Week 63: Mandalay ~ Pyin Oo Lwin ~ Hsipaw

WEEK 63
Zondag 05 maart 2017
Vanmorgen ging om 07:00 uur de wekker, want om 07:45 uur willen we een taxi nemen naar het vliegveld voor onze vlucht naar Mandalay in Myanmar. Omdat het zondagochtend is, is er niet zoveel verkeer en we zijn dus al om 08:20 uur op het vliegveld. Gelukkig kunnen we wel direct inchecken en onze bagage afgeven en dus zijn we al om 09:10 uur zoiets door de douane en is het wachten op onze vlucht. De vlucht blijkt een uur vertraagd en we kunnen uiteindelijk pas om 11:50 uur boarden en we gaan om 12:15 uur de lucht in. Een vlucht van 1:45 uur tot in Mandalay. Na aankomst moeten we hier onze visumbrief tonen en krijgen we bij de douane een visum in ons paspoort, jawel we mogen er ook hier in! Nadat we eerst wat Dollars hebben omgewisseld in lokale Kyat's, nemen we een taxi naar ons hotel. Het blijkt nog een rit van bijna een uur, een leuke taxirit met uitzicht op de vele Pagoda's en de lokale bevolking die op het platteland aan het werk is. Ja, wordt denk ik wel even een ander stukje Azië als we tot nu toe gewend zijn, een stuk minder ontwikkeld en minder toeristisch vermoed ik. In het hotel worden we hartelijk ontvangen, krijgen we een welkomstdrankje aangeboden en wordt zelfs onze bagage naar de kamer gebracht. We hebben op Booking.com voor een nacht een kamer vooruit geboekt, want dat was nodig om het visum te kunnen aanvragen. Hopelijk bevalt het hier en kunnen we er nog een paar nachtjes aan vast plakken, want er is hier in de buurt genoeg te zien. We hebben ons pas gisteren en vandaag verder wat ingelezen over Myanmar en een reisplannetje gemaakt voor de komende vier weken. Als we eerst koffie hebben gedronken op de kamer, lopen we nog even de stad in. Het is zondag middag en het is vrij rustig op straat, heerlijk om even wat rond te struinen in de smalle straatjes waar de locals bezig zijn met hun alle daagse dingen. Mensen die op de markt hun etenswaren aanbieden, kinderen die op straat lopen te spelen en mensen die voor hun middag gebed een van de vele tempels bezoeken. Even kijken we wel wat vreemd op als een kereltje van ik schat een jaar of tien met een kattepult een Duif aan flarden schiet. Bij ons zou de mannetje waarschijnlijk gelijk een pak rammel krijgen van zijn ouders, maar nee hier is iedereen super blij en wordt hij beloond voor zijn vangst .... Vanavond is er eten, tja .... het blijft toch Azië he. Wij nemen nog een kijkje bij twee Pagoda's en eten uiteindelijk ergens een hapje in een druk bezocht restaurantje op straat, Dumplings en een broodje Bapao. Tegen een uur of 19:30 uur zijn we terug op onze kamer. Vanavond maar een beetje rustig aan en op tijd naar bed, want afgelopen nacht was wel een heel kort nachtje.

