Week 64: Hsipaw ~ Mandalay ~ Bagan
19 maart 2017 - Kalaw, Myanmar
WEEK 64
Zondag 12 maart 2017
Vanmorgen als we naar beneden lopen voor het ontbijt, zien we dat het vannacht wat heeft geregent. Ik ben bang dat het een druilerige dag wordt vandaag dus als we zo gaan wandelen moeten we toch ook maar even onze regenkleding meenemen. Om 09:30 uur vertrekken we vanaf het hotel. We willen vandaag een dagje gaan wandelen en de omgeving van Hsipaw met de vele Shan dorpjes wat verkennen. Hsipaw ligt in een vallei en wordt omringd door het platteland, een plek waar veel rijst, mais en bonen worden verbouwd. Er schijnt een soort van hotspring te moeten zijn en er is een mooie route naar een waterval zo hebben we gelezen en dus proberen we met een beknopt plattegrondje en MapsMe zelf onze weg te vinden door deze wir war van smalle steegjes, rijstvelden en weinig begaande wegen. Tja, waarom zouden we een gids mee nemen? Wandelen met z'n tweeën vinden we veel leuker als het kan en die contacten leggen met locals hier is ook prima te doen met handen en voeten. Als we net een half uurtje onderweg zijn begint het ineens hard te regen. Dan maar even schuilen bij een Boedha Tempel en wachten tot het iets minder hard regent. We besluiten onze regenpakken maar aan te trekken en verder te lopen. Leuk om te zien hoe de mensen hier op het platteland leven. Even is het lastig om het goede pad te volgen, want een rivier maakt het ons onmogelijk om de route die MapsMe aangeeft aan te houden. Dan besluiten we toch de rivier over te steken via een brug een stukje terug en via de rijstvelden proberen we onze weg weer te vinden. Een local die in een soort van schuurtje op het platteland woont tussen zijn Meloenen, zwaait naar ons en we besluiten eerst maar even zijn kant op te lopen, misschien kan de jongen ons de goede richting wijzen. De jongen spreekt geen woord Engels, maar aan zijn gezicht te zien vindt hij het super dat we bij hem op bezoek komen. Hij gebaart naar de Meloenen en voor we het door hebben steekt hij er twee af en maakt ze schoon voor ons om te eten, heerlijk. En hoe leuk is dit? Hier hebben we toch geen gids voor nodig? Als we de Meloenen op hebben krijgen we er nog twee mee en gebaart hij welke kant we op moeten richting de hotsprings. Ik denk dat hij van ons gezicht heb kunnen aflezen dat we niet zo zeker waren of we tussen deze wir war van dammetjes tussen de rijst- en maisvelden de juiste weg zouden kunnen vinden, want hij bedenkt zich geen moment en loopt met ons mee tot aan een wat grotere weg een kwartiertje verderop. Dan nemen we afscheid van hem, van hier af moet het wel weer lukken. Wij lopen verder over het pad, af en toe is het even droog maar meestal niet lang helaas. Als we een goed half uur verder lopen begint het ineens enrom hard te regenen en er is geen plekje om te schuilen. Dan komen we langs een hutje, waar drie mensen zitten te eten. Het hutje is niet veel meer dan een rieten vlonder een halve meter van de grond, een paar houten palen en een golfplaten dakje, afgedekt met wat blauwe zijlen. Zij gebaren naar ons dat we bij hen kunnen schuilen voor de regen. Er worden twee stoelen klaar gezet en de jongen komt gelijk naar ons toe met twee glazen en een fles Wiskey (om even op te warmen ....) Het is 11:45 uur en nu al aan de Wiskey (wat we echt nooit drinken!) maar goed, hoe gastvrij is dit? Als