het eerste hostel niet langer te bestaan, dus op zoek naar de volgende plek. Een accommodatie bij een duikschool, mooie kamer, aardige mensen maar een beetje aan de dure kant voor ons (USD 60 per nacht). Het volgende plekje, een appartement bij, je geloofd het niet, een chagerijnige Nederlander die denkt te weten wat de kamer voor ons te duur is (USD 40 per nacht). Oke, dan een hostel met een prima kamer (USD 30 per nacht), maar daar krijg ik nou niet echt het gevoel dat we erg welkom zijn. Jammer, want het was een mooie kamer en niet duur, maar mijn gevoel zegt me dat we er niet moeten blijven! (En blijkbaar wil die Duitse vrouw dat ook niet) Sorry Sander .... Even flink balen dus en weer verder! Na veel wikken en wegen besluiten we toch maar terug te gaan naar de veel te dure B en B, waar we hartelijk worden ontvangen en uiteindelijk de kamer voor vier nachten mogen hebben voor USD 60 per nacht. Als we net geinstalleerd zijn, blijkt de mooie, ruime kamer wel erg gehorig en dat is best jammer als je kamer onder het restaurant en de bar ligt en je zelfs de hond hoord lopen. We besluiten dus toch om hier ook niet langer te blijven, sorry. Het wordt uiteindelijk de accommodatie bij de duikschool. Een prima kamer, prachtig uitzicht over de baai, rustig gelegen en een leuk stel wat hier de boel runt. Ja, hier voelen we ons wel welkom, alleen is de kamer USD 20 per nacht duurder als dgoedkoopste kamer van 30 dollar, we mogen de kamer hebben voor USD 50 per nacht. Tja, nou ja dat is dan maar zo. Gelukkig gaat het zoeken naar een kamer meestal een stuk gemakkelijker. 's Avonds eten we in het enige restaurantje in Puerto Lindo en dat wordt dan gerund door die zelfde Nederlander met zijn Colombiaanse vrouw, die later toch best vriendelijk blijkt te zijn en graag zijn hele levensverhaal met ons wil delen. Na het eten, het is inmiddels 21:00 uur geweest, gaan we terug naar onze kamer waar we nog tot een uur of 00:30 op ons balkon genieten van het kabbelende zee geluid voor de deur. Dan is het tijd om ons bed op te zoeken.
Dinsdag 28 juni 2016
Heerlijk geslapen vannacht en zelfs ik kom pas tegen 08:30 uur uit bed. Ik zet een bak koffie en ga buiten op ons balkon even lekker genieten van het mooie uitzicht, prachtig. Tja, en hier in deze baai liggen dan al die zeilboten die stuk voor stuk hun route vervolgen van hier naar Colombia en waar wij als het goed vrijdag ook op zitten .... Sander kiest er voor vandaag even lekker op bed te blijven liggen tot een uur of 11:00. Helemaal prima natuurlijk, want we hebben voor vandaag geen plannen. Ik ga om een uur of 10:15 beneden even lekker ontbijten en ondertussen app ik wat met het thuisfront. Als Sander wakker is, Skypen we ruim een uur met Miriam en Norbert, want tja in Nederland is het inmiddels al weer 19:00 uur geweest. Even de verhalen horen over het Statues optreden in Roemenië vorige week. Hoe leuk is dat? Jammer dat we dit keer niet met z'n vieren hebben kunnen optreden. Daarna lopen we even naar de enige mini supermarkt in het dorpje en halen we even een broodje voor Sander en wat te drinken. Als we terug zijn Skypen we met Willem-Peter, want ook dat is wel al weer een behoorlijke tijd geleden .... Leuk dat we, omdat het hier nog 7 uur vroeger is, ook tijdens het Skypen nog wat van de omgeving kunnen laten zien. De rest van de middag zitten we wat beneden en op ons balkon, horen we het water klotsen tegen de kade en lezen we ons verder nog wat in over Colombia. Om 18:30 uur lopen we weer naar het enige restaurantje hier, waar Sander weer zijn Tonijn besteld en ik dit keer niet voor de kip maar voor de Goulash ga (de enige niet vis gerechten die hier op de kaart staan - als ze er zijn ....) Vanavond werk ik het reisverslag bij en leest Sander zich nog wat verder in op internet. Tja, we hebben hier bij de duikschool dan wel de enige plaats in het dorp met Wifi! Morgen gaan we weer even iets actievers doen .... We hebben bij de duikschool een kayak gehuurd voor een dagje en willen al op tijd daarmee de Mongroven in en een onbewoond eilandje voor de kust opzoeken om lekker wat te snorkelen vanaf een mooi strandje.
Woensdag 29 juni 2016
De trouwdag van Marrie en Dim, 49 jaar getrouwd. Tja, dit jaar zijn we er niet bij, maar volgend jaar zorgen we dat we op tijd terug zijn in Nederland voor een feestje .... Om 07:45 uur gaat de wekker en rond 08:30 uur gaan we beneden ontbijten. Daarna pakken we onze spullen en stappen we de kayak in .... We hebben voor vandaag een dagje zeekayaks gehuurd. Vanuit de baai kayakken we richting een mooi stuk Mongroven bos. We nemen een smalle aftakking met kristalhelder blauw water en peddelen vlak langs de Mongroven. Er is ons verteld dat we het zelfde stuk weer moeten terugvaren omdat we de oversteek naar een klein eilandje met een mooi strandje van hieruit niet zouden kunnen maken .... Maar nee hoor, we proberen het toch en dat lukt best. Het is een heel ondiep stukje, maar het gaat net zonder al te vaak vast te lopen. Als we uiteindelijk aankomen op het eilandje zijn we zo'n anderhalf uur onderweg. Heerlijk dus om eerst even wat verkoeling te zoeken in zee. Na zo'n anderhalf uur zoiets, pakken we de kayaks weer en nemen we dezelfde weg terug. Stroom afwaarts in de Mongroven dus van dit stukje worden we niet moe. We vervolgen onze route door de Mongroven en komen uiteindelijk door een soort van Mongroven tunnel, een heel smal stukje waar de Mongroven van de ene oever naar de andere oever overhangen, heel bijzonder. Wij paddelen nog een stukje door tot we weer bij open water komen. Het vreemde is, daar is het water ineens weer super helder en dus bedenk ik me geen moment en laat me zo van de zeekayak het water in glijden. Tja, ik kom ook vast wel weer terug aan boord .... En jawel, ook dat lukt zonder probleem. Dan varen we nog een stukje langs de vele zeilboten die hier in de baai voor anker liggen, waarna we dezelfde route terug varen door de Mongroven. Inmiddels is het een uur of 16:00 en besluiten we nog een korte oversteek te wagen naar een tweede eilandje. Hiervoor moeten we een stuk door de hoge golven paddelen. De golven slaan soms over de kayak en we worden zeiknat, maar ach .... het is heerlijk weer en het is wel heel erg gaaf. We redden de oversteek en paddelen nog een stukje langs het eilandje en ook hier langs de vele zeilboten die hier voor anker liggen. Stiekem proberen we de Sailing Koala te spotten, de zeilboot waarmee wij van de week in vijf of zes dagen naar Colombia varen via de San Blas Islands, maar die zien we nog niet liggen. Dan paddelen we op ons gemakt terug richting de duikschool waar we rond 17:00 uur weer terug zijn. Een heerlijk dagje zo zeg, lekker een beetje actief bezig zijn op het water. Als we terugkomen horen we dat er wat lekkers is klaar gemaakt voor het eten voor ons en dus kunnen we vanavond lekker hier blijven en hoeven niet weer naar het enige restaurantje in het dorpje bij die Nederlander om wat te gaan eten. We gaan dus eerst effe douchen, daarna Skypen we nog een tijdje met Eduard en daarna eten we hier een hapje. Een heerlijke quiche met salade en rijst. Na het eten gaan we even onze spullen uitzoeken voor op de boot, want we hebben net een mailtje ontvangen dat wij morgenavond om 20:00 uur onze kapitein ontmoeten en dan gelijk met haar mee mogen om morgenavond al op de boot te slapen. Tja, ideaal dus want dat scheelt weer een overnachting .... Als we alle spullen hebben herpakt drinken we nog even wat op de kamer, lezen we nog wat in de Lonely Planet en gaan we daarna op tijd naar bed. Tja, zo'n dagje actief bezig zijn op het water hakt er wel in hoor en hier weten we dat we nog een nachtje goed kunnen slapen .... Welterusten.
