Week 13 Europa camperreis 2022

Zondag 3 juli. Op zich voor wat betreft de locatie vannacht prima geslapen. Los van wat auto's en blaffende straathonden was het rustig. Als ik er rond 7:20 uur uit kom is het nog rustig op straat en kan ik op een ruime  schaduwplek naast de camper mijn stoel neerzetten om nog een beetje bij te komen. Sander heeft beter geslapen en moet ik om 9:30 uur wakker maken. Omdat de camper volledig in de schaduw staat houdt hij het dit keer een stuk langer uit bovenin. We besluiten rustig aan te doen vandaag en waarschijnlijk nog een nachtje hier te overnachten, zodat we vandaag de hele dag hebben om het stadje Gjirokaster te bezoeken. Rond 11 uur kopen we even een broodje en yoghurt bij een supermarktje en ontbijten we eerst iets, daarna lopen we richting het kasteel voor een bezoek. Het blijkt een mooi en groot kasteel met een schitterend uitzicht over het stadje, we brengen er ruim 2,5 uur door. Dan hebben we nog wat punten in de stad die we willen bekijken en dus lopen we alles bij elkaar nog een paar uur door het stadje. We lunchen heerlijk bij een restaurantje met traditioneel eten (de nummer 1 van TripAdvisor). Ook brengen we een bezoek aan één van de oude, traditionele woningen in het stadje, het Skenduli House, waar we een korte rondleiding krijgen van een jonge gids. Het is heel leuk om te zien hoe deze traditionele huizen er van binnen uitzien. Rond een uur 16:30 hebben we het hele stadje wel gezien, halen we een koud drankje in het supermarktje en zoeken we nog even een plekje op in de schaduw met WiFi en bellen we nog met Eduard. Het beeldbellen wilde niet zo goed lukken dus hebben we elkaar maar even kort gezien maar wel weer even gesproken daarna in elk geval. Rond 18:15 uur zoiets lopen we weer naar het restaurantje waar we gisterenavond ook hebben gegeten, het eten was er gisteren zo heerlijk en de locatie top dus waarom zouden we dan op zoek gaan naar een ander restaurantje. Precies, niet dus. Het eten was ook vanavond weer heerlijk en ook al is het vanavond wel een stuk rustiger in het stadje als gisteren, het is nog steeds gezellig druk. Na het eten proberen we te beeldbellen met Miriam en Norbert en ook dat lukt niet één, twee, drie maar goed uiteindelijk lukt het toch. Super leuk om vandaag zowel Eduard als Miriam en Norbert weer even gezien en gesproken te hebben, want dat was er deze reis nog niet van gekomen en tja, inmiddels zijn we toch al weer bijna zo'n drie maanden onderweg. Daarna drinken we nog een wijntje bij het barretje op het terras waar we gisterenavond ook hebben gezeten en rond 23 uur lopen we terug naar de camper. Nog even buiten zitten, douchen en tegen 23:45 uur ons bed in. Het is nog een stuk warmer als gisteren, dus benieuwd of we een beetje kunnen slapen vannacht. 

Maandag 4 juli. Na een korte en onrustige nacht ben ik er om 7 uur uit. Wat was het warm vannacht en tja, als je dan niet kan slapen hoor je echt van alles, maar met name waren het de straathonden vannacht die ons uit onze slaap hielden. De bedoeling is dat we straks Gjirokaster weer achter ons laten en onze route vervolgen in de richting van Përmet. Het is weer een mooi route en de wegen zijn goed begaanbaar. Links en rechts uitzicht op de bergen, prachtig. We maken onderweg een korte stop om even onze watertank weer te vullen en voor de lunch stoppen we in het plaatsje Permet. Hier klimmen we een grote rots op in het plaatsje, vanwaar we dan vervolgens weer een mooi uitzicht hebben over de omgeving en de rivier. Na de lunch rijden we nog 13 kilometer verder, richting de natuurlijke thermale baden van Përmet, de Banjat e Benjes. Het zijn zes thermale bronnen die vanuit de oudheid al bezocht worden door locals en nu dus ook door toeristen. Het zijn zes baden tussen de rotsen, elk in andere grootte en diepte en met een temperatuur van tussen de 22 en 28 graden. Elk bad, zo zegt men, heeft weer een andere werking. Is de ene goed voor je hart, is de andere goed voor de huid, de maag, de nieren..... Nou als we hier dus niet gezond uit komen. De setting van de baden is prachtig en te bereiken via een oude Ottomaanse stenen boogbrug, het geheel ligt aan de voet van een 5 kilometer lange canyon. Nadat we eerst de verkoeling van drie van de zes baden hebben opgezocht, besluiten we een stuk de canyon in de trekken. Via de stenen, door zand en op grote plekken door het (laagstaande) water, kun je een heel eind de canyon