het gezin klaar is met eten blijkt het een vader, moeder en zoon te zijn uit Mandalay die hier nu vier jaar wonen omdat de vader en zoon werken in de stenenwinning voor de wegenbouw. De vader en zoon spreken een paar woorden Engels, maar proberen een hele conversatie met ons aan te gaan. Met gebaren, handen en voeten komen we een heel eind. De vrouw spreekt geen woord Engels en heeft voor ons intussen een heerlijk hapje gemaakt, pinda's met uien, tomaat, Sesam zaadjes, een soort van Spinazie (wat waarschijnlijk theebladeren zijn) en een dressing. Als de Wiskey op is wordt er thee gezet en voor we het weten zitten we hier een uur bij het gezin op visite op zondagmiddag. Omdat we wat foto's hebben gemaakt van hun, wisselen we Facebook gegevens uit en de vader en de zoon vinden het wat interessant om gelijk even wat foto's van ons te bekijken op Facebook. Bij het zien van de foto van onze laatste winnende Living Statues act denken ze even dat we militairen zijn .... Oeps! Nee, dat is een hobby, beelden uitbeelden en stil staan. Tja en leg dat dan maar even uit aan mensen die geen Engels spreken. Maar we komen er uit en al snel is duidelijk dat we elk jaar zoiets doen (de andere foto's stonden ook op Facebook). Het is een soort van Boedha (statue) maar dan net wat anders zeg maar .... Om een uur of 12:30 uur begint het weer wat minder hard te regenen en nemen we weer afscheid van het gezin en gaan we nog een stukje verder wandelen. Echt een geweldige ervaring dit! Dan lopen we verder in de richting van wat de hotsprings zouden moeten zijn, niet dat wij ze vinden, maar waarschijnlijk waren ze hier eens .... Dan lopen we nog door een Shan dorpje en verder in de richting van de waterval. De doorgaande weg gaat dwars over een grote begraafplaats en een vuilnisbelt. Tja, ook dit is Myanmar. Wat een verwaarloosde begraafplaats en wat een enrome stank als we de top bereiken en aan aan de andere kant de vuilnisbelt moeten oversteken waar het vuil wordt verbrand. Ongelooflijk om te zien dat hier op de vuilnisbelt ook hutjes staan waar mesen wonen. Als we beneden in het dal komen is de lucht weer geklaard en wordt het landschap weer een stuk mooier. Wat heerlijk om hier te wandelen en gelukkig is het inmiddels ook weer droog. We zien de waterval al uit de verte en naarmate we verder lopen tussen de plantages door, komen we steeds dichterbij. Na de waterval lopen we dezelfde weg terug en slaan we na de begraafplaats af de hoodweg op terug in de richting van Hsipaw en tegen 16:30 uur zijn we terug bij ons hotel. Nog even een paar uurtjes relaxen en 's avonds eten we in een restaurantje vlak naast het hotel, een locaal tentje met heerlijk eten. De avond gebruiken we om even wat dingen te regelen voor de komende dagen van onze reis door Myanmar .... We geven bij de receptie door dat we nog een nachtje langer willen blijven, boeken de bus terug naar Mandalay voor dinsdag, maken een boeking via Booking.com voor 1 nacht in hetzelfde hotel in Mandalay als waar we onze reis door Myanmar vorige week begonnen zijn en maken een hotelreservering voor over een paar nachten in Bagan. Tja, een heel geregel weer maar dan kunnen we er weer even mee vooruit. Via het hotel in Mandalay proberen we nog of we een bootkaartje kunnen reserveren voor de 15e naar Bagan, een boottocht van zo'n 13 uur! Morgen hebben we nog een dagje hier in Hsipaw.
