Week 12 Europa camperreis 2022

Zondag 26 juni. Gisteren exact 5 jaar terug van onze wereldreis 2015-2017. En nu opnieuw onderweg aan een nieuw avontuur met onze camper door Zuid-Europa. Hoe geweldig is dat? Vannacht niet zo best geslapen vanwege de warmte. Er stond geen zuchtje wind en het was tropisch warm boven in zullen we maar zeggen..... Ik ben er dan ook na hooguit 4 uurtjes slapen al voor 5:30 uur uit. Twee vissers staan een groot visnet binnen te halen vlakbij de camper en rijden daarna weer een stukje verder, zo gaan ze het hele stand af. Ik krijg bezoek van 4 straathonden, lieve puppies die even komen kijken. Ik besluit eerst een stukje te wandelen over het strand, voordat iedereen wakker is en het strand straks misschien druk wordt bezocht door locals. Daarna neem ik een verfrissende duik in zee, maak ik koffie en ga ik genieten van deze bijzondere plek. Als Sander er uitkomt neemt hij ook eerst een duik in zee. Wat is dit lekker wakker worden zeg. Vandaag blijven we een dagje aan het strand. We zoeken de schaduw op en als het ons te warm wordt lopen we zo voor de camper de zee in. Vanaf een uur of 9 rijden er af en toe wat auto's met locals voorbij die hier ook wat verkoeling komen zoeken. De herder met zijn schapen steekt het strand over, de koeien zien we in de verte lopen aan het strand en verder is het eigenlijk best rustig voor een zondag. 's Avonds om een uur 20 zijn alle locals weer vertrokken en wordt het strand weer overgenomen door een groepje van zo'n 17 campers die elk een eind van elkaar af staan. Wat heerlijk dit zeg. Morgen maar even kijken wat de plannen zijn.....

Maandag 27 juni. Vannacht was het iets beter te doen kwa temperatuur, maar we hadden dan ook de schuifdeur open gelaten. Ik was er weer op tijd uit en op het strand is het nog heerlijk rustig. Nadat ik eerst een bak koffie op heb, neem ik een duik in zee. Als Sander er ook uit is, besluiten we om na het ontbijt een stukje te gaan wandelen. Even nog wat van de omgeving verkennen voor het te warm wordt. We lopen richting de vuurtoren, vanwaar we een prachtig uitzicht hebben over de baai aan de ene kant en de Lagune aan de andere kant. Vanaf de vuurtoren kijken we zo het strand op waar we in de verte onze camper zien staan. Als we van de vuurtoren verder lopen worden we eerst achtervolgd en bijna aangevallen door twee straathonden. Even later komen we twee mannen tegen, volgens ons twee landmeters of zoiets. Ze spreken ons aan in het Albanees en later in het Italiaans, ze spreken nauwelijks Engels. Wat we begrijpen is dat ze het hebben over een tunnel om naar de andere kant te komen. Maar ze gebaren dat we mee kunnen lopen met hun en ze wijzen ons op de ingang van één tunnel. Met een tekening in het zand probeert één van de mannen ons duidelijk te maken dat er een ondergronds gangenstelsel loopt met, zo lijkt even later vier tunnels, die met elkaar verbonden zijn. Het staat in verbinding met een bunker. De mannen laten ons eerst de vier ingangen zien, meten intussen zelf het één en ander op en lopen dan met ons terug naar de eerste ingang en gebaren dat wij ze moeten volgen. Zij hebben een zaklamp en wij pakken de zaklamp op onze telefoon en volgen de mannen de donkere tunnel in. Het blijkt een lange, smalle, donkere tunnel, deels met traptreden, die ons naar de andere kant van de berg brengt. In de tunnel staan muurtekeningen van het leger, van schepen die hier tot zinken zijn gebracht, een soort logboek. Hoe bijzonder is dit dan weer, dat de mannen ons dit wilde laten zien. We mochten het niet filmen of foto's maken want het is een militaire zone, zo blijkt. Als we de tunnel uitkomen bedanken we de mannen, nemen we afscheid en wandelen we verder. Inmiddels is het al weer aardig warm geworden. We komen onderweg nog drie landschildpadden tegen en we hebben een mooi uitzicht op de Lagune. Dan besluiten we terug te lopen naar de camper, het is inmiddels tegen 11:30 uur. We besluiten om nog een nachtje hier te blijven en nemen eerst een duik in zee voor wat verkoeling. In de middag wordt dit nog een paar keer herhaald want buiten de schaduw is het niet echt om uit te houden zo warm is het. We lezen ons wat in voor onze reis door Griekenland straks en ik probeer enigzins