inlopen. Prachtig dit! Het eerste stuk is nog wat drukker bezocht en hier liggen ook nog twee thermale bronnen die bezocht worden, met name door locals. Daarna kom je heel af en toe nog een enkele andere toerist tegen die de canyon in is gelopen en hebben we op de meeste stukken de canyon voor ons zelf. Rond 17 uur besluiten we om te draaien en op de terugweg nemen we beide nog even een verfrissend en helend bad. Daarna lopen we terug naar het begin van de canyon en de parkeerplaats waar we de camper hebben staan. Heerlijk is het dat we ons nu direct even lekker kunnen douchen bij de camper, voor we op zoek gaan naar een overnachtingsplekje in de buurt. We zouden hier ook kunnen overnachten, maar er staan al een stuk of 10 campers, dus ja waarom zouden we? Nu, de laatste dagen in Albanië, kunnen we nog op zoek naar een mooi en verlaten plekje voor ons alleen. We rijden 2 kilometer terug in de richting van Përmet en nemen dan een onverharde zijweg richting de rivier. We vinden weer een mooi plekje op een weiland tussen de bomen en omringd door de bergen vlakbij de rivier. Bovenaan bij de weg zit een heel klein café/restaurantje waar we hartelijk ontvangen worden als we vragen of we daar kunnen eten. De man en vrouw spreken beide geen woord Engels, maar met handen en voeten weten we ons te redden. Beide gaan direct de keuken in terwijl wij aan een van de drie tafeltjes gaan zitten met een mooi uitzicht over de vallei en de bergen. Daar beneden overnachten wij vannacht dus..... Alles is biologisch en zelfgemaakt. Van de rode wijn tot de heerlijkste geitenkaas en walnoot in wijnbladeren en likeur. We hebben heerlijk gegeten en net voor het donker is rijden we de onverharde weg af richting onze overnachtingsplek voor vannacht. Ik weet zeker dat het hier vannacht heerlijk rustig is en we beide een stuk beter zullen slapen als de afgelopen twee nachten in Gjirokaster. Morgen kijken we wel weer even verder wat ons plan is. Welterusten voor straks. 

Dinsdag 5 juli. Wat hebben we hier heerlijk geslapen. Om 22:30 uur gingen we al naar bed gisteren, maar we hebben hier werkelijk niets of iemand gehoord, enkel de krekels en de rivier. Als ik er om 7 uur uit kom, zet ik de stoel voor de camper in de schaduw en maak ik eerst een bak koffie. Dit is lekker wakker worden weer. Tja, en dan nutuurlijk even met de telefoon (camera) op verkenning. Al snel kom ik erachter dat we toch dichter bij de rivier staan als we gisteren dachten, dat is positief. Als ik wat heb rondgelopen besluit me gelijk maar even te wassen in de rivier. Niemand in de buurt, heerlijk. Het voelt als één met de natuur. Na een kwartiertje in de rivier ga ik eruit, trek ik mijn short aan en voordat ik terug ben bij de camper ben ik weer opgedroogd. Ik zeg ideaal en ook lekker voor een beetje verkoeling, mochten we besluiten hier vandaag te blijven. Inmiddels is het 8:30 uur en Sander ligt nog lekker te slapen, die zal zo ook vast wel wakker worden want in de zon wordt het toch al weer snel warm. Als Sander eruit is en we hebben ontbeten, besluiten we vandaag terug te gaan de canyon om te proberen de hele hike door de canyon te doen. Het is een route van 5 kilometer enkele reis door de canyon, waarbij we over rotsen moeten lopen en soms klauteren en door het water moeten lopen. Verderop in de canyon is het water in de rivier soms zelf zo hoog dat er door zwemmen de enige optie is. Maar wat is dit een gave hike zeg. Onder door de canyon met fantastische uitzichten op de kloof en de rivier. Richting het einde van de kloof wordt het steeds smaller en als we naar boven kijken zien we dat de rotsen bovenaan hooguit nog een meter van elkaar af blijven. Ook merken we hier dat het harder waait en dat het water in de canyon wat meer stroming bevat. Vanmorgen om 11:15 uur zijn we gestart en om 15:30 uur bereiken we ons eindpunt. Tot hier en niet verder, want we moeten ook dezelfde weg nog terug en wel voor het donker (en dat is het hier al om 20:30 uur!) We hadden het aardig ingeschat, precies om 19:30 uur zijn we terug bij de camper aan het begin van de canyon, bij de thermale baden die we gisteren hebben bezocht. Het is daar inmiddels nu een stuk rustiger. We zijn beide zo moe, dat we besluiten te gaan douchen en terug te rijden naar onze overnachtingsplek, dezelfde als waar we afgelopen nacht hebben gestaan. Om 21 uur zitten we moe maar voldaan nog aan tafel om wat te eten. Wat een fantastische dag weer!