Donderdag 30 juni 2016
Vanmorgen was ik er al weer op tijd uit. Om 07:30 uur zit ik met een bak koffie op het balkon te genieten van dit mooie uitizicht. Tja, op dit moment vinden we het nog heerlijk uitzicht op zee, maar misschien zijn we er na ons grote avontuur van de week, volgende week wel helemaal klaar mee .... Ik app nog even wat met de familie en werk het reisverslag van gisteren bij. Skyp nog even met Marrie en Dim en daarna ga ik even kijken of Sander al wakker is. Om 10:30 uur hebben we alles gepakt en gaan we op naar ons heerlijke ontbijtje. De rest van de dag hebben we geen grote plannen. Nog even proberen wat te Skypen met Dienie, Theo en Ellen en Wim, wat boodschapjes doen voor aan boord en verder nog een dagje relaxen. In elk geval moeten we vanavond om 20:00 uur gereed zijn voor ons nieuwe avontuur .... Om 18:00 uur nemen we afscheid bij de duikschool, eten we wat in het restaurantje Casa-X van die Nederlander, waar we om 19:30 uur kennismaken met Danila, onze captain voor de komende dagen, een Argentijnse die deze oversteek al ruim vier jaar drie keer maandelijks maakt. Na het eten ontmoeten we ook Erwin, de sailor die komende week aan boord is, een Colombiaan. De eerste indruk is goed, beide enthousiaste jonge lui volgens ons. Om 21:00 uur varen we met hen in de Zodiac naar de boot, waar we in het donker aankomen, we de boot even kunnen verkennen, de hut gewezen wordt en ons verder wat kunnen installeren. Tja, dit is wel de plek waar de komende vijf of zes dagen de meeste tijd op zullen doorbrengen. De rest van de groep arriveert morgenochtend, drie meiden uit de UK en een uit Duitsland. Afhankelijk hoe snel morgenochtend de grensformaliteiten gaan in Portobello, vertrekken we morgenochtend uiterlijk om een uur of 10:00 of pas 's nachts .... We will see. Eens kijken of we vannacht wat kunnen slapen aan boord, want met al dat deinzen van het schip is dat nog even de vraag.
Vrijdag 01 juli 2016
Vannacht rond een uur of 03:00 een keiharde onweersbui en storm gehad. Zo heftig dat een van de andere voor anker liggende boten, een grote Catamaran, op drif is geslagen en onze Danila de mensen heeft moeten wakker fluiten, om te voorkomen dat de Catamaran tegen andere boten op zou varen. Het hoost en al snel blijkt onze hut niet helemaal waterdicht .... Niet echt best geslapen dus. Sander heeft de meest verschrikkelijke nacht ever gehad, bijna niet geslapen omdat hij maar niet kon wennen aan de deining op het water. Nu maar hopen dat dit de rest van de week beter gaat. Uiteindelijk zijn we beide al vroeg uit in elk geval voordat Danila en Erwin vertrekken om de andere passagiers op te halen en de grensformaliteiten af te ronden in Portobello. Sander en ik blijven samen aan boord, in de hoop dat de rest voor 10:00 uur terug is zodat we toch vanmorgen nog kunnen vertrekken .... We maken even een ontbijtje klaar en genieten nog even van alle rust aan boord, benieuwd wie er straks bij komen. Helaas tikt de tijd door en zijn om 10:30 uur de anderen nog steeds niet terug. Dat wordt dus toch nog een dag in Puerto Lindo voor ons, balen dus! Dan besluiten we nog maar even om te gaan zwemmen vanaf de boot en ons daarna, net voor de anderen uiteindelijk tegen 12:00 uur aan boord komen, even te douchen achterop de boot. We maken kennis met de meiden uit de UK, Kiki, Vicky en Nicole en met het Duistse meisje Lea. Door de vertraging bij het douanekantoor in Portobello is het Danila niet gelukt om op tijd weer terug te zijn aan boord, helaas. Als de meiden gesettled zijn volgt de briefing .... We vertrekken dus vannacht om 24:00 uur voor onze eerste tocht van zo'n 6 - 7,5 uur naar de San Blas Islands. Nog een teleurstelling voor ons, want we hadden gehoopt om de tocht overdag te kunnen maken en al zeilend te genieten van het uitzicht. Helaas het is niet anders! Om de middag een beetje invulling te geven, varen we zo terug naar restaurant Casa-x waar we zullen lunchen met de groep. Daarna worden we afgezet op Isla Grande, een eilandje voor de kust van Puerto Lindo, waar we vanmiddag nog een paar uurtjes kunnen doorbrengen op het strand. Nou ja, zo zijn we toch nog even van de boot af .... Om 18:30 uur worden we hier weer opgehaald en varen we terug naar de boot. Erwin heeft voor vanavond een heerlijke salade gemaakt met toast, want omdat we vannacht gaan varen schijnt het niet zo handig te zijn een zware maaltijd te nemen, helemaal prima dus. We kletsen nog wat met de meiden en om 21:00 uur kiest iedereen er voor zijn hut in de duiken om te proberen vast een paar uurtjes te kunnen slapen, voordat we vannacht om 24:00 uur vertrekken en waarschijnlijk weer een slapenloze nacht tegemoet gaan ....