een soort van route uit te stippelen. In totaal hebben we zo'n zes weken voor Griekenland gepland, waarvan de eerste 2,5 samen, dan een week met Ellen en daarna weer zo'n 2,5 week samen. Ellen komt ons tijdens onze trip opzoeken en vliegt 27 juli op Thessaloniki en 3 augustus weer terug vanuit Athene. Hoe leuk is dat? Super leuk om dan een week met z'n drieën een stukje van onze route te reizen  met de camper en elkaar na bijna 16 weken weer te zien. Rond een uur of 17 uur lopen we nog een stukje over het strand naar een volgende baai, omdat we daar ook wat auto's heen hebben zien rijden over het strand. Nee, het strand waar wij staan blijkt toch mooier vinden wij. Terug bij de camper even wat voorbereidingen treffen voor het eten, dan nog even een duik in zee en douchen achter de camper. Stonden we vanmiddag nog maar met 3 campers op het strand, inmiddels zijn er wel nog een paar bij gekomen en staan we met 10 campers. Eerst zitten we nog een tijdje buiten tot de muggen en kleine vliegjes het strand opeisen en wij er maar voor kiezen om binnen te gaan zitten. Tja, die beestjes kunnen echt super irritant zijn soms. Om een uur of 23 gaan we ons bed in, hopen dat we ook vannacht weer een beetje goed kunnen slapen. 

Dinsdag 28 juni. Op zich wel aardig geslapen, ondanks de warmte. Ik ben er om 6:10 uur uit. Als ik buiten zit, kom ik er al snel achter dat de vliegjes netjes hebben gewacht en er dus nog steeds zitten..... Dan dus nog maar even binnen blijven zitten en het reisverslag een beetje bijwerken. Vandaag willen we weer een stukje verop kijken, dus na het ontbijt en een duik in zee zullen we dit mooie plekje waar we de afgelopen drie nachten hebben gestaan weer verlaten. Wat was het hier heerlijk. Rond 10:15 uur verlaten we het strand en rijden we 3 kilometer terug over de onverharde weg tot aan de andere kant van de Lagune. Hier lopen we over een lange houten brug naar een eilandje waar we een bezoekje brengen aan een klein klooster met mooie Fresco's. Dan rijden we naar het stadje Vlore, waar we wat rondlopen en een ijsje eten op een terrasje waar ze WiFi hebben. Omdat we afgelopen 5 nachten op de meest idyllische en afgelegen plekken hebben gestaan, zijn we een paar dagen offline geweest, dus is het fijn dat we weer even een berichtje kunnen delen en laten weten dat met ons alles goed gaat. Nadat we hier ook wat geluncht hebben, zoeken we een grote supermarkt op om inkopen te doen. Het blijkt een soort groothandel te zijn, waar we uiteindelijk ook zeker een uur rondlopen en weer een voorraadje inslaan. Omdat we na drie dagen op het strand gestaan te hebben, alleen nog 7 liter mineraalwater hebben, is de eerste volgende stop er eentje bij een watertap punt. Een punt wat druk bezocht is door de locals en waar we de watertank van de camper en de overige jerrycans weer vullen met water. Inmiddels is het zo tegen 15 uur als we onze route vervolgen over de SH8, een schitterende (kust)weg die ook grotendeels door de bergen voert en met schitterende uitzichten en een prachtige omgeving. Onderweg maken we een stop in het Llogara National Park, dat bekend staat om zijn Dennenbos, iets unieks in Albanië. We maken hier een wandeling over de Ceasar Pass en door de bossen, een wandeling van iets meer dan een uur. Als we terug komen bij de camper is het 18 uur en besluiten we hier bij een restaurantje wat te eten. Het is tegen 19:15 uur als we onze route vervolgen. We rijden een schitterende bergpas over met prachtige uitzichten over de kustlijn. Voor de kust zien we zelfs het eiland Corfu liggen half bedekt in een wolkendeken. Uiteindelijk besluiten we verder te rijden richting een overnachtingsplek bij Gjipes Beach, een tip die we kregen van Zwitsers. Het blijkt een parkeerplaats om naar het strand te gaan, niet echt een mooi plekje om de nacht door te brengen. Nee, dan rijden we 1,5 kilometer terug en stoppen we net voor het donker in een Olijfboomgaard en parkeren we de camper tussen de Olijfbomen. Volgens ons is dit een ideaal plekje om een rustige nacht door te brengen. 's Avonds zitten we nog een tijdje buiten in het donker onder een prachtige sterrenhemel en tegen 23 uur gaan we ons bed in. Benieuwd hoe deze plek er morgenochtend bij daglicht uitziet..... 