Maandag 13 maart 2017
We hadden voor vanmorgen geen wekker gezet, maar we zijn beide voor 08:30 uur wakker en dus zijn we nog mooi op tijd om eerst even beneden te gaan ontbijten. Daarna eerst maar even douchen en een plannetje maken voor vandaag. We besluiten nog een stukje te gaan wandelen en in de omgeving nog wat Tempels en Pagoda's te bekijken. Als we een stukje langs de rivier lopen informeren we nog even over een boottochtje over de rivier, wie weet is dat een leuke invulling voor vanmiddag .... Eerst lopen we nog richting een oud houten klooster, een Tempel en een paar Pagoda's en gunnen we ons dit keer eens een lunch bij een leuk restaurantje wat we onderweg tegenkomen. We eten hier twee Israëlische gerechtjes en nemen er een verse Ananas sapje bij, heerlijk. Daarna lopen weer verder en terug richting de waterkant om te kijken of we voor vanmiddag nog een boottochtje kunnen regelen. En jawel hoor, geen probleem, voor we het weten zitten we op een bootje en varen we stroomopwaarts de rivier op. Het is vandaag weer heerlijk weer dus het is heerlijk even op het water door te brengen. Tweeenhalf uur alles bij elkaar, wel wat korter als gepland, maar een leuk tochtje. We varen tot het punt waar twee rivieren bij elkaar komen en op de terugweg brengen we nog een bezoekje aan een Shan dorpje wat er wat uitgestorven uitziet. Je kunt merken dat hier wel meer gidsen met groepjes langskomen, tja dan vonden wij de dorpjes waar we gisteren zelf door gelopen zijn toch een stuk leuker. Tegen 16:30 uur zijn we terug bij het beginpunt. Dan lopen we nog even door Hsipaw tot aan de Mahar Myat Mu Ni Pagoda, de grootste Pagoda hier in de buurt. Dan houden we het voor gezien en lopen we terug naar het hotel waar we nog even wat relaxen en vanavond hebben we weer gegeten bij het zelfde restaurantje als gisterenavond. Nu zijn we net terug op de kamer, hebben we onze backpacks vast weer ingepakt en is het tijd voor koffie. Morgenochtend moeten we vroeg op, want om 07:30 uur nemen we de bus terug richting Mandalay waar we nog 1 nachtje blijven voordat we de boot nemen naar Bagan (als we die morgen op tijd kunnen boeken).
Dinsdag 14 maart 2017
Vanmorgen waren we er al op tijd uit. Om 07:00 uur moeten we namelijk al bij de ticket office zijn voor onze bus van 07:30 uur naar Mandalay. Zoals we eigenlijk vooraf al wisten komt de bus pas om 08:00 uur aan en staan we dus al ruim een uur voor niets hier te wachten. Anyhow! De bus is er nu en wij zijn de enige toeristen. Waarschijnlijk omdat we niet helemaal de meest luxe bus geboekt hebben die er is en nu dus weer een dagje vol tussen de locals zitten in een redelijk afgeladen bus. We hebben wel plaatsen voorin, achter de chauffeur en hebben dus wel prima uitzicht tijdens deze ruim 7 uur durende rit. Op sommige stukken rijden we door de bergen en over een bergpas met tientallen haarspeldbochten wat zorgt voor het nodige oponthoud en zenuwslopende chauffeurstechnieken .... Op een enkel punt zit ik werkelijk met het zweet in mijn handen, als onze chauffeur als dalend verkeer samen met zijn bijrijder een verkeerde inschatting maakt en midden in de haarspeldbocht er drie enorme vrachtauto's moeten passeren. Gelukkig weet onze chauffeur zich heel beheerst hieruit te redden en komt het (op een flinke deuk achterin de bus) weer helemaal goed. Pffff lekker onspannend ritje zo. Als we ruim over de helft zijn, stoppen we onderweg voor een lunchstop in een lokaal restaurant, waar we een half uur stoppen voor we onze route vervolgen naar Mandalay. Om 14:45 uur arriveren we op het busstation, houden we aan de weg twee motortaxi's aan voor een rit naar het hotel en checken we rond 