Maandag 06 maart 2017
Vanmorgen hadden we om 08:15 uur de wekker gezet, want we kunnen hier tot 09:00 uur ontbijten en daarna willen we wat van de stad gaan verkennen. Helaas voelt Sander zich vandaag niet zo fit en dus besluiten we maar even een dagje rustig aan te doen en voor Sander een dagje op bed te blijven. Ik probeer me ondertussen vandaag nog even wat verder in te lezen over onze reis door Myanmar en we boeken een supergave excursie voor in Bagan online, volgende week .... Een luchtballonvaart boven de tempels van Bagan 's morgens vroeg bij zonsopkomst. Hoe gaaf is dat? Ik heb ooit eens eerder een luchtballonvaart gemaakt in Nederland met mijn werk en voor Sander wordt het de eerste bollonvaart en op wat een TOP locatie! Tja, ook dit wordt wel weer een van die lang gekoesterde wensen die uit lijkt te komen .... 's Middag tegen een uur of 14:15 uur loop ik nog even alleen het plaatsje in op zoek wat voor de lunch en loop ik nog even langs het treinstation om te kijken of ik daar nog iets wijzer kan worden. Tja en hier realiseer ik me maar weer even al te goed dat we hier weer in een totaal ander stukje Azië zitten als afgelopen weken .... Terug op de kamer nemen we even een lichte lunch en probeert Sander nog even wat te slapen. Tja, beter nu even een dagje rust nemen in de hoop dat hij zich morgen weer wat fitter voelt, toch. 's Avonds gaan we toch nog even samen wat eten in een van de vele BBQ restaurantjes hier in Mandalay. Het is een super druk bezocht restaurantje en het eten smaakt prima. Daarna weer op tijd terug naar onze kamer en op tijd naar bed voor een goede nachtrust. Hopelijk is Sander morgen weer wat opgeknapt en kunnen we morgen wat van de omgeving gaan verkennen.

Dinsdag 07 maart 2017
Vannacht prima geslapen en als we wakker worden om 08:00 uur gaan we eerst even douchen en ontbijten. Sander voelt zich gelukkig weer wat beter en dus besluiten we vandaag een dagje op pad te gaan met een privé chauffeur om wat van de omgeving te gaan bekijken. Via de receptie van het hotel regelen we een privé taxi met chauffeur voor een tourtje langs de drie kongingssteden van Myanmar, Amarapura, Sagaing en Inwa. Om 09:10 uur zitten we al in de taxi op weg naar onze eerste stop .... We brengen een bezoek aan de Maharmuni Pagoda, gelegen tegenover een straat waar zich allemaal Boedha beelden werkplaatsen bevinden. De straat ziet wit van het stof van het slijpsel van de stenen en het is ongelooflijk hoeveel Boedha beelden hier staan. Het blijkt een druk bezochte Pagoda en het is prachtig om te zien hoeveel locals hier hun gebeden houden onder het toeziend oog van een van de grote Boedha's in de tempels. Een Boedha wordt zelfs met bladgoud belegd door mensen die dit doen als soort van offer aan Boedha, bijzonder om te zien. Om 10:00 uur moeten we weer terug zijn bij onze chauffeur, want als tweede willen we een bezoek brengen aan het Maha Gandhayon Klooster, waar om 10:15 uur dagelijks ruim 1.000 Monniken in de rij staan om hun eten op te halen. Onze chauffeur zorgt dat we keurig op tijd zijn om dit bijzondere ritueel te kunnen aanschouwen. Nadat alle Monniken hun eten hebben opgehaald gaan zij in een gezamenlijke ruimte naar binnen waar zij gaan eten. Intussen maken wij van de gelegenheid gebruik om nog wat rond te lopen over het terrein bij het klooster. Dan lopen we terug naar onze chauffeur en vervolgen we onze route. Onderweg stoppen we nog bij een Zijde weverij, waar we locals bezig zien om van Zijde de mooiste dingen te weven. Daarna is de volgende stop Sagaing Hill aan de overkant van de rivier. Sagaing Hill is een gebied dat ook bekend staat om zijn vele Tempels en Pagoda's en wordt ook wel klein Bagan genoemd. Onderweg naar Sagaing Hill passeren we een aantal prachtige Pagoda's en Tempels, waarvan we op de terugweg nog bij een van deze pracht exemplaren een korte stop zullen maken. Boven op Sagaing Hill bezoeken we een tweetal tempels en Pagoda's en hebben we een prachtig uitzicht over de omgeving. Wat bijzonder om overal die mooie Pagoda's te zien opdoemen in het landschap. Dan rijden we terug in de richting van