Woensdag 29 juni. De trouwdag van mijn ouders, 55 jaar getrouwd zijn ze vandaag. Vijf jaar geleden waren we net terug van onze wereldreis 2015-2017 en hebben we dit met het hele gezin gevierd. Dit jaar zijn we er niet bij helaas en zitten wij in Albanië. Wat hebben wij heerlijk geslapen vannacht op deze plek, geen auto of iets gehoord, enkel de Krekels. Ja hoor, we staan inderdaad midden in een Olijfboomgaard, een beetje verscholen tussen de Olijfbomen en met uitzicht op de bergen aan de ene kant en de zee aan de andere kant. Wat een prachtig plekje weer ook dit! Aan de overkant van de weg loopt een pad richting het Gjipes Beach, dus we kunnen de camper straks gewoon hier laten staan en van hieruit naar het strand lopen. Als we zitten te ontbijten lopen de Geiten door de Olijfboomgaard voorbij en even later parkeerde de eigenaar de auto onder een boom tegenover ons. Als we vragen of het een probleem is dat we hier staan staan, zegt hij " no problem this is Albania, welcome". Zo geweldig dit! Rond een uur of 10:30 als de temperatuur al weer flink oploopt, pakken we de spullen bij elkaar en lopen via een stijl pad naar beneden naar het Gjipes Beach, een van de mooiste stranden van Albanië. Onderweg zijn er een paar uitzichtpunten op de canyon. Wat een mooi stukje weer dit. Als we bij het strandje aankomen zoeken we één van de weinige schaduwplekjes in een grot vlakbij het water en dan nemen we direct een verfrissende duik in zee. Heerlijk zeg dit. Het is één van de weinige bezigheden die je kunt doen als het zo warm is...... We brengen de rest van de dag door op het strandje. Voor we 's avonds teruglopen via een andere weg eten we eerst nog even wat in een strandtent. Dan beginnen we aan de steile klim terug, nog zo'n 3,2 kilometer tot aan de camper, een weg die alleen begaanbaar is voor een 4WD. We worden beloond met een mooi uitzicht op de kust en bij terugkomst nemen we een verfrissend drankje en een heerlijk verfrissende douche. Nu lekker genieten van de stilte en in de verte horen we de bellen van Geiten die grazen in de Olijfboomgaard..... 