Zaterdag 02 juli 2016
Tot 24:00 uur slapen we prima, maar als we vertrekken wordt de motor gestart en tja .... om dat geluid kun je nou eenmaal niet omheen op zo'n boot, zeker niet als je hut op de motor ligt. Even hopen we dat het alleen het eerste stukje is dat we op de motor varen, maar niets is minder waar. Pas rond 07:30 uur als we aankomen op de eerste stop op de San Blas Islands, gaat de motor uit. Toch jammer als je zeiltocht hebt geboekt .... Goed geslapen vannacht? Nee dus, na de eerste drie uurtjes hebben we beide bijna geen oog meer dicht gedaan. Sander is om 24:00 uur in de salon gaan liggen, in de hoop daar minder last van de motor te hebben en ik werd om 03:15 uur wakker in een nat bed. Ook vannacht wederom flinke onweersbuien gepaard met regen, veel regen. De hut blijkt niet op een plek, maar op drie plekken flink te lekken als het hard regent. Dan ook maar verder in de salon en straks als we op onze eerste plek aankomen maar even de schade opmaken .... Als we om 07:30 uur aankomen op de San Blas Islands, worden we wakker tussen twee mooie tropische eilandjes. Wat een mooie plek dit, tja en dit is waar we het allemaal voor doen. Net als Erwin het heerlijke ontbijt serveert achter in de kuip, constateert Sander dat niet alleen ons bed nat, maar dat veel van onze spullen in de hut ook nat zijn, inclusief onze tablets, camera en telefoon! Shit! Tja, dat is toch niet echt wat je verwacht op een boot als je voor deze overtocht ruim USD 550 per persoon betaald. Anyhow! We maken ons punt, ontbijten eerst en daarna maken we de schade op. Het valt gelukkig mee, gelukkig hebben we waterdichte hoezen om onze spullen zitten en kunnen we alles met een handdoek droogmaken. Komende nachten kunnen we in de salon slapen, geen last van een nat bed of lekkage dus meer voor ons. Nou maar hopen dat de rest van de trip wel voorspoedig verloopt, want ja als je iets niet wilt is het wel om je aan dit soort dingen te gaan irriteren, we moeten nog even aan boord .... Om een uur of 10:30 uur springen we in het water en zwemmen we naar een van de eilandjes om vandaar uit te gaan snorkelen. Wat een mooi plekje dit. We snorkelen van het ene eilandje via een zandbank naar het andere eilandje. Rond 13:00 uur gaan we terug naar onze boot voor de lunch. Het eten hier is allemaal wel super goed geregeld hoor. De lunch vandaag bestaat uit verse gegrilde groente, vlees en puree. In de middag snorkelen we op een andere locatie, nog mooier als de eerste. Vanavond eten we op een van de eilandjes waar we voor anker liggen. Voor iedereen is heerlijke Red Snapper met verse groenten, gebakken aardappelen uit de oven en salade. Ik krijg de niet vis varriant, maar die smaakt voor mij niet minder. In het donker tegen 21:45 uur varen we samen met het Duiste meisje Lea, in de Zodiac met Erwin me eterug naar de boot. De andere drie blijven nog even op het eilandje. Wij liggen om 22:00 uur op bed en omdat we vannacht niet gaan varen, hopen we op een betere nachtrust als de voorgaande twee nachten. Benieuwd wat ons morgen, de tweede nacht op de San Blas Islands, weer gaat brengen ....
WEEK 28
Zondag 03 juli 2016
Prima geslapen vannacht. Oke, niet zoals normaal aan wal, maar voor het eerst hebben we beide, zij het met een paar korte onderbrekingen, aardig door geslapen. Iedereen, behalve ik, lijkt vanmorgen lekker uit te slapen en pas tegen een uur of 09:00 wordt iedereen langzaam wakker. Ik heb al even wat van het reisverslag zitten bijwerken vanmorgen, want overdag komt daar toch ook niet echt van. Ook vannacht heeft het weer flink geonweerd en geregend, maar dit keer sliepen we in de salon en die blijft wel droog! Als ik wakker ben regent het helaas nog, dus buiten zitten achterop het dek is nog geen optie helaas. Als iedereen op is, varen we in circa 45 minuten naar onze twee stopplaats op de San Blas Islands, een paar andere tropische eilandjes. Ook vandaag varen we dit stukje op de motor omdat er nauwelijks wind staat om te zeilen. Sander en ik besluiten nadat we onze koffie op hebben even lekker samen voorop het dek te gaan zitten en te genieten van alle mooie eilandjes om ons heen aan die wij voorbij gaan. Inmiddels is het gelukkig wel droog en ook het zonnetje komt er langzaam door. Gelukkig. En wow, wat een schitterende plek waar we voor anker gaan .... Vlak voor de kust van een schitterend tropisch eilandje met helder turcoise blauw water en veel Palmbomen. Het eilandje wordt bewoond door een kleine familie en verder zijn er alleen wat bezoekers van een van de andere zeilboten die hier voor anker liggen. Als we de juiste plek hebben gevonden is het inmiddels 11:00 uur geweest en tijd voor het ontbijt. Heerlijke pannekoeken en vers fruit. Na het ontbijt worden wij met de Zodiac door Danila afgezet op een mooie snorkelplek, vanwaar wij ruim vijf kwartier snorkelen en onze weg zoeken door het ondiepe water, terug naar het mooie eilandje. De anderen zijn rechtstreeks op het eiland afgezet en die liggen alle vier lekker de hele dag op het strand, tja dat is nou toch niet helemaal echt ons ding .... Het snorkelen hier was echt prachtig! Schitterend koraal, mooie vissen en highlight van dit snorkeltripje, een mega grote Pijlstaart Rog die vlak voor ons langs zwemt! SUPER dit! Dan is het even tijd voor ontspanning en zoeken we een mooi plekje op het witte strand. De lunch vanmiddag is laat, pas tegen een uur of 16:00, maar heerlijk, een BBQ lunch met Argentijnse Steak, salades en gepofte aardappel. Na de lunch wil Sander even wat actief bezig zijn en dus gaat hij nog wat Zee Kayakken om nog wat andere eilandjes van dichtbij te bekijken. Ik vindt het prima om terug te gaan naar de boot, even lekker te douchen en achter op het dek nog wat van het reisverslag bij te werken. Wat een prachtige plek dit en gelukkig hebben we het overdag droog gehouden en was het heerlijk zonnig. Nu, op dit moment is het bijna 18:30 uur en begint het weer te regenen. Hopelijk zet het niet door, want echt ruimte om met z'n allen droog te zitten op de boot is er niet echt. Ja, oke, in de salon dus, als ze ons bed ombouwen .... Vanavond blijven wij aan boord en eten we met z'n allen aan boord. Vannacht blijven we hier voor anker liggen en de bedoeling is dat we, als het weer het toelaat morgenochtend zo'n twee, tweeëneenhalf uur gaan zeilen, op weg richting onze derde en laatste ligplaats op de San Blas Islands ....
Maandag 04 juli 2016
Vannacht beide wel prima geslapen aan boord. Het is 06:30 uur als ik wordt en Danila en Erwin zijn beide al op. Er wordt hard gewerkt om de boot in gereedheid te brengen om straks een stukje te kunnen gaan zeilen. Langzaam aan worden ook de anderen wakker en het is tegen 08:00 uur als het anker op gaat en we koers zetten richting het zuiden. Als we net weg zijn worden de zeilen in gereedheid gebracht en gaan we dan eindelijk een stukje zeilen. Tja, dit is toch wel leuker als varen op de motor hoor. Al snel vraagt Danila ofmik het leuk vindt een stukje te zeilen .... Tja, dat laat ik me geen twee keer zeggen. De rest aan boord schijnt er geen moeite mee te hebben, de meiden uit de UK hebben vakantie en die doen sowieso niets en Lea, het Duiste meisje voelt zich helaas al twee dagen niet zo lekker. Tja, en Sander .... die gunt mij gewoon effe mijn momentje. Super leuk hoor om hier tussen de mooie tropische San Blas Islands door te mogen zeilen. Alles bij elkaar zeilen we zo'n twee uur en helaas varen we daarna nog weer ruim drie uur verder op de motor. Het is uiteindelijk pas tegen 13:00 uur als we aankomen op onze laatste ligplaats op de San Blas Islands. Vanmiddag kunnen we hier nog twee keer wat snorkelen en worden we weggebracht en opgehaald door Erwin met de Zodiac. Tussendoor wordt er aan boord weer een heerkijke lunch geserveerd, Kreeft voor de liefhebbers. Nog niet eerder was er zo'n overvloed aan Kreeft, Sander en de meiden kunnen hun hart ophalen. Ik hou niet van seafood dus van mij hebben ze geen last, volgens mij is er minimaal een of anderhalve kreeft per persoon EN geen kleintjes en vers aan boord gebracht door een lokaal vissertje. Tijdens de tweede keer snorkelen ziet Sander een grote vliegende Pijlstaart Rog boven het water uitkomen. Hoe gaaf is dat? Helaas blijft het bij een keer, maar de onderwaterwereld hier is prachtig! Tegen 16:15 uur haalt Erwin ons weer op met de Zodiac en dan is iedereen weer aan boord en wordt de boot in gereedheid gebracht voor de grote overtocht. Om 17:15 uur vertrekken we vanaf onze laatste ligplaats op de San Blas Islands voor de grote oversteek, 195 zeemijlen. De verwachting is dat we er totaal zo'n 40 uur over zullen doen, de overtocht op open zee. Benieuwd hoe we dat er vanaf gaan brengen ....