Sagaing, waar we nog een andere Pagoda bezoeken en even later een lunchstop inlassen voordat we onze weg vervolgen richting het plaatsje Inwa. Inwa is een klein plattelandsplaatsje gelegen op een eilandje en we moeten dan ook overvaren met een klein bootje om er te komen. Onze chauffeur zet ons af bij de boot, loopt zelfs even met ons mee om kaartjes te kopen en blijft aan deze kant op ons wachten. Aan de andere kant van de rivier zullen we zelf een paard en wagen moeten regelen, want dat is zo'n beetje het enige vervoermiddel op het eiland. Zo gezegd zo gedaan, als we aankomen in Inwa staan er tientallen paard en wagens klaar om de toeristen op te wachten en een rondleiding te geven over het eiland. Een ritje van twee uur kost ons 10.000 Kyats (omgerekend zo'n € 7). Wat super leuk dit! Met een paard en wagen over de stoffige zandpaden en door de rijstvelden op zoek naar nog meer Tempels, Pagoda's en een houten Tempel complex. Prachtig om de locale bevolking aan het werk te zien op het platteland en wat een vriendelijke mensen hier. Het zijn stuk voor stuk hele bijzondere bezienswaardigheden de Temepls en Pagoda's hier en voor we het weten zit onze twee uur er weer op, hebben we Inwa gezien en worden we weer keurig bij het bootje afgezet die ons weer terugbrengt naar de overkant waar onze chauffeur ons al weer opwacht. Dan gaan we richting onze laatste stop, de Tiek houten U-Bein Bridge in Amarapura, om daar de zonsondergang te kijken. De U-Bein Bridge is 's werelds langste Tiek houten voetgangers brug (1.188 meter) en wordt veelal gebruikt door Monniken die van de ene Tempel aan de ene kant van het water naar een andere Tempel aan de andere kant van het water lopen (samen met veel, heel veel andere toeristen ....) Het is een prachtig gezicht, maar net als bij zoveel zonsondergangen, zit er ook vanavond net op het laatste moment weer een wolk voor de zon, waardoor we de zon niet meer zien wegzakken aan de horizon. Om 18:15 uur zijn we weer terug bij onze chauffeur en die zet ons daarna tegen 19:00 uur af in Mandalay bij een restaurantje waar we in de buurt wat willen eten. We komen uit bij een lokaal Hot Pot en BBQ restaurantje, waar we alleen met locals aan tafel zitten en heerlijk eten. Daarna lopen we langs het verlichte Paleis weer terug in de richting van ons hotel. Het was best een lange dag zo, maar zeker de moeite waard! Leuk om weer in een nieuw land te zijn waar we beide nog niet eerder geweest zijn.

Woensdag 08 maart 2017
Vanmorgen ging al vroeg de wekker, om 07:00 uur hadden we hem gezet. We willen namelijk vandaag om 08:00 uur op de fiets (die we kunnen lenen bij het hotel) naar de haven, om rond 09:00 uur een bootje te nemen naar Mingun, een klein plaatsje aan de overkant van de rivier. Na het ontbijt stappen we op de fiets en rijden we door de drukke straten van Mandalay. Even is het wennen in alle vroegte door de verkeerschaos in de stad, maar gelukkig gaat het goed en al snel zien we er de lol wel van in. Bij de haven aangekomen kopen we een kaartje voor de overtocht en wachten we nog een half uurtje tot onze boot vertrekt. Heerlijk om hier mensen te kijken en gade te slaan wat een bedrijvigheid er zo aan de rand van de rivier is 's morgens. De boottocht duurt ongeveer een uurtje en we hebben een plekje boven op het dek. Van een luxe boot is geen sprake, het is een oude houten boot met twee lagen en er passen heel wat mensen op, maar alles gaat ook hier weer gewoon goed. Het is 10:15 uur als we aankomen in Mingun en afmeren. De boot vertrekt hier weer om 12:30 uur dus we hebben ongeveer twee uur om hier wat rond te lopen en wat toeristische trekpleisters af te gaan. Het plaatsje staat bekend om een paar mooie Tempels, een onafgebouwde grote Pagoda en een enorme klok bel. Het plaatsje is helemaal ingesteld op dagjes toeristen die Mingun aandoen op een halve dag uitstapje vanuit Mandalay. Als we net van de boot af zijn trapt Sander bijna op een groene Boomslang die de weg oversteekt. Tja, daar waren we nog niet zo op ingesteld nadat we Australië al weer even achter ons hebben liggen. Het beest heeft geen oog voor