15:00 uur in ons hotel in Mandalay in. We worden weer hartelijk ontvangen als ze zien dat we voor de deur worden afgezet. Nadat we hebben ingechecked en de boot voor morgen om 07:00 uur naar Bagan hebben gereserveerd via de receptie, worden we weer netjes naar onze kamer gebracht en wordt de bagage in de kamer neergezet. We hebben dezelfde kamer als vorige week, kamer 408. Als we even koffie hebben gedronken op de kamer willen we nog even op de fiets Mandalay in. De fietsen zijn al voor ons gereserveerd en we kunnen dus zo op pad. Nog twee uurtjes is het licht en we willen nog even naar een werkplaats waar het Bladgoud wordt geslagen en naar een straat met werkplaatsen waar Boedha beelden worden gemaakt, iets waar we vorige week geen tijd meer voor hadden. Als eerste rijden we naar twee werkplaatsen waar het Bladgoud geslagen wordt. Bladgoud is iets wat hier heel veel wordt gebruikt als offer aan de gouden Boedha beelden die ermee worden behangen door de mannen. Echter om dat Bladgoud te maken gaat heel wat aan vooraf .... In de werkplaats treffen we een groepje gespierde mannen die bezig zijn het goud te beslaan. Een stukje van 24 karaats goud moet eerst onder een grote hamer een half uur worden geslagen tot een plat stuk. Dit wordt vervolgens door de vrouwen in kleine stukjes geknipt van ongeveer een cm in het vierkant. Deze stukjes worden vervolgens weer verwikkeld in leer en wederom voor nu een uur plat geslagen tot een nieuw plat stuk goud. Het proces wordt herhaald en er worden door de vrouwen stukjes van geknipt en opnieuw ingewikkeld in het leer. Dan moeten de mannen vervolgens vijf uur lang het goud beslaan, vijf uur! Tot het eindresultaat, de flinterdunne velletjes Bladgoud, die dan vervolgens weer als papiertjes op de vele Boedha's geplakt worden. Echt ongelooflijk. En dan te bedenken dat die jongens en mannen hier elke dag minimaal 8 uur per dag, zes dagen in de week goud staan te slaan en er niet veel meer dan het minimumloon (€ 2,53 per dag!) mee verdienen. Wat een slaven arbeid dit! Sinds 2015 kent Myanmar overigens pas een minimum dagloon en het merendeel van de bevolking verdient hier niet veel meer dan het minimum dagloon, omgerekend een maandsalaris van USD 89! Hiermee komt Myanmar samen met Bangladesh (USD 68!) in de trieste top 10 van armste landen ter wereld, samen met zeven Afrikaanse landen. Tja, en dan op zo'n moment realiseren wij ons maar weer al te goed hoe goed wij het dan (in Nederland) hebben. Iets om toch wel even bij stil te staan. Als we de werkplaatsen hier bezocht hebben, fietsen we verder de stad door. We nemen nog een kijkje in de straat waar de vele werkplaatsen waar Marmeren Boedha beelden worden gemaakt, zich huisvesten. Ook hier kijken we onze ogen uit. Een schitterende kunst en knap stukje vakmanschap wat de mannen en vrouwen hier uitvoeren, maar wat een omstandigheden .... Wij besluiten hier wat rond te kijken, probeerden op foto's wat vast te leggen en hebben hier uiteindelijk ons souvenir van Myanmar (en Azië) gekocht. Een blauw wit marmeren Boudha beeldje, welke hier is gemaakt als enige plaats in Azië waar Boedha beelden worden gebeeldhouwen. En omdat je een Boedha nooit voor jezelf moet kopen, heb ik hem maar kado gegeven aan Sander. Net voor het donker wordt rijden we terug in de richting van ons hotel en rijden we naar het restaurantje waar we vorige week al een keer eerder hebben gegeten het Hot Pot en BBQ restaurant. Tegen 20:30 uur zijn we weer terug in het hotel, drinken we nog een bak koffie en gaan we vanavond een beetje op tijd naar bed, want ook morgen moeten we er al weer om 05:45 uur uit voor de boot richting Bagan van 07:00 uur.