Donderdag 30 juni. Wederom een rustige nacht vannacht. Ik ben er zoals gebruikelijk weer op tijd uit zullen we maar zeggen en ook Sander is er om 7:30 uur. We gaan eerst even op ons gemak ontbijten en dan maken we ons klaar voor weer een nieuwe reisdag. We verlaten rond een uur of 10 deze heerlijke stek en vervolgen onze route over de SH8. Ook vandaag weer een mooie route door een afwisselend landschap en met vele mooie uitzichtpunten waar we uiteraard een korte stop maken. Rond lunchtijd bezoeken we de bekende badplaats Sarandë en parkeren we de camper in het centrum. We lopen een stukje via de haven en over de boulevard. Sarandë is vooral populair bij de Albanezen zelf en de stranden in de stad worden dan ook druk bezocht. Ik snap dat wel met deze temperatuur..... Wij lunchen hier even wat op een bankje aan de boulevard en nemen een eindje verderop een ijsje, voordat we teruglopen naar de camper en onze route vervolgen. Dan zijn we onderweg naar de volgende badplaats Kasemil, waar we een mooi overnachtingsplekje hopen te vinden. Kasemil staat bekend om zijn mooie stranden en is ook een drukbezochte badplaats door locals. Als we Kasemil binnenrijden gaan we op zoek naar wat afgelegen plekken die mogelijk een overnachtingsadresje kunnen opleveren, maar nee. Al snel blijkt het een mega druk plaatsje te zijn waar met de camper vrijwel geen doorkomen aan is. Elke doodlopende weg einidgd bij een strandbar of restaurant en is alles behalve een mooie overnachtingsplek. Na alles bij elkaar denk ik zo'n anderhalf uur hier op zoek te zijn geweest naar die ene plek, besluiten we nog maar een paar kilometer door te rijden en verderop te kijken. We willen sowieso die kant op om de archiologische site van Butrint hier te bezoeken. We rijden zo'n 4,5 kilometer door tot aan de ingang van de site en bij een klein pontje vanwaar je de oversteek over de rivier kan maken naar nog een ander klein plaatsje en de grens met Griekenland hier 20 kilometer verderop. Wij blijven aan deze kant en informeren even over de openingstijden van de site en besluiten deze morgenochtend om 9 uur te bezoeken, als de temperatuur nog iets lager is al nu einde van de dag. Op deze parkeerplaats aan het water en op één een kilometer terug bij een uitzichtpunt, zouden we prima een nachtje kunnen staan. Dan besluiten we in elk geval aan deze kant te blijven en hier ergens te overnachten, om morgenvroeg de opgravingen te bezoeken en daarna misschien nog wat te gaan kanoën op de rivier en in dit wetlands gebied. We rijden eerst terug naar het uitzichtpunt waar we een drankje doen met uitzicht op het wetlandsgebied beneden, prachtig dit. Tegen een uur of 19 uur rijden we naar een hotel/restaurant een paar honderd meter verop, waar we wat gaan eten. We waren hier vanmiddag langs gereden en het menu zag er wel goed uit op de kaart. We worden vriendelijk ontvangen, het eten is heerlijk en als we gebruik maken van de WiFi en Sander even op Park4Night zit te kijken, leest hij dat er hier op de parkeerplaats ook wel eens mensen zijn blijven overnachten met een camper. Als wij bij het afrekenen vragen of we eventueel op de parking naast het hotel zouden mogen staan met camper vannacht, is het antwoord uiteraard ja, geen probleem, zoek maar een plekje uit. Oh enne..... als jullie stroom nodig hebben kun je dat hier aansluiten en als jullie willen douchen, laat maar weten en dan kunnen jullie douchen in een hotelkamer. Wat super dit weer! Als we de camper op de parkeerplaats hebben gezet onder de bomen en Sander de stroom aan heeft gesloten, we onze nieuwe ventilator op de turbo stand hebben staan, lopen we naar de receptie met de vraag of we mogen douchen. De jongen loopt met ons mee naar de kamer boven en als ik hem nogmaals bedank en mijn verbazing uitspreek dat wij zomaar hier mogen douchen, verteld de jongen, oh geen probleem en als jullie nog was hebben kunnen we dat ook wel doen voor jullie, wij hebben namelijk wel een Laundry service. Gratis, voor onze gasten. Dat dus..... Omdat wij hier hebben gegeten en nu op de parkeerplaats staan, zijn wij hun gasten. Ik geef aan dat we veel was hebben, zo'n 3 draaien vermoed ik (want wassen is dus echt een probleem in Albanië, wat ik al eerder schreef) en dat we uiteraard gewoon willen betalen om de was hier te kunnen laten doen. Maar nee, voor gasten is deze service gratis en als ik het morgenochtend kom brengen komt het goed. Wat bijzonder dit weer, dit is nu echt de Albanese gastvrijheid, wat een geweldig land! Na het douchen drinken we nog even wat en bellen we nog met Marrie en Dim via WhatsApp beeldbellenen, want dat is inmiddels al weer even geleden. Rond 24 uur gaan we ons bed in, heerlijk met de ventilator aan voor wat verkoeling. 