ons en kruipt snel verder en verdwijnt weer tussen de struiken .... Als we hier twee uurtjes hebben rondgelopen en alle bezienswaardigheden zijn afgegaan, is het tijd om weer terug te lopen naar de boot, die om 12:30 uur weer vertrekt terug naar Mandalay. Tegen 13:30 uur zijn we weer terug in de haven van Mandaly, waar we onze fietsen pakken en nog even wat bezienswaardigheden in Mandalay af gaan .... Eerst even wat lunchen, we stranden bij een lokaal restaurantje waar iedereen ons lachend aanstaart. Tja, ik denk niet dat dit het type restaurantje is waar veel touristen komen eten. Er is een meisje in de bediening die er bij wordt geroepen, alleen zij spreekt een paar woorden Engels, iets waar we al een paar keer tegen aan gelopen zijn hier. Daaruit blijkt wel weer hoe puur Myanmar nog is, ondanks dat we echt ook wel al wat toergroepen zijn tegengekomen bij sommige Tempels of Pagoda's, is Myanmar nou (nog) niet een bestemming die wordt overspoeld door massa toerisme. Het enige wat duidelijk is, is dat we iets kunnen bestellen met kip of varken, maar wat we verder krijgen .... geen idee. In een mum van tijd staat de halve tafel vol schaaltjes met groenten, rijst, kip en een groot bord rauwkost. Het smaakt heerlijk en we hoeven niet lang te wachten, ik zeg ideaal. Als we klaar zijn stappen we weer op de fiets en rijden we naar de andere kant van Mandalay. Onze eerste stop is het Mandalay Palace, waar we een bezoekje brengen aan het koninklijk paleis. Daarna rijden we in de richting van Mandalay Hill en bezoeken we eerst nog een paar Tempels, waaronder de Kuthodaw Paya welke bekend is venwege het grootste boek ter wereld. Het compelx bestaat uit honderden mini koepels met in elk een grote wit marmeren steen met een bladzijde uit het boek, erg bijzonder om te zien. Het is ideaal dat we vandaag fietsen hebben om dit deel van de stad te verkennen, omdat de meeste Tempels en Pagoda's een stukje uit elkaar liggen. We bezoeken er een aantal en voordat we uiteindelijk nog de Mandalay Hill op lopen naar de laatste tempel, brengen we nog een bezoekje aan de Kyauktawgyi Paya. Sommige Tempels met Boedha's hier lijken wel heel erg op kermis attracties in mijn ogen en worden uitgebeeld met gekleurde flikkerende lichtjes om het hoofd van de Boedha's en gekleurde lampjes geven de weg aan richting de tempels (wel een leuk gezicht als het donker is trouwens). Het is inmiddels al 17:30 uur voordat we richting Mandalay Hill lopen. Eigenlijk de plek om een mooie zonsondergang te kijken, maar ook vandaag is het niet erg zonnig en zit de zon verscholen achter de wolken. Vanaf de heuvel hebben we desondanks een schitterend uitzicht over de stad met uitzicht over de vele (verlichte) Tempels en Pagoda's. Ik heb geen energie meer om helemaal de heuvel op te lopen, dus ik besluit halverwege lekker op een bankje te gaan zitten en de omgeving in mij op te laten nemen. Sander is gelukkig weer helemaal de oude en die loopt dus nog even naar de top om ook die ene laatste Tempel daar nog even te bekijken. Sander is tegen 18:30 uur weer terug en dan lopen we samen weer terug naar beneden richting onze fietsen. We fietsen in het donker terug langs de gracht van het koninklijk paleis en we rijden meteen door naar het BBQ restaurantje waar we van de week al een keer eerder hebben gegeten. Uiteindelijk zijn we om 21:15 uur zoiets weer terug in het hotel, best een lang dagje dus zo, maar erg leuk en veel gezien! Omdat Wifi op de kamer niet werkt vanavond en we toch nog even een hotel willen boeken voor morgen en overmorgen in Pyin Oo Lwin, lopen we nog even naar beneden naar de lobby om daar gebruik te maken van Wifi en een hotel te boeken. Myanmar is nou niet echt de bestemming om zonder reservering ergens aan te komen hebben we gelezen, dus proberen we hier maar een of twee dagen vooruit een geschikte accommodatie te vinden op Booking.com om te boeken. Om 22:15 uur zijn we terug op onze kamer, stappen we nog even onder de douche en dan houden we het voor gezien. Morgen willen door reizen naar Pyin Oo Lwin met locaal vervoer, eens kijken hoe dat hier er aan toe gaat.