Woensdag 6 juli. Wat hebben wij vannacht beide als een blok geslapen. Wederom super rustig hier en als ik om 7 uur eruit ben, herhaald het ochtendritueel van gisteren zich. Heerlijk hoor! Sander is er vanmorgen ook om een uur of 8 uit. We doen eerst nog effe een wasje, dan ontbijten we wat en na het ontbijt halen we even de camper leeg en proberen we even de opstelling voor drie uit. Nog drie weekjes en dan komt Ellen naar Griekenland om samen met ons een weekje mee te reizen door Griekenland. Hoe leuk is dat? Super leuk om dan met z'n drieën een weekje op pad te zijn en elkaar hier te zien. Rond 11 uur is de camper weer gepakt en rijden weg, in de richting van onze volgende stop. De route gaat in de richting van Korca over de SH75, SH80 en SH65. Het eerste stuk over de SH75 is een nieuwe weg en dus heel goed te doen. Zo ook het stuk over SH80 en SH65, beide vrij nieuwe wegen die goed begaanbaar zijn. Een schitterende bergroute, heel afwisselend met soms zicht op de besneeuwde bergtoppen en soms op de landbouwgebieden. We rijden door kleine bergdorpjes en maken ook twee korte stops in wat voor hier een stadje moet zijn...... Onderweg vullen we onze watertank en de jerrycans weer en lunchen we op een mooi plekje langs de kant van de weg (tja, dat kun je doen als er maar twee auto's voorbij komen in een half uur) In de middag vervolgen we de route over de SH75, dit deel is weer een authentieke Albanesche weg zullen we maar zeggen...... met gaten, putten, kuilen en stukken gravel of gewoon helemaal geen weg, maar goed genoeg om te rijden met de camper zullen we maar zeggen. Rond 16 uur gaan we op zoek naar een mooi overnachtingsplekje en uiteraard weten we die ook hier weer te vinden. En wat voor een..... Als we een zijweg nemen van de hoofdweg in de richting van een meer komen we er al snel achter dat MappsMe hier niet zo gedetailleerd is en dat er best wel zijwegen zijn richting het meer. Nou dat dus...... We nemen één van deze zijwegen en komen uit op een prachtig grasveld aan de rand van een meer met de paarden als onze enige metgezellen. Rondom het meer uitzicht op de bergen en niets of niemand in de buurt. Zodra we geïnstalleerd zijn maken we even een lekker drankje klaar en dan is het tijd voor nog een verfrissende duik in het meer. Als we richting het water lopen zien we honderden kleine kikkertjes voor onze voeten weg springen. Zouden ze niet door hebben dat het water de andere kant op is? En wat heerlijk weer dit, wat een plekje weer! Het is inmiddels 19:45 uur en we zitten nog achter de camper. Ik heb effe het reisverslag bijgewerkt en Sander is even aan het kijken of we ons straks nog een paar dagen kunnen vermaken in Noord Macedonië. Ik ga zo even eten maken en dan is het even afwachten hoe we hier de avond en nacht weer doorbrengen. Voor nu is het in elk geval een ideaal plekje...... 