Dinsdag 05 juli 2016
We zitten inmiddels al de nodige uren op open zee. De oversteek over de Carribische Zee van de San Blas Islands in Panama naar Catagena in Colombia. Tja, wat zal ik zeggen .... We zijn vertrokken met extreem hoge golven, ik schat ze zo'n 5 tot 7 meter hoog en ja, dan hoef ik verder weinig te zeggen denk ik. Het lijkt of we al zo'n 13 uur in een achtbaan zitten als ik mijn bed verlaat en buiten de frisse lucht opzoek. Echt goed slapen doen we niet aan boord, al vijf nachten niet. Vannacht tijdens een grote storm en onweersbui op open zee werd ik van de ene kant van het bed in de salon naar de andere kant van het bed geslingerd. Tja, we wilden een avontuur en dat krijgen we. Ik moet me vooral rustig houden want echt lekker voel ik me niet in deze achtbaan die maar niet lijkt op te houden. Sander heeft gelukkig nergens last van op zee, alleen echt zeebenen heeft hij ook niet .... Tijdens het tandenpoetsen houdt hij zich even niet goed vast en wordt door een grote golf van de ene kant van de cabin naar de andere kant geslingerd. Gelukkig komt hij niet al te beroerd terecht, maar hij heeft wel zijn rug pijn gedaan (gaat inmiddels weer goed hoor!) Het eten op zee wordt nog steeds vers bereid alleen eten we op open zee uit bakjes omdat anders alles erover gaat. Het is prachtig weer vandaag, gelukkig is de zee overdag wat rustiger en schijnt de zon volop. Wel jammer dat we tijdens deze overtocht wederom alleen op de motor varen, maar niemand lijkt zich daar wat van aan te trekken. Ik geloof dat alleen Sander en ik het erg jammer vinden dat we tijdens vijf-daagse zeiltocht slechts twee uurtjes hebben gezeild. We zijn zo'n 21 uur onderweg als ineens blijkt dat er meer zijn die de overtocht wagen op volle zee in een zeilboot. In de verte aan de horizon zien we een andere zeilboot voorbij varen, de enige overigens zo blijkt later, tot we in Cartagena aankomen. De hele dag hangen we wat aan boord, proberen we af en toe wat te slapen en tussendoor eten we zo nu en dan wat. Tja, er valt weinig anders te doen aan boord. Lezen maakt je kotsmisselijk, een potje kaarten zit er ook niet in en ook de meiden houden zich allemaal angstvallig rustig. Dan maar weer op tijd ons bed opzoeken. Het is tegen 20:30 uur als we maar proberen wat te gaan slapen. Als het een beetje mee zit zullen we morgenochtend rond een uur of 06:00 uur aankomen in Cartagena. Moeten we wel een rustigere zee houden als afgelopen nacht en moet er niets tegen zitten.
Woensdag 06 juli 2016
Ook vandaag zit ik om 05:15 uur al weer als enige buiten. Wat een nacht! Niet veel beter als gisteren, wederom een flinke storm en onweersbui vannacht. Anyhow! Het goede nieuws is, als ik mijn hoofd buiten om de hoek steek varen we net de haven mond van Cartagena binnen. Nee, we zijn er nog niet, maar zo varen we in elk geval weer in beschut vaarwater. Even geen hoge golven meer en het einde is in zicht .... Tegen 06:30 uur komen ook Sander en de anderen de hut uit als we de skyline van Cartagena steeds dichterbij zien komen. Uitiendelijk is het 08:15 uur als we voor anker liggen in de haven van Cartagena, na 39 uur op open zee. Welkom in Colombia! Om 09:00 uur worden we met de Zodiac aan wal gebracht en nemen we na 6 dagen afscheid van de Sailing Koala, haar bemanning Danila en Erwin en de meiden. Heerlijk om weer met beide benen op de grond te staan en samen onze reis weer te kunnen vervolgen. We nemen een taxi samen met Lea naar het historische centrum van Cartagena, waar we afscheid nemen en op zoek gaan naar een geschikte accommodatie met een lekker bed en een heerlijke douche. We besluiten eerst een terasje te pakken waar we op ons gemak ontbijten en even op Booking.com wat accommodaties opzoeken, zodat ik die vast even kan bekijken zodat we niet samen verder met onze backpacks op zoek hoeven naar een geschikte accommodatie. Tegen 12:30 uur hebben we ingechecked en is het tijd voor een heerlijke lange douche en even relaxen op een echt bed. Wat hebben we hier naar verlangd na deze lange tocht op de Sailing Koala .... Of we dit snel nog eens zouden herhalen? Nee, ik denk het niet. Het was een hele belevenis en ervaring, de San Blas Islands waren schitterend, maar als we dit hadden geweten denk ik toch dat we een vlucht hadden geboekt ....