Donderdag 09 maart 2017
Om 08:15 uur ging de wekker vanmorgen en na het ontbijt pakken we onze backpacks weer in en tegen 10:00 uur checken we uit. Eerst gaan we even op zoek naar een pinautomaat, kijken of dat hier ook werkt want we hebben er verschillende verhalen over gelezen. We hebben op zich nog wel de nodige US Dollars in cash bij ons, alleen die worden hier niet allemaal geaccepteerd omdat ze niet allemaal brand new zijn .... Maar het is gelukt, ook hier zijn er pinautomaten die ons voorzien van de nodige cash (geen zorgen). Dan lopen we door naar de straat waar de bus (of iets wat daar voor door moet gaan) zou stoppen. Het blijkt helemaal te kloppen, maar de bus blijkt een volgeladen pick up truck te zijn met grote zakken rijst en andere goederen en daar bovenop gaan nog de nodige mensen. We moeten een half uur wachten voor we vertrekken, dan zit de pick up truck vol genoeg (lees afgeladen) en vertrekken we in de richting van Pyin Oo Lwin. Als het goed is een rit van 67 km in zo'n tweeenhalf uur. Al snel komen er nog wat mensen bij en klimmen er vijf locals op het dak van de truck, tja waarom ook niet .... daar kunnen er ook best nog een paar bij. Totaal zitten er iets van 13 mensen in en op de pick up truck en een paar honderd kilo rijst en andere waar schat ik. Er is niemand die ook maar een woord Engels spreekt en volgens mij zijn wij echt de enige toeristen die op deze manier een stuk proberen af te leggen. Zie het als een excursie, het is in elk geval een hele belevenis en een leuke manier om met de locals in contact te komen. En .... uiteindelijk zijn we nog binnen drie uur op onze bestemming ook! Als we worden afgezet op de kruising hebben we zo twee motortaxi's die ons in nog geen 10 minuten naar ons hotel brengen. Als we ingechecked zijn en bij het hotel vragen om twee fietsen te mogen lenen, blijkt van een van de fietsen het zadel niet verstelbaar en dus besluiten we maar een stukje te lopen. Het hotel ligt een eindje buiten het centrum en als we net op de doorgaande weg lopen, besluiten we dat een motortaxi misschien toch niet zo'n gek idee was geweest. We steken ons hand op als er twee motorrijders voorbij komen en die stoppen. Ze vragen waar we heen moeten en als we zeggen dat we graag worden afgezet bij de Clock Tower in het centrum, blijken het geen motortaxi's te zijn maar krijgen we een lift van twee locals aangeboden. Hoe gastvrij is dat? Super toch? Onderweg maken we nog even een korte stop en worden we voorgesteld als de boys from Holland aan een vriend van een van de bestuurders. Dan worden we netjes op de gevraagde locatie afgezet en krijgen we nog wat tips mee van plekken waar we nog even een kijkje kunnen nemen. Daar staan we dan, bij de drukke markt midden in het centrum .... Heerlijk om hier even wat rond te lopen en bijzonder om op te merken dat wij hier misschien zelf wel de grootste bezienswaardigheid zijn voor de locals. Na de markt lopen we nog even richting het treinstation, want overmorgen willen vanaf hier met de trein richting Hsipaw verder reizen en we willen vast even wat informatie inwinnen. Een kaartje kunnen we pas een dag van te voren kopen, dus daar moeten we morgen nog even voor terug of we kunnen een kaartje kopen een half uur voordat de trein vertrekt, zaterdagochtend om 08:22 uur is de bedoeling. Ook dat zal vast weer een hele ervaring worden, een treinreis van zo'n 6-7 uur tussen de locals .... Terug naar het hotel stappen we weer achterop een motortaxi die ons voor 1.500 Kyats per persoon weer bij het hotel afzet. Even nog een uurtje wat relaxen, bakkie koffie doen en voor vanavond hebben we een Indiaas restaurant gezien hier vlakbij het hotel, vanavond weer eens een keertje gezellig samen uit eten. Inmiddels is het nu 21:00 uur geweest en schrijf ik nog even het reisverslag af. Zo nog even koffie zetten en even lekker douchen en dan misschien nog even wat foto's uitzoeken of kijken of we de laatste aflevering van Wie is de Mol hier kunnen terugkijken. Morgenochtend eerst even wat uitslapen en dan kijken of we hier nog wat in de omgeving kunnen fietsen.