Vrijdag 1 juli. Vannacht wel prima geslapen, oké af en toe een auto die voorbijkomt en een groep locals die al vroeg de bus neemt tegenover het hotel, maar verder prima. De camper staat onder de bomen en dus niet in de volle zon en dat scheelt dan ook weer wat in temperatuur bovenin..... Vanaf 8 uur komt er af en toe een auto de parkeerplaats op rijden, mensen die ook de opgravingen gaan bezoeken straks vermoed ik. Nog voor het ontbijt breng ik onze was weg, twee vuilniszakken vol...... Na het ontbijt lopen we naar de ingang van de site 200 meter verderop en we laten de camper dus staan, we blijven vannacht nog een nachtje hier. De archeologische site van Butrint is goed bewaard gebleven en zeer de moeite waard om te bezoeken. Wij nemen er ruim twee uur de tijd voor en zijn rond 11:30 uur weer terug bij de camper. Nadat we wat gedronken hebben pakken we de kano en zwemspullen uit de camper en lopen we naar de rivier om de kano op te pompen en een stukje te gaan kanoën op de rivier richting een oud kasteel en de monding van de rivier met de zee. De parkeerwachter komt even kijken als wij de kano oppompen, dit heeft hij nog nooit gezien..... Zo leuk hoe ook de vissers mannen en de mannen van de excursie bootjes voor een tochtje naar het kasteel reageren als ze ons op pad zien gaan met de kano, geweldig vinden ze dat. Tja, en wij zelf ook...... Het is een mooi gebied om te kanoën, een soort moerasgebied met veel vogels en  uitzicht op wat oude ruïnes en het kasteel. Na ongeveer een uurtje kanoën zijn we bij het kasteel en als we daar zijn is er niemand en hebben we de hele site voor ons zelf. Vanaf het Kasteel (nou ja een ruïne hoor) zien we een klein strandje een stukje verderop, waar we daarna heen kanoën en de rest van de middag blijven om zo af en toe wat verkoeling op te kunnen zoeken. Tegen een uur of 16 peddelen we weer terug, maken we kano weer droog en bergen we deze op in de tas en lopen we weer richting de camper bij het hotel. Het is vanmiddag een stuk rustiger als gisteren op de parkeerplaats en dus ideaal om even rustig alles goed op te ruimen. Daarna maken we nog een keer gebruik van de douche in het hotel en zo zijn we voor het eten beide weer lekker gedouched en omgekleed. Als ik me ga douchen laat de jongen vol trots zien dat de was is gedaan en gereed staat om mee te nemen. Hoe fijn en super is dat! Uiteraard eten we vanavond in het restaurant bij het hotel, want ja..... dat is wel het minste wat we kunnen doen hé. We hebben heerlijk gegeten, wijntje erbij. Als we 's avonds terug zijn bij de camper proberen we nog even met Dienie te beeldbellen, maar helaas krijgen we haar niet te pakken. Met Theo lukt het wel en dus spreken we die nog een tijdje, altijd leuk om elkaar op deze manier weer even te spreken en zien. We kijken nog wat op internet voor informatie over onze vervolgroute morgen en dan is het tijd om ons bed in te gaan. Het is vanavond een stuk warmer als gisteren en zelfs met ventilator aan is het erg warm in camper, benieuwd of we een beetje kunnen slapen vannacht..... 