Maandag 27 juni 2016
Goedemorgen Panama. Wat een bijzondere dag vandaag. Vandaag precies een half jaar geleden hebben we afscheid genomen van onze lieve familie en vrienden op Schiphol en zijn we aan ons grote avontuur begonnen, onze wereldreis van anderhalf jaar. Hoe gaaf is dat? En nu vandaag exact 6 maanden later, worden we samen wakker in Panama Stad (Theo is gisteren, na vier weken weer terug naar Nederland gevlogen). Panama ons twaalfde land tijdens onze wereldreis, na een start in Kenia op 28 december 2015, Uganda, Rwanda, Tanzania, Zambia, Zimbabwe, Zuid-Afrika, Swaziland en Lesotho een stopover in Madrid en Costa Rica. We hebben op heel veel plaatsen geslapen, hebben heel veel mooie dingen gezien en beleefd en veel mensen ontmoet. EN het mooie is .... We hebben nog een jaar te gaan! Vanmorgen doen we even rustig aan en om een uur of 11:00 checken we na vier nachten uit. We lopen bepakt en bezakt met onze backpacks richting het metrostation en onderweg halen we nog even een broodje als ontbijt bij het bakkertje. Dan nemen we de metro naar het Albrook busstation, waar we overstappen op de bus naar Colon voor een rit van zo'n twee uur. Het laatste half uur rijden we zo'n beetje de hele stad door op weg naar onze eindbestemming het busstation, waar we overstappen op de tweede bus richting Portobello. De oude Amerikaanse schoolbussen, volledig en meestal mooi beschilderd, doen hier nog goed dienst als stads- en middellange afstandsbussen. Tja, maar echt comfortabel zijn ze niet, zeker niet als ze overvol zitten .... Anyhow! We hebben een zitplaats en na ruim een uur komen we aan in Portobello, een klein kustplaatsje aan de Carribische Zee. Even nog is het de vraag of we hier willen blijven of we toch al direct doorreizen naar Puert Lindo, vanwaar wij vrijdag vertrekken voor onze vijf-daagse zeiltocht via de San Blas eilanden naar Cartagena in Colombia. Aangezien in dit plaatsje ook niet veel te beleven is, besluiten we na zo'n drie kwartier toch maar in een keer door te reizen. Inmiddels is het tegen 16:45 uur als we aankomen in Puerto Lindo. En dan onze volgende uitdaging .... het zoeken van een geschikte en betaalbare accommodatie in Puerto Lindo en het liefst eentje waar we de komende vier nachten kunnen blijven. Zo gezegd zo gedaan .... NOT! Wat een gedoe vandaag. Het plaatsje blijkt niet heel veel keus in accommodaties te hebben en de prijzen liggen best hoog. Voor deze ene keer even een opsomming in vogelvlucht .... De eerste accommodatie bekijkt Sander alleen. Een mooie kamer in een B en B, maar echt veel te duur (USD 80 die we zouden krijgen voor USD 65). Dan blijkt het eerste hostel niet langer te bestaan, dus op zoek naar de volgende plek. Een accommodatie bij een duikschool, mooie kamer, aardige mensen maar een beetje aan de dure kant voor ons (USD 60 per nacht). Het volgende plekje, een appartement bij, je geloofd het niet, een chagerijnige Nederlander die denkt te weten wat de kamer voor ons te duur is (USD 40 per nacht). Oke, dan een hostel met een prima kamer (USD 30 per nacht), maar daar krijg ik nou niet echt het gevoel dat we erg welkom zijn. Jammer, want het was een mooie kamer en niet duur, maar mijn gevoel zegt me dat we er niet moeten blijven! (En blijkbaar wil die Duitse vrouw dat ook niet) Sorry Sander .... Even flink balen dus en weer verder! Na veel wikken en wegen besluiten we toch maar terug te gaan naar de veel te dure B en B, waar we hartelijk worden ontvangen en uiteindelijk de kamer voor vier nachten mogen hebben voor USD 60 per nacht. Als we net geinstalleerd zijn, blijkt de mooie, ruime kamer wel erg gehorig en dat is best jammer als je kamer onder het restaurant en de bar ligt en je zelfs de hond hoord lopen. We besluiten dus toch om hier ook niet langer te blijven, sorry. Het wordt uiteindelijk de accommodatie bij de duikschool. Een prima kamer, prachtig uitzicht over de baai, rustig gelegen en een leuk stel wat hier de boel runt. Ja, hier voelen we ons wel welkom, alleen is de kamer USD 20 per nacht duurder als dgoedkoopste kamer van 30 dollar, we mogen de kamer hebben voor USD 50 per nacht. Tja, nou ja dat is dan maar zo. Gelukkig gaat het zoeken naar een kamer meestal een stuk gemakkelijker. 's Avonds eten we in het enige restaurantje in Puerto Lindo en dat wordt dan gerund door die zelfde Nederlander met zijn Colombiaanse vrouw, die later toch best vriendelijk blijkt te zijn en graag zijn hele levensverhaal met ons wil delen. Na het eten, het is inmiddels 21:00 uur geweest, gaan we terug naar onze kamer waar we nog tot een uur of 00:30 op ons balkon genieten van het kabbelende zee geluid voor de deur. Dan is het tijd om ons bed op te zoeken.
Dinsdag 28 juni 2016
Heerlijk geslapen vannacht en zelfs ik kom pas tegen 08:30 uur uit bed. Ik zet een bak koffie en ga buiten op ons balkon even lekker genieten van het mooie uitzicht, prachtig. Tja, en hier in deze baai liggen dan al die zeilboten die stuk voor stuk hun route vervolgen van hier naar Colombia en waar wij als het goed vrijdag ook op zitten .... Sander kiest er voor vandaag even lekker op bed te blijven liggen tot een uur of 11:00. Helemaal prima natuurlijk, want we hebben voor vandaag geen plannen. Ik ga om een uur of 10:15 beneden even lekker ontbijten en ondertussen app ik wat met het thuisfront. Als Sander wakker is, Skypen we ruim een uur met Miriam en Norbert, want tja in Nederland is het inmiddels al weer 19:00 uur geweest. Even de verhalen horen over het Statues optreden in Roemenië vorige week. Hoe leuk is dat? Jammer dat we dit keer niet met z'n vieren hebben kunnen optreden. Daarna lopen we even naar de enige mini supermarkt in het dorpje en halen we even een broodje voor Sander en wat te drinken. Als we terug zijn Skypen we met Willem-Peter, want ook dat is wel al weer een behoorlijke tijd geleden .... Leuk dat we, omdat het hier nog 7 uur vroeger is, ook tijdens het Skypen nog wat van de omgeving kunnen laten zien. De rest van de middag zitten we wat beneden en op ons balkon, horen we het water klotsen tegen de kade en lezen we ons verder nog wat in over Colombia. Om 18:30 uur lopen we weer naar het enige restaurantje hier, waar Sander weer zijn Tonijn besteld en ik dit keer niet voor de kip maar voor de Goulash ga (de enige niet vis gerechten die hier op de kaart staan - als ze er zijn ....) Vanavond werk ik het reisverslag bij en leest Sander zich nog wat verder in op internet. Tja, we hebben hier bij de duikschool dan wel de enige plaats in het dorp met Wifi! Morgen gaan we weer even iets actievers doen .... We hebben bij de duikschool een kayak gehuurd voor een dagje en willen al op tijd daarmee de Mongroven in en een onbewoond eilandje voor de kust opzoeken om lekker wat te snorkelen vanaf een mooi strandje.