Vrijdag 10 maart 2017
Vannacht beide niet zo goed geslapen, of eigenlijk beter gezegd .... slecht geslapen. Dat luxe Indiaas gisterenavond was misschien toch niet zo'n goed idee. Sander is de hele nacht in de weer geweest en ook ik werd wakker gehouden door hevige buikkrampen. Dan vanmorgen maar even niets en kijken of we ons vanmiddag wat beter voelen om alsnog een bezoekje te brengen aan de Botanische tuinen hier vlakbij het hotel. Ik ga nog wel even ontbijten in het restaurant boven, terwijl Sander probeert nog wat slaap in te halen. Om een uur of 12:00 besluiten toch nog maar even de fiets te pakken en een bezoekje te brengen aan de Botanische tuinen. We hebben beide niet echt veel energie, maar zo zijn we er toch nog even uit vandaag want naast het hotel is het een grote bouwput dus echt rustig op de kamer is het ook niet. Het is een mooie Botanische tuin en het is leuk om te zien dat hier zoveel locals rondlopen. Hele families die een bezoek brengen aan het park en hier picknicken, erg leuk om te zien. Wat ook erg leuk is, is dat wij naast nog vier andere toeristen de enige buitenlanders zijn hier en dat we zelfs regelmatig worden gevraagd of we met een local op de foto willen. Als we door de Botanische tuinen rondlopen valt ons oog ineens op een groepje locals die in de bomen staan te staren .... Drie Gibbon Apen zitten in de boom, vlakbij het pad. Waarschijnlijk een vader, moeder en een jong. Wat super leuk om deze mooie beesten hier van zo dichtbij in het wild te kunnen observeren. En dan te bedenken dat Sander hiervoor in 2009 in Laos een meerdaagse trekking heeft moeten maken om ze vanaf een afstandje te kunnen zien. Ook brengen we een bezoek aan een vlindermuseum met een tentoonstelling van vrijwel alle vlinders wereldwijd. Nog nooit hebben we zoveel soorten bij elkaar geizen, erg indrukwekkend. Alles bij elkaar brengen we hier toch nog zo'n vier uur door en uiteindelijk zijn we tegen 16:30 uur zoiets weer terug op onze kamer. Vanavond eten we nasi in het restaurantje van het hotel, want na die voedselvergiftiging van afgelopen nacht hebben we niet zo veel trek in iets anders vanavond. Het is 21:15 uur als we hebben gedouched en beide ons bed in duiken, hopen dat we vannacht beter slapen. Welterusten!