Zaterdag 2 juli. Na een wat onrustige nacht was ik er om 7:25 uur, een persoonlijk record deze reis. Maar ja, wat wil je als je eerst 3 uur wakker ligt. Als ook Sander wakker is besluiten we de spullen te pakken en even gedag te zeggen in het hotel. Dan rijden we nog voor het ontbijt naar een mooi uitzichtpunt een paar kilometer verderop, waar we eerst ontbijten en van het uitzicht genieten. Daar beneden hebben we gisteren gekanood. Dan kiezen we er voor om voordat we het binnenland inrijden richting Girokaste, ook nog even een glimpse op te vangen van de drukke badplaats Kasemil, waar we van de week snel aan voorbij zijn gereden. Wat een drukte hier, de stranden zijn afgeladen met mensen op bedjes en onder parasols er past werkelijk geen handdoek tussen. Wat zijn wij blij dat we van de week zijn doorgereden en hebben gestaan waar we hebben gestaan. Wel grappig om toch nog iets van deze hektiek mee te krijgen. En dan maar hopen dat het straks in Griekenland nog een beetje meevalt in het hoogseizoen. We gaan het zien...... Rond een uur of 12:15 rijden we verder en bezoeken we onderweg de Blue Eye ofwel Syri i Kalter. Een bijzonder natuurspektakel, een bron vanuit de bodem die het startpunt is van een rivier met helderblauw water, wat van bovenaf erg lijkt op een blauw oog. We wagen de sprong in het ijskoude water, voor wat verkoeling. De temperatuur buiten is opgelopen tot zo'n 39 graden, dus een beetje verkoeling is welkom. Het water in de Blue Eye is het hele jaar door zo'n 12 graden, dus best frist te noemen..... Maar ondanks dat, heerlijk hoor! Een keer of vier gaan we het water in en dan houden we het voor gezien. Voor we weer teruglopen naar de camper trekken we droge kleren aan en dan lopen we in een klein half uurtje terug naar de parkeerplaats. Nog een 35 kilometer tot onze volgende stop, Gyrokaste, een plaatsje wat wij kennen vanuit "Wie is de mol?" van de opdracht met de kleedjes in de straten. We parkeren de auto aan de rand van het oude centrum, een plek waar we eventueel ook de nacht zouden kunnen blijven staan als we dat willen. We zijn er rond een uur of 16 en besluiten dan vast even een rondje door het oude centrum te lopen en een ijsje te eten. Dan betrekt de lucht en krijgen we even een korte, maar hevige onweers- en regenbui waarna de temperatuur even en voor veel te kort een paar graden zakt. Ik geloof dat het bijna een maand geleden is dat we wat regen hebben gehad, dus stiekem is het best even lekker. Om wat te schuilen besluiten we vandaag een bezoekje te brengen aan de "Cold War tunnels", een bunker/schuilkelder onder het kasteel die was ingericht om hier te kunnen schuilen als het nodig mocht zijn. In de korte (max. 10 minuten) maar interessante rondleiding velteld de gids ons dat deze bunker tot 1991 werd gebruikt. Als we naar buiten komen uit de tunnel is het weer droog, beter. We lopen nog wat door het oude centrum, langs de vele winkeltjes die hun waar buiten hebben uitgestald en waar inderdaad de vele kleedjes liggen tentoongesteld. Dan zoeken we een restaurantje waar we gezellig en uitgebreid wat eten, traditionele gerechten, heerlijk. We eten dit keer wat uitgebreider, we zijn immers vandaag exact al weer op de helft van onze reis. Vandaag zijn we 12 weken onderweg en wat hebben we al weer veel beleefd. Gelukkig hebben we nog even zullen we maar zeggen..... Nadat we uitgebreid hebben gegeten, lopen we nog even door het plaatsje en drinken we nog een wijntje op een terrasje. Erg leuk om zo in het weekend ook eens wat mee te krijgen van het avondleven in Albanië. Rond een uur of 23 lopen we terug naar de parkeerplaats waar de camper staat en die inmiddels helemaal vol staat. Wij besluiten de camper iets te verzetten, in een hoek op een parkeerplaats tegenover, in de hoop dat dit later op de avond of vannacht een iets rustigere plek is. Ik ben benieuwd.....