Woensdag 29 juni 2016
De trouwdag van Marrie en Dim, 49 jaar getrouwd. Tja, dit jaar zijn we er niet bij, maar volgend jaar zorgen we dat we op tijd terug zijn in Nederland voor een feestje .... Om 07:45 uur gaat de wekker en rond 08:30 uur gaan we beneden ontbijten. Daarna pakken we onze spullen en stappen we de kayak in .... We hebben voor vandaag een dagje zeekayaks gehuurd. Vanuit de baai kayakken we richting een mooi stuk Mongroven bos. We nemen een smalle aftakking met kristalhelder blauw water en peddelen vlak langs de Mongroven. Er is ons verteld dat we het zelfde stuk weer moeten terugvaren omdat we de oversteek naar een klein eilandje met een mooi strandje van hieruit niet zouden kunnen maken .... Maar nee hoor, we proberen het toch en dat lukt best. Het is een heel ondiep stukje, maar het gaat net zonder al te vaak vast te lopen. Als we uiteindelijk aankomen op het eilandje zijn we zo'n anderhalf uur onderweg. Heerlijk dus om eerst even wat verkoeling te zoeken in zee. Na zo'n anderhalf uur zoiets, pakken we de kayaks weer en nemen we dezelfde weg terug. Stroom afwaarts in de Mongroven dus van dit stukje worden we niet moe. We vervolgen onze route door de Mongroven en komen uiteindelijk door een soort van Mongroven tunnel, een heel smal stukje waar de Mongroven van de ene oever naar de andere oever overhangen, heel bijzonder. Wij paddelen nog een stukje door tot we weer bij open water komen. Het vreemde is, daar is het water ineens weer super helder en dus bedenk ik me geen moment en laat me zo van de zeekayak het water in glijden. Tja, ik kom ook vast wel weer terug aan boord .... En jawel, ook dat lukt zonder probleem. Dan varen we nog een stukje langs de vele zeilboten die hier in de baai voor anker liggen, waarna we dezelfde route terug varen door de Mongroven. Inmiddels is het een uur of 16:00 en besluiten we nog een korte oversteek te wagen naar een tweede eilandje. Hiervoor moeten we een stuk door de hoge golven paddelen. De golven slaan soms over de kayak en we worden zeiknat, maar ach .... het is heerlijk weer en het is wel heel erg gaaf. We redden de oversteek en paddelen nog een stukje langs het eilandje en ook hier langs de vele zeilboten die hier voor anker liggen. Stiekem proberen we de Sailing Koala te spotten, de zeilboot waarmee wij van de week in vijf of zes dagen naar Colombia varen via de San Blas Islands, maar die zien we nog niet liggen. Dan paddelen we op ons gemakt terug richting de duikschool waar we rond 17:00 uur weer terug zijn. Een heerlijk dagje zo zeg, lekker een beetje actief bezig zijn op het water. Als we terugkomen horen we dat er wat lekkers is klaar gemaakt voor het eten voor ons en dus kunnen we vanavond lekker hier blijven en hoeven niet weer naar het enige restaurantje in het dorpje bij die Nederlander om wat te gaan eten. We gaan dus eerst effe douchen, daarna Skypen we nog een tijdje met Eduard en daarna eten we hier een hapje. Een heerlijke quiche met salade en rijst. Na het eten gaan we even onze spullen uitzoeken voor op de boot, want we hebben net een mailtje ontvangen dat wij morgenavond om 20:00 uur onze kapitein ontmoeten en dan gelijk met haar mee mogen om morgenavond al op de boot te slapen. Tja, ideaal dus want dat scheelt weer een overnachting .... Als we alle spullen hebben herpakt drinken we nog even wat op de kamer, lezen we nog wat in de Lonely Planet en gaan we daarna op tijd naar bed. Tja, zo'n dagje actief bezig zijn op het water hakt er wel in hoor en hier weten we dat we nog een nachtje goed kunnen slapen .... Welterusten.
Donderdag 30 juni 2016
Vanmorgen was ik er al weer op tijd uit. Om 07:30 uur zit ik met een bak koffie op het balkon te genieten van dit mooie uitizicht. Tja, op dit moment vinden we het nog heerlijk uitzicht op zee, maar misschien zijn we er na ons grote avontuur van de week, volgende week wel helemaal klaar mee .... Ik app nog even wat met de familie en werk het reisverslag van gisteren bij. Skyp nog even met Marrie en Dim en daarna ga ik even kijken of Sander al wakker is. Om 10:30 uur hebben we alles gepakt en gaan we op naar ons heerlijke ontbijtje. De rest van de dag hebben we geen grote plannen. Nog even proberen wat te Skypen met Dienie, Theo en Ellen en Wim, wat boodschapjes doen voor aan boord en verder nog een dagje relaxen. In elk geval moeten we vanavond om 20:00 uur gereed zijn voor ons nieuwe avontuur .... Om 18:00 uur nemen we afscheid bij de duikschool, eten we wat in het restaurantje Casa-X van die Nederlander, waar we om 19:30 uur kennismaken met Danila, onze captain voor de komende dagen, een Argentijnse die deze oversteek al ruim vier jaar drie keer maandelijks maakt. Na het eten ontmoeten we ook Erwin, de sailor die komende week aan boord is, een Colombiaan. De eerste indruk is goed, beide enthousiaste jonge lui volgens ons. Om 21:00 uur varen we met hen in de Zodiac naar de boot, waar we in het donker aankomen, we de boot even kunnen verkennen, de hut gewezen wordt en ons verder wat kunnen installeren. Tja, dit is wel de plek waar de komende vijf of zes dagen de meeste tijd op zullen doorbrengen. De rest van de groep arriveert morgenochtend, drie meiden uit de UK en een uit Duitsland. Afhankelijk hoe snel morgenochtend de grensformaliteiten gaan in Portobello, vertrekken we morgenochtend uiterlijk om een uur of 10:00 of pas 's nachts .... We will see. Eens kijken of we vannacht wat kunnen slapen aan boord, want met al dat deinzen van het schip is dat nog even de vraag.
Vrijdag 01 juli 2016
Vannacht rond een uur of 03:00 een keiharde onweersbui en storm gehad. Zo heftig dat een van de andere voor anker liggende boten, een grote Catamaran, op drif is geslagen en onze Danila de mensen heeft moeten wakker fluiten, om te voorkomen dat de Catamaran tegen andere boten op zou varen. Het hoost en al snel blijkt onze hut niet helemaal waterdicht .... Niet echt best geslapen dus. Sander heeft de meest verschrikkelijke nacht ever gehad, bijna niet geslapen omdat hij maar niet kon wennen aan de deining op het water. Nu maar hopen dat dit de rest van de week beter gaat. Uiteindelijk zijn we beide al vroeg uit in elk geval voordat Danila en Erwin vertrekken om de andere passagiers op te halen en de grensformaliteiten af te ronden in Portobello. Sander en ik blijven samen aan boord, in de hoop dat de rest voor 10:00 uur terug is zodat we toch vanmorgen nog kunnen vertrekken .... We maken even een ontbijtje klaar en genieten nog even van alle rust aan boord, benieuwd wie er straks bij komen. Helaas tikt de tijd door en zijn om 10:30 uur de anderen nog steeds niet terug. Dat wordt dus toch nog een dag in Puerto Lindo voor ons, balen dus! Dan besluiten we nog maar even om te gaan zwemmen vanaf de boot en ons daarna, net voor de anderen uiteindelijk tegen 12:00 uur aan boord komen, even te douchen achterop de boot. We maken kennis met de meiden uit de UK, Kiki, Vicky en Nicole en met het Duistse meisje Lea. Door de vertraging bij het douanekantoor in Portobello is het Danila niet gelukt om op tijd weer terug te zijn aan boord, helaas. Als de meiden gesettled zijn volgt de briefing .... We vertrekken dus vannacht om 24:00 uur voor onze eerste tocht van zo'n 6 - 7,5 uur naar de San Blas Islands. Nog een teleurstelling voor ons, want we hadden gehoopt om de tocht overdag te kunnen maken en al zeilend te genieten van het uitzicht. Helaas het is niet anders! Om de middag een beetje invulling te geven, varen we zo terug naar restaurant Casa-x waar we zullen lunchen met de groep. Daarna worden we afgezet op Isla Grande, een eilandje voor de kust van Puerto Lindo, waar we vanmiddag nog een paar uurtjes kunnen doorbrengen op het strand. Nou ja, zo zijn we toch nog even van de boot af .... Om 18:30 uur worden we hier weer opgehaald en varen we terug naar de boot. Erwin heeft voor vanavond een heerlijke salade gemaakt met toast, want omdat we vannacht gaan varen schijnt het niet zo handig te zijn een zware maaltijd te nemen, helemaal prima dus. We kletsen nog wat met de meiden en om 21:00 uur kiest iedereen er voor zijn hut in de duiken om te proberen vast een paar uurtjes te kunnen slapen, voordat we vannacht om 24:00 uur vertrekken en waarschijnlijk weer een slapenloze nacht tegemoet gaan ....