Zaterdag 11 maart 2017
We sliepen gisterenavond beide zo en hebben vannacht gelukkig prima geslapen. We worden om 06:30 uur wakker omdat we de wekker hebben gezet, vandaag willen we de trein nemen naar Hsipaw. Om 07:30 uur gaan we met de motortaxi naar het treinstation van Pyin Oo Lwin, waar we nog een kaartje moeten kopen voor de trein van 08:22 uur. Als we twee kaartjes willen kopen voor de 1st Class krijgen we te horen dat deze helemaal vol is geboekt en dat we alleen nog in de Ordanary Class mee kunnen reizen. Vreemd, want toen wij hier eergisteren informeerden werd ons verteld dat het geen enkel probleem zou zijn om op de dag zelf een kaartje te kopen, sterker nog .... twee dagen van te voren was niet mogelijk! Staan we dan met onze backpacks en uitgechecked bij het hotel op eennstation hier .... Dan maar Ordanary Class dus, wat betekend ruim zeven uur op een houten bankje in een overvol treinstel. Super leuk om hier ook tussen de locals te zitten natuurlijk, maar voor een treinreis van zeven uur (147 km) is een iets comfortabelere stoel wel erg welkom. Niet dus! Dan maar een treinkaartje, kosten 1.200 Kyats per persoon, omgerekend nog geen € 0,84! Tja, daar kun je dan ook niet te hoge eisen aan stellen he. Anyhow! We kunnen mee en de trein vertrekt op tijd. "One of the must do railway yourneys of the world", zo hadden wij gelezen. Mooi was het, een prachtige route door mooie landschappen met schitterende plaatjes langs het spoor .... Verkopers die in de trein hun koopwaar komen aanbieden, locals die je aanstaren alsof je de eerste Westerse bent die ze zien en mensen langs het spoor die staan te zwaaien als of de trein het gene is waar ze de hele dag op hebben staan wachten. Erg leuk om een keer mee te maken. We hebben beide nog nooit zo'n goedkope, lange en schommelige treintrit gemaakt tijdens als onze eerdere reizen en tja, dan na een uurtje of vijf weet je eigenlijk niet echt meer hoe je moet blijven zitten .... Het hoogtepunt van treinreis is een hoge stalen brug die we overrijden (Gokteik Brigde). Stapvoets rijdt de trein over een diepe vallei en rivier, terwijl iedereen met zijn camera klaar zit en ik stiekem ook af en toe toch probeer het diepe dal in te kijken en dan maar weer snel recht voor me uitkijk. Ja, ik ben die gene met hoogtevrees. Het is tegen 15:45 uur als de trein het station van Hsipaw binnenrijdt en we na ruim zeven uur ons eindstation voor vandaag hebben bereikt. Het hotel wat we vooraf geboekt hebben ligt op nog geen 10 minuten lopen vanaf het treinstation en dus besluiten we direct die kant op te lopen. Als we eenmaal wat gesettled zijn, besluiten we nog even richting een festival te gaan in de buurt. We nemen een pick up taxi naar het festival terrein een kilometer of 10 terug, bij een Tempel complex. Het blijkt een jaarlijks terugkerend festival te zijn dat vijf dagen duurt. Een grote markt, kermis, eetstalletjes en veel, heel veel mensen, alleen locals. Heerlijk om hier nog even de benen te strekken en op ons gemak wat rond te kijken. Al snel blijkt dat we op het hele festival terrein echt de enige twee buitenlanders zijn en ook een monnik die mensen via een grote luidspreker toespreekt ontgaan we niet .... De man vraagt waar we vandaan komen en heet ons welkom op het festival hier in Hsipaw - Myanmar. Tja en dan is het toch wel appart als je bedenkt dat heel veel mensen dit gehoord moeten hebben en het maar twee mensen kunnen zijn .... Om 19:15 uur houden we het hier voor gezien en nemen we weer een shared taxi terug. We praten nog even met jongen die graag wat Engels oefent en voor we terug gaan naar hotel informeren we nog even over wandelingen in de omgeving en de bus voor over een paar dagen terug richting Mandalay. Op dit moment zitten we op onze hotelkamer, leest Sander zich even in voor morgen en probeert een wandeling uit te stippelen en zorg ik weer dat het reisverslag is bijgewerkt. Of we het ook al kunnen posten weet ik niet, want het Wifi is hier in Myanmar nou niet zo betrouwbaar, maar wie weet lukt het. De eerste foto's hebben we van de week in elk geval al wel kunnen posten.