Woensdag 15 maart 2017
Vanmorgen ging om 05:45 uur de wekker al, want om 06:10 uur staat onze taxi klaar om ons naar de ferry terminal te brengen waar we op de boot gaan richting Bagan. Een boottocht van zo'n 9-10 uur in totaal over de Irrawaddyrivier. De boottocht is een van de meest gebruikte routes over water in Myanmar, waarschijnlijk komt dit doordat de reis met de bus ook zo'n 8 uur duurt en dit dan toch een wat ontspannere manier van reizen is, het voelt nu meer als een excursie over het water. Onderweg zien we de nodige Tempels en Pagoda's aan ons voorbij gaan en ook wat kleine nederzettingen aan de oever van de rivier. Altijd leuk om te zien hoe het leven zich afspeeld aan de waterkant. We hebben stoelen op het zonnedek, een prima plaats alleen tegen een uur of 14:00 wordt het wel erg warm in de zon (zo'n 42 graden Celsius) en zoeken we toch maar een plekje op in de schaduw. Ik beland naast een Zuid-Afrikaanse vrouw, Irma, uit Capetown en we raken aan de praat. Even later haakt ook Sander aan en voor we het goed en wel door hebben zijn we zo een uur verder en maakt de kapitein aanstalte om te gaan afmeren in Bagan. We nemen afscheid en lopen, zoals jullie niets zal verbazen, als een van de eerste van boord. De eerste aangeboden taxi's slaan we netjes af en we lopen even vijf minuten verder, even weg uit de drukt van de net afgemeerde boot. Daar nemen we een zijspan-motortaxi (ja Cees Sleeven, eentje die nog niet eerder op ons lijstje stond) en voor 3.000 Kyat worden we netjes voor de deur van ons hotel afgezet. We hebben vooraf een kamer geboekt voor drie nachten via Booking.com, maar als het bevalt willen we sowieso een extra nacht bijboeken hier in Bagan, er is hier genoeg te zien .... Als we een beetje gesettled zijn lopen we bij ons het straatje uit, lopen we nog even langs bij een tourbureautje en informeren we over een tourtje en E-bike (scooter) huur. Daarna is het tijd om een restaurantje op te zoeken en vanavond gaan we een keertje op de Europese tour .... Sander had zin in een Pizza en heb de Cordonblue gekozen met frietjes, iets wat ik hier in Azië nog niet eerder had gegeten. Als we teruglopen richting ons hotel zien we in het resrot aan de overkant een dansshow die wordt opgevoerd. Als we informeren wat voor show het is blijkt het een traditionele dansshow te zijn die wordt aangeboden als dinnershow. Als wij aangeven dat we net wat hebben gegeten mogen we ook zo wel even komen kijken. Op een tafeltje van vier mensen na, blijken we de enige te zijn die hier zitten, naar een show te kijken met een dansende Oliefant, 19 meisjes en 4 jongens, iets waar we waarschijnlijk anders nooit naar toe waren gegaan. Eigenlijk toch te triest voor woorden dat deze groep vanavond voor bijna niemand staat op te treden. Er worden nog twee dansen opgevoerd en dan zit de show er voor vanavond op en steken wij de straat over terug naar ons hotel. Nog even een wasje doen, wat markeringen in MapsMe zetten voor morgen en dan een beetje op tijd naar bed. Welterusten!
Donderdag 16 maart 2017 (34 km E-bike)
Vannacht een beetje onrustig geslapen, Sander is erg verkouden en heeft behoorlijk liggen hoesten vannacht. We zijn dus beide ook weer op tijd wakker en om 08:30 uur gaan we eerst even ontbijten op het dakterras. Wat een heerlijk plekje dit. We hebben voor vandaag een E-bike (scooter) gehuurd bij het hotel, om vandaag een begin te maken aan het bezoeken van de vele Tempels en Pagoda's die Bagan telt. In een gebied van 8 x 13 km liggen ruim 2.200 Tempels en Pagoda's verspreid, iets wat zorgt voor een adembenemend landschap. We hebben er voor gekozen om een grote E-bike te huren, niet voor de kosten (8.000 Kyat per dag) maar omdat het wel zo gezellig is, samen op een scooter. We rijden om een uur of 09:30 weg bij het hotel dus we hebben mooi de hele dag de tijd. Sander heeft gisteren uit een lijst in de Lonely Planet zo'n 20-25 must do's gemarkeerd in MapsMe. Op deze manier hebben we in elk geval een richtlijn welke Tempels en Pagoda's we de komende dagen in elk geval willen bezoeken, onderweg zien we wel welke we daar nog aan toe