Zaterdag 02 juli 2016
Tot 24:00 uur slapen we prima, maar als we vertrekken wordt de motor gestart en tja .... om dat geluid kun je nou eenmaal niet omheen op zo'n boot, zeker niet als je hut op de motor ligt. Even hopen we dat het alleen het eerste stukje is dat we op de motor varen, maar niets is minder waar. Pas rond 07:30 uur als we aankomen op de eerste stop op de San Blas Islands, gaat de motor uit. Toch jammer als je zeiltocht hebt geboekt .... Goed geslapen vannacht? Nee dus, na de eerste drie uurtjes hebben we beide bijna geen oog meer dicht gedaan. Sander is om 24:00 uur in de salon gaan liggen, in de hoop daar minder last van de motor te hebben en ik werd om 03:15 uur wakker in een nat bed. Ook vannacht wederom flinke onweersbuien gepaard met regen, veel regen. De hut blijkt niet op een plek, maar op drie plekken flink te lekken als het hard regent. Dan ook maar verder in de salon en straks als we op onze eerste plek aankomen maar even de schade opmaken .... Als we om 07:30 uur aankomen op de San Blas Islands, worden we wakker tussen twee mooie tropische eilandjes. Wat een mooie plek dit, tja en dit is waar we het allemaal voor doen. Net als Erwin het heerlijke ontbijt serveert achter in de kuip, constateert Sander dat niet alleen ons bed nat, maar dat veel van onze spullen in de hut ook nat zijn, inclusief onze tablets, camera en telefoon! Shit! Tja, dat is toch niet echt wat je verwacht op een boot als je voor deze overtocht ruim USD 550 per persoon betaald. Anyhow! We maken ons punt, ontbijten eerst en daarna maken we de schade op. Het valt gelukkig mee, gelukkig hebben we waterdichte hoezen om onze spullen zitten en kunnen we alles met een handdoek droogmaken. Komende nachten kunnen we in de salon slapen, geen last van een nat bed of lekkage dus meer voor ons. Nou maar hopen dat de rest van de trip wel voorspoedig verloopt, want ja als je iets niet wilt is het wel om je aan dit soort dingen te gaan irriteren, we moeten nog even aan boord .... Om een uur of 10:30 uur springen we in het water en zwemmen we naar een van de eilandjes om vandaar uit te gaan snorkelen. Wat een mooi plekje dit. We snorkelen van het ene eilandje via een zandbank naar het andere eilandje. Rond 13:00 uur gaan we terug naar onze boot voor de lunch. Het eten hier is allemaal wel super goed geregeld hoor. De lunch vandaag bestaat uit verse gegrilde groente, vlees en puree. In de middag snorkelen we op een andere locatie, nog mooier als de eerste. Vanavond eten we op een van de eilandjes waar we voor anker liggen. Voor iedereen is heerlijke Red Snapper met verse groenten, gebakken aardappelen uit de oven en salade. Ik krijg de niet vis varriant, maar die smaakt voor mij niet minder. In het donker tegen 21:45 uur varen we samen met het Duiste meisje Lea, in de Zodiac met Erwin me eterug naar de boot. De andere drie blijven nog even op het eilandje. Wij liggen om 22:00 uur op bed en omdat we vannacht niet gaan varen, hopen we op een betere nachtrust als de voorgaande twee nachten. Benieuwd wat ons morgen, de tweede nacht op de San Blas Islands, weer gaat brengen ....
WEEK 28
Zondag 03 juli 2016
Prima geslapen vannacht. Oke, niet zoals normaal aan wal, maar voor het eerst hebben we beide, zij het met een paar korte onderbrekingen, aardig door geslapen. Iedereen, behalve ik, lijkt vanmorgen lekker uit te slapen en pas tegen een uur of 09:00 wordt iedereen langzaam wakker. Ik heb al even wat van het reisverslag zitten bijwerken vanmorgen, want overdag komt daar toch ook niet echt van. Ook vannacht heeft het weer flink geonweerd en geregend, maar dit keer sliepen we in de salon en die blijft wel droog! Als ik wakker ben regent het helaas nog, dus buiten zitten achterop het dek is nog geen optie helaas. Als iedereen op is, varen we in circa 45 minuten naar onze twee stopplaats op de San Blas Islands, een paar andere tropische eilandjes. Ook vandaag varen we dit stukje op de motor omdat er nauwelijks wind staat om te zeilen. Sander en ik besluiten nadat we onze koffie op hebben even lekker samen voorop het dek te gaan zitten en te genieten van alle mooie eilandjes om ons heen aan die wij voorbij gaan. Inmiddels is het gelukkig wel droog en ook het zonnetje komt er langzaam door. Gelukkig. En wow, wat een schitterende plek waar we voor anker gaan .... Vlak voor de kust van een schitterend tropisch eilandje met helder turcoise blauw water en veel Palmbomen. Het eilandje wordt bewoond door een kleine familie en verder zijn er alleen wat bezoekers van een van de andere zeilboten die hier voor anker liggen. Als we de juiste plek hebben gevonden is het inmiddels 11:00 uur geweest en tijd voor het ontbijt. Heerlijke pannekoeken en vers fruit. Na het ontbijt worden wij met de Zodiac door Danila afgezet op een mooie snorkelplek, vanwaar wij ruim vijf kwartier snorkelen en onze weg zoeken door het ondiepe water, terug naar het mooie eilandje. De anderen zijn rechtstreeks op het eiland afgezet en die liggen alle vier lekker de hele dag op het strand, tja dat is nou toch niet helemaal echt ons ding .... Het snorkelen hier was echt prachtig! Schitterend koraal, mooie vissen en highlight van dit snorkeltripje, een mega grote Pijlstaart Rog die vlak voor ons langs zwemt! SUPER dit! Dan is het even tijd voor ontspanning en zoeken we een mooi plekje op het witte strand. De lunch vanmiddag is laat, pas tegen een uur of 16:00, maar heerlijk, een BBQ lunch met Argentijnse Steak, salades en gepofte aardappel. Na de lunch wil Sander even wat actief bezig zijn en dus gaat hij nog wat Zee Kayakken om nog wat andere eilandjes van dichtbij te bekijken. Ik vindt het prima om terug te gaan naar de boot, even lekker te douchen en achter op het dek nog wat van het reisverslag bij te werken. Wat een prachtige plek dit en gelukkig hebben we het overdag droog gehouden en was het heerlijk zonnig. Nu, op dit moment is het bijna 18:30 uur en begint het weer te regenen. Hopelijk zet het niet door, want echt ruimte om met z'n allen droog te zitten op de boot is er niet echt. Ja, oke, in de salon dus, als ze ons bed ombouwen .... Vanavond blijven wij aan boord en eten we met z'n allen aan boord. Vannacht blijven we hier voor anker liggen en de bedoeling is dat we, als het weer het toelaat morgenochtend zo'n twee, tweeëneenhalf uur gaan zeilen, op weg richting onze derde en laatste ligplaats op de San Blas Islands ....