Donderdag 7 juli. Gisterenavond net voor schemering kwamen de paarden nog even kennismaken, de beesten kwamen even water drinken en verdwenen daarna weer in de duister. Omdat het hier 's avonds behoorlijk afkoeld zijn wij rond een uur 21:30 de camper in gegaan en hebben we nog even een spelletje gedaan. Daarna heerlijk geslapen hier. Als ik wakker ben en eruit ga, maak ik eerst koffie en draai ik het luifeltje uit. Dan eerst even een duik in het meer, heerlijk. Ja echt hoor, wat een plekje dit weer. Niemand te zien of horen in de wijde omgeving. Ik vermoed dat we vandaag nog een dagje hier zullen blijven...... Als Sander eruit is en hij ook eerst even is wezen zwemmen in het meer, besluiten we inderdaad hier nog een nachtje te blijven, een relax dagje dus vandaag. Even lekker samen ontbijten, beddengoed wassen, camper beetje opruimen en verder vooral lekker genieten van dit unieke plekje. Rond een uur of elf krijgen we bezoek van twee schaaps- en geitenherders met hun kuddes, die ons vriendelijk begroeten. Het is super leuk om te zien hoe zij met hun kuddes optrekken en de beesten op hun gemak een paar uur staan te grazen. Later op de dag vertrekken ze en komen de beesten vlak langs de camper lopen om ons nog even gedag te zeggen, ook de beide herders. Dan verdwijnen ze weer in de verte.... 's Middags komen er nog drie locals (jonge jongens) even een half uurtje zwemmen in het meer en daarna zien of horen we niemand meer. Alleen als de paarden weer even komen drinken en de kikkers en vogels nog wat van zich laten horen rond schemering. We beseffen ons maar al te goed, dat het einde van onze reis van 4 weken door Albanië er bijna op zit en dit soort plekjes wel echt uniek zijn in Europa. Morgen wordt waarschijnlijk onze laatste overnachting in Albanië, en dan reizen we via Noord Macedonië door naar Griekenland. Wat hebben we hier in Albanië genoten van het vrij staan, de rust en stilte, de prachtige natuur en de vriendelijke locals. Wat een fantastisch en uniek land, Albanië! We nemen af en toe een duik in het meer voor wat verkoeling en we verdiepen ons nog wat in de route voor Griekenland. Ook vanavond koelt het weer behoorlijk af hier in de bergen en rond een uur 21 gaan we camper in. 

Vrijdag 8 juli. Heerlijk geslapen weer vannacht. Als ik er om 7 uur uit kom is het nog wat bewolkt en fris, maar daar komt al weer snel verandering in. Ook Sander is er al op tijd uit om 8 uur. Dan zo eerst samen ontbijten en daarna nog één keer samen het meer in. Rond 9:30 uur verlaten we deze fantastische plek weer, op naar Korca. Eerst even water halen bij een watertappunt en dan nog zo'n 19 kilometer tot Korca, de één na grootste stad van Noordoost Albanië. Het blijkt een redelijke stad, zeker als je bedenkt dat we hier in Albanië niet echt veel grote steden hebben bezocht. We lopen er een paar uurtjes rond, gaan even ergens koffie drinken met gebak op een plek waar we ook Wi-Fi hebben, zodat we na vijf dagen weer even iets van ons kunnen laten horen aan de thuisblijvers. Ook slenteren we wat over de oude bazaar in de stad en lunchen we ergens . Net als we op een terrasje zitten te lunchen gaat het regenen. We schuilen eerst wat ergens onder een luifel want het gaat er even behoorlijk hard aan toe. Ik ga nog naar de kapper voor we Albanië verlaten en dan doen we nog even wat inkopen voor we onze route vervolgen naar Pogradec. Pogradec zelf stelt niet zoveel voor, maar is een badplaats gelegen aan het meer van Ohrid, het op één na grootste meer van de Balkan. Vandaag is het een stuk frisser als de afgelopen weken, ik schat een graad of 23 (en dat is na weken van 36 graden fris ja). We lopen wat door het plaatsje en over de boulevard. Het is flink bewolkt en er staat een harde wind, niet echt weer om aan het meer te liggen dus. Rond 17 uur besluiten we terug te lopen naar de camper en dan aan de boulevard de camper neer te zetten en een restaurantje op te zoeken. Dan hebben we in elk geval vast gegeten voordat we op zoek gaan naar een overnachtingsplek. Als we rond 18:30 uur klaar zijn en naar buiten lopen is het aan het regenen en nog geen 2 minuten later begint het keihard te hozen en onweren. Dit hebben we al lang niet meer gehad. Het valt met bakken uit de hemel en de straten staan direct overal blank. We schuilen onder een luifel, maar er is geen ontkomen aan om niet nat te worden. Gelukkig stopt het na een half uurtje met regenen en dus rijden we dan verder op zoek naar onze laatste overnachtingsplek in Albanië. Door de regen is het lastig rijden, omdat straten blank staan en je dus geen idee hebt waar de diepe kuilen zitten in het wegdek. Maar goed, uiteindelijk komen we weer op de grotere weg uit en is het weer wat beter te doen. Omdat het inmiddels een uur of 20 is geworden is het tijd voor een overnachtingsplek. Niet een idyllische plek op een afgelegen locatie dit keer, maar het wordt een parkeerplaats naast de weg maar wel echt vlaklangs het meer van Ohrid (hooguit één meter). Omdat het flink is afgekoeld en nog steeds hard aan het waaien is, is het sowieso geen weer om buiten te zitten, dus een prima plekje voor één nacht. 's Avonds zitten we in de camper en lezen we ons nog even in voor de komende dagen in Noord Macedonië, een nieuw landje wat we extra een paar dagen aandoen voordat we doorreizen naar Griekenland. Rond een uur of 23 gaan we ons bed in. Tja, en morgen zullen we echt afscheid moeten nemen van dit fantastische land, Albanië. 