willen voegen, want volgens ons kunnen we hier zo een paar dagen rond touren. De namen van de bezochte plaatsen weet ik zo niet uit mijn hoofd maar die kunnen we altijd terugvinden in de Lonely Planet, maar het waren er heel wat. In totaal hebben we vandaag 24 Tempels en Pagoda's bezocht en een werkplaats waar het locale lakwerk met de hand wordt gemaakt. Tussendoor zijn we aan de kant van de rivier (eveneens bij een Tempel) even gaan zitten om wat te drinken en eten, voordat we weer verder zijn gereden. De afstanden zijn maar kort, maar het is vandaag weer erg warm ruim 37 graden Celsius en dan is een E-bike echt zo gek nog niet. Totaal hebben we vandaag 34 kilometer afgelegd en de afstanden tussen de verschillende bezienswaardigheden varieerden tussen de 100-500 meter tot maximaal een enkele kilometer hooguit. Als laatste hebben we de zonsondergang bekeken (samen met nog heel veel andere toeristen) vanaf een bekende Pagoda met een schitterend uitzicht over de vele Tempels en Pagoda's er omheen. Ik weet zeker dat ik nooit eerder zoveel Tempels, Pagoda's en Boedha's op een reis bij elkaar gezien heb als hier .... Als we na de zonsondergang terugrijden richting ons hotel, rijden we eerst nog even langs bij het kantoor van Baloons Over Bagan om onze ballonvlucht van morgenochtend vroeg om 06:00 uur te bevestigen. Morgenochtend worden we al om 05:10 uur bij ons hotel opgehaald voor het maken van een ballonvlucht bij zonsopgang boven de Tempels en Pagoda's van Bagan. Hoe gaaf is dat? Voor we terugrijden naar het hotel eten we nog een hapje in een restaurantje vlakbij en tegen 20:00 uur zijn we terug op onze kamer. Nog even een wasje doen want gisteren konden niet alles tegelijk ophangen in de kamer, even proberen of we Dienie nog even een fijne vakantie kunnen wensen via een telefoongesprek met WhatsApp en dan vanavond maar weer een beetje op tijd naar bed. Tja, daar zeg ik wat .... Sander ligt inmiddels al even te slapen en ik zie dat het alweer bijna 23:00 uur is, tijd om zo ook mijn bed in te duiken want morgen vroeg om 04:40 uur gaat de wekker weer.
Vrijdag 17 maart 2017 (66 km E-bike)
Vanmorgen ging al vroeg de wekker want om 05:10 uur werden we al opgehaald voor onze ballonvlucht over de Tempels en Pagoda's van Bagan. We worden opgehaald in een oude Amerikaanse schoolbus, die ons samen met nog twee meiden uit Japan naar het startpunt van deze bijzondere excusrie brengt. Tegen 05:30 uur arriveren we in het donker op de plek van waar we straks opstijgen. We worden voorgesteld aan onze Australische piloot Shaun, die straks met ons en nog zes anderen de ballonvaart maakt boven Bagan en we krijgen koffie en thee terwijl we wachten tot de luchtballon in gereedheid wordt gebracht door de staff. Daarna krijgen we een veiligheidsbriefing en mogen we achter een lijn kijken hoe ze de ballon volblazen met (eerst) koude en daarna warme lucht en de mand in gereedheid brengen om in te stappen. We hebben gekozen voor Prenium ballonvaart, wat inhoud dat we met max. 8 personen de ballonvaart maken (i.p.v. max. 16 personen) en dat we o.a. foto's krijgen en na afloop van de vlucht een Champagne ontbijt. Tja, als we dan toch veel geld uitgegeven, dan maar een extra luxe variant, want ik denk dat het maken van een luchtballonvaart op deze plek wel tot een van de ultieme plekken ter wereld behoord. Om 06:05 uur wordt ons verzocht de mand in te klimmen en als onze piloot Shaun gereed is gaan we om 06:11 uur de lucht in. Wow! Wat geweldig dit, hier op deze plek. Ik heb een keer eerder een ballonvaart gemaakt voor mijn werk met klanten van de bank vanaf Amersfoort, voor Sander is het zijn eerste vaart. We hebben een schitterend uitzicht over Bagan, over de Palmenvelden, de Tempels en de vele Pagoda's. En hoe gaaf is het, als we hier rond 06:30 uur vanuit de lucht de zon zien opkomen boven deze mysterieuze plek? Tja, wel iets om even stil van te worden. Gelukkig heerst er zo'n serene stilte als we in de luchtballon varen (oke met uitzondering van de momenten dat de piloot de branders ontsteekt uiteraard om in de lucht te blijven ....) Wat gaaf om hier