Maandag 04 juli 2016
Vannacht beide wel prima geslapen aan boord. Het is 06:30 uur als ik wordt en Danila en Erwin zijn beide al op. Er wordt hard gewerkt om de boot in gereedheid te brengen om straks een stukje te kunnen gaan zeilen. Langzaam aan worden ook de anderen wakker en het is tegen 08:00 uur als het anker op gaat en we koers zetten richting het zuiden. Als we net weg zijn worden de zeilen in gereedheid gebracht en gaan we dan eindelijk een stukje zeilen. Tja, dit is toch wel leuker als varen op de motor hoor. Al snel vraagt Danila ofmik het leuk vindt een stukje te zeilen .... Tja, dat laat ik me geen twee keer zeggen. De rest aan boord schijnt er geen moeite mee te hebben, de meiden uit de UK hebben vakantie en die doen sowieso niets en Lea, het Duiste meisje voelt zich helaas al twee dagen niet zo lekker. Tja, en Sander .... die gunt mij gewoon effe mijn momentje. Super leuk hoor om hier tussen de mooie tropische San Blas Islands door te mogen zeilen. Alles bij elkaar zeilen we zo'n twee uur en helaas varen we daarna nog weer ruim drie uur verder op de motor. Het is uiteindelijk pas tegen 13:00 uur als we aankomen op onze laatste ligplaats op de San Blas Islands. Vanmiddag kunnen we hier nog twee keer wat snorkelen en worden we weggebracht en opgehaald door Erwin met de Zodiac. Tussendoor wordt er aan boord weer een heerkijke lunch geserveerd, Kreeft voor de liefhebbers. Nog niet eerder was er zo'n overvloed aan Kreeft, Sander en de meiden kunnen hun hart ophalen. Ik hou niet van seafood dus van mij hebben ze geen last, volgens mij is er minimaal een of anderhalve kreeft per persoon EN geen kleintjes en vers aan boord gebracht door een lokaal vissertje. Tijdens de tweede keer snorkelen ziet Sander een grote vliegende Pijlstaart Rog boven het water uitkomen. Hoe gaaf is dat? Helaas blijft het bij een keer, maar de onderwaterwereld hier is prachtig! Tegen 16:15 uur haalt Erwin ons weer op met de Zodiac en dan is iedereen weer aan boord en wordt de boot in gereedheid gebracht voor de grote overtocht. Om 17:15 uur vertrekken we vanaf onze laatste ligplaats op de San Blas Islands voor de grote oversteek, 195 zeemijlen. De verwachting is dat we er totaal zo'n 40 uur over zullen doen, de overtocht op open zee. Benieuwd hoe we dat er vanaf gaan brengen ....
Dinsdag 05 juli 2016
We zitten inmiddels al de nodige uren op open zee. De oversteek over de Carribische Zee van de San Blas Islands in Panama naar Catagena in Colombia. Tja, wat zal ik zeggen .... We zijn vertrokken met extreem hoge golven, ik schat ze zo'n 5 tot 7 meter hoog en ja, dan hoef ik verder weinig te zeggen denk ik. Het lijkt of we al zo'n 13 uur in een achtbaan zitten als ik mijn bed verlaat en buiten de frisse lucht opzoek. Echt goed slapen doen we niet aan boord, al vijf nachten niet. Vannacht tijdens een grote storm en onweersbui op open zee werd ik van de ene kant van het bed in de salon naar de andere kant van het bed geslingerd. Tja, we wilden een avontuur en dat krijgen we. Ik moet me vooral rustig houden want echt lekker voel ik me niet in deze achtbaan die maar niet lijkt op te houden. Sander heeft gelukkig nergens last van op zee, alleen echt zeebenen heeft hij ook niet .... Tijdens het tandenpoetsen houdt hij zich even niet goed vast en wordt door een grote golf van de ene kant van de cabin naar de andere kant geslingerd. Gelukkig komt hij niet al te beroerd terecht, maar hij heeft wel zijn rug pijn gedaan (gaat inmiddels weer goed hoor!) Het eten op zee wordt nog steeds vers bereid alleen eten we op open zee uit bakjes omdat anders alles erover gaat. Het is prachtig weer vandaag, gelukkig is de zee overdag wat rustiger en schijnt de zon volop. Wel jammer dat we tijdens deze overtocht wederom alleen op de motor varen, maar niemand lijkt zich daar wat van aan te trekken. Ik geloof dat alleen Sander en ik het erg jammer vinden dat we tijdens vijf-daagse zeiltocht slechts twee uurtjes hebben gezeild. We zijn zo'n 21 uur onderweg als ineens blijkt dat er meer zijn die de overtocht wagen op volle zee in een zeilboot. In de verte aan de horizon zien we een andere zeilboot voorbij varen, de enige overigens zo blijkt later, tot we in Cartagena aankomen. De hele dag hangen we wat aan boord, proberen we af en toe wat te slapen en tussendoor eten we zo nu en dan wat. Tja, er valt weinig anders te doen aan boord. Lezen maakt je kotsmisselijk, een potje kaarten zit er ook niet in en ook de meiden houden zich allemaal angstvallig rustig. Dan maar weer op tijd ons bed opzoeken. Het is tegen 20:30 uur als we maar proberen wat te gaan slapen. Als het een beetje mee zit zullen we morgenochtend rond een uur of 06:00 uur aankomen in Cartagena. Moeten we wel een rustigere zee houden als afgelopen nacht en moet er niets tegen zitten.
Woensdag 06 juli 2016
Ook vandaag zit ik om 05:15 uur al weer als enige buiten. Wat een nacht! Niet veel beter als gisteren, wederom een flinke storm en onweersbui vannacht. Anyhow! Het goede nieuws is, als ik mijn hoofd buiten om de hoek steek varen we net de haven mond van Cartagena binnen. Nee, we zijn er nog niet, maar zo varen we in elk geval weer in beschut vaarwater. Even geen hoge golven meer en het einde is in zicht .... Tegen 06:30 uur komen ook Sander en de anderen de hut uit als we de skyline van Cartagena steeds dichterbij zien komen. Uitiendelijk is het 08:15 uur als we voor anker liggen in de haven van Cartagena, na 39 uur op open zee. Welkom in Colombia! Om 09:00 uur worden we met de Zodiac aan wal gebracht en nemen we na 6 dagen afscheid van de Sailing Koala, haar bemanning Danila en Erwin en de meiden. Heerlijk om weer met beide benen op de grond te staan en samen onze reis weer te kunnen vervolgen. We nemen een taxi samen met Lea naar het historische centrum van Cartagena, waar we afscheid nemen en op zoek gaan naar een geschikte accommodatie met een lekker bed en een heerlijke douche. We besluiten eerst een terasje te pakken waar we op ons gemak ontbijten en even op Booking.com wat accommodaties opzoeken, zodat ik die vast even kan bekijken zodat we niet samen verder met onze backpacks op zoek hoeven naar een geschikte accommodatie. Tegen 12:30 uur hebben we ingechecked en is het tijd voor een heerlijke lange douche en even relaxen op een echt bed. Wat hebben we hier naar verlangd na deze lange tocht op de Sailing Koala .... Of we dit snel nog eens zouden herhalen? Nee, ik denk het niet. Het was een hele belevenis en ervaring, de San Blas Islands waren schitterend, maar als we dit hadden geweten denk ik toch dat we een vlucht hadden geboekt ....
Dus wel erg genoten van de San Blass eilanden en weer gesnorkeld. Kan er nu een beter beeld bij krijgen. Veel plezier verder. Snel appen of skypen s.v.p. Mis jullie erg. Liefs Theo
Ik had jullie voor de zeilreis bijna uur aan telefoon gehad!! Jullie gingen vol goede moed aan boord!! Mr voordeel vd boot hebt wel bountyeilandjes gezien en roggen!! Die had je in de lucht niet gezien!!! En ervaring rijker ;)