Zaterdag 9 juli. Vandaag zijn we drie maanden onderweg. Vannacht beide wat onrustig geslapen vanwege de enorme storm. De camper stond flink te schudden en het enige wat we hoorde was de harde wind en de geluid van de golven. Ik was er om 7 uur uit en ook Sander is er een uurtje later uit. Het ziet er nog flink bewolkt uit, benieuwd of het straks nog wat opklaard. Dan zo eerst maar even koffie zetten, een broodje eten en als we klaar zijn rijden we richting Noord Macedonië, we zitten hier nog maar 16 kilometer van de grens...... De laatste kilometers door Albanië gaan door de bergen met een prachtig uitzicht op het meer van Ohrid. Albanië is mooi tot het laatste moment. Bij de grens worden we eruit gepikt voor een grondige inspectie van de camper en wordt ons verzocht even mee te rijden richting een controle loods van de douane. De beide heren waren super vriendelijk en wij keken elkaar af en toe aan van..... zo grondig is die controle nou ook weer niet. Maar goed, we hebben ook niets te verbergen en binnen een half uurtje mogen we dan toch de grens over, op richting Noord Macedonië. Weer een ander land met andere gewoonten (voor ons één voornaamste is dat we hier niet vrij mogen staan met de camper en dus de komende dagen aangewezen zijn op campings of camperplaatsen voor zover die er zijn.....) Een paar kilometer over de grens brengen we in Kalista een bezoek aan "The cave church" een klein kerkje bij een klooster wat in een grot zit verscholen en wat vol met Frescos is beschilderd, prachtig. Bij het klooster hoort ook nog een ander kerkje wat vol hangt en is beschilderd met prachtige Frescos. Dan rijden we een paar kilometer verder en brengen we een bezoekje aan Struga, een klein stadje aan het meer van Ohrid. Zodra we ergens geld hebben kunnen pinnen, gaan we even wat lunchen bij een bakkertje en doe we wat inkopen bij de supermarkt. De prijzen liggen hier nog een stuk lager als in Albanië (dat wordt weer wennen als we weer in Nederland terug zijn vrees ik.....) In de middag rijden we nog een stukje het binnenland in en bezoeken we de watervallen/bronnen van Vevcani, niet spectaculair maar wel een leuk uitstapje zo op onze eerste dag in Noord Macedonië. Ook hier lopen we nog even een mooi kerkje binnen versierd met mooie Frescos, heel bijzonder. Inmiddels is het een uur of 16:30 en rijden we terug richting het meer van Ohrid via Stuga en door Ohrid, op zoek naar een camping of camperplaats voor vannacht. Helaas is vrij staan in Noord Macedonië niet toegestaan en zijn we aangewezen op campings. Dat zal best weer even tegenvallen en wennen zijn na bijna een maand lang vrij staan in Albanië. Vijf kilometer voorbij Ohrid vinden we een camperstop (nou ja voor ons gewoon een camping), waar we uiteindelijk toch maar besluiten om te blijven. Er zit weinig andere op vrees ik. De plekken aan het water zijn al vergeven dus wij gaan uiteindelijk midden op een veld staan onder wat bomen, hopen dat het niet helemaal volloopt vanavond. Als we de camper hebben staan, drinken we even een drankje aan het meer en daarna gaan we wat eten in het restaurantje naast de camping. We eten voor nog geen € 15,40 met drankje erbij voor ons tweeën. Na het eten ruimen we nog even wat spullen op en gaan we om beurten vast even douchen. Tja, met één douche en twee toiletten voor de heren en hetzelfde voor de dames houdt dat ook niet over zeg maar. Omdat het best fris is vandaag, besluiten wij in de camper te gaan zitten daarna. Af en toe horen we nog een camper of jeep met daktent aankomen die zich nog ergens op het terrein tussen wurmt. Benieuwd hoe vol het hier straks staat. Nou ja, één ding is zeker, wij zijn morgenochtend weer weg en proberen voor de tweede nacht op een rustiger plekje uit te komen een eindje verderop de route. We gaan het zien......