vanuit de lucht een aantal Tempels te kunnen aanwijzen die we gisteren al hebben bezocht en andere die we zeker de komende dagen nog gaan bezoeken. Terwijl onze piloot bezig is de routes door te geven en kijkt waar de wind ons brengt om een geschikte landingsplek te zoeken, genieten wij van elke minuut dat we in lucht hangen. Iets voor 07:00 uur beginnen we de daling in te zetten en ik denk dat we rond 07:05 uur weer met de mand aan de grond stonden. Wat een zachte landing was dit en wat een mooie plek om hier na een geslaagde ballonvlucht het glas Champagne te heffen en heerlijk nog even na te genieten van wat we zojuist hebben beleefd. Wat een geweldige ervaring weer. Het kost wat, maar het is het volgens ons ook dubbel en dwars waard. Na afloop worden we weer netjes met de oude Amerikaanse schoolbus afgeleverd bij ons hotel, waar we rond 08:30 uur weer terug zijn. We nog even teurg naar de kamer en proberen nog even een uurtje of anderhalf wat te slapen, want vanmorgen was het wel erg vroeg. Voor de rest van de dag hebben we weer een E-bike gehuurd en gaan we zelf nog een poosje op pad om het gebied verder te verkennen. Wat een prachtig gebied hier en wat staan er veel Tempels en Pagoda's, die elk op hun beurt weer iets bijzonders hebben. Nee, we bezoeken ze niet allemaal, maar net als gisteren pikken we er een aantal uit die we wel bezoeken en de anderen bekijken we vanaf een afstandje als we er langs rijden. Op de terugweg, aan het einde van de middag, proberen we nog een mooie plek te zoeken voor een rustige zonsondergang, maar helaas net op het moment dat we volgens ons in de buurt van een Pagoda zijn die we zouden mogen beklimmen om de zonsondergang te kijken stopt onze telefoon (en dus MapsMe) er mee en kunnen we hem niet meer vinden. Als we langs de weg stoppen om toch nog een glips op te kunnen vangen, blijkt het te bewolkt te zijn vanavond en verschuild de zon zich achter een wolk. We hebben dus niets gemist .... Dan rijden we terug in de richting van het hotel, eten we wat in het zelfde restaurantje als gisteren en zijn we tegen 20:30 uur weer terug op onze kamer. Wat een heerlijke dag zo en tja, dat moment van vanmorgen zullen we niet snel meer vergeten. Vanavond toch maar weer proberen een beetje op tijd naar bed te gaan, voor morgenochtend hebben we nog een excursie geboekt naar Mount Popa, ook een Tempelcomplex maar eentje bovenop een berg.
Zaterdag 18 maart 2017 (25 km E-bike)
Om 08:00 uur gaat de wekker vanmorgen. Douchen, ontbijten en om 09:05 uur worden we opgehaald voor de volgende excursie, een bezoek aan Mount Popa. We blijken de eerste die worden opgehaald, maar hoeven nog maar een adresje af om de andere vijf op te halen bij een hotel vlak bij ons om de hoek. Ideaal, want daardoor zijn we om 09:15 uur echt op pad. Het is een rit van zo'n 53 kilometer, waar we met een korte tussenstop onderweg in totaal iets meer als anderhalf uur over doen. We stoppen onderweg even bij een plek waar mensen bezig zijn uit Pinda's olie te winnen. Als we even later onze route vervolgen richting Mount Popa valt ons op dat heel veel mensen langs de kant van de weg staan en hun hand opsteken. Eerst hebben we niet goed door wat er gaande is, maar al snel wordt duidelijk dat het hier blijkt te gaan om mensen uit de bergdorpjes die hier massaal aan het bedelen zijn. Sommige mensen die voorbij rijden gooien briefjes geld uit het raam, waar ze massaal op af stormen. Hoe bizar is dit? Tja en ook dit is een kant van Myanmar. Rond 10:45 uur komen we aan bij Mount Popa, waar we tot 12:30 uur de tijd hebben om de berg, of eigenlijk meer een hoge rots, te beklimmen met 777 treden en bovenop een bezoek brengen aan deze bijzondere Tempel. Het blijkt een Tempel die vooral door de vele locals wordt aangedaan en niet zozeer door hordes toeristen. Wij waren vooral onder de indruk van het mooie uitzicht vanaf de top bij het Tempelcomplex en iets minder van de Tempel zelf, maar misschien is dat iets wat ook komt omdat we de afgelopen dagen wel heel veel Tempels hebben bezocht .... Uiteindelijk zijn we tegen 12:00 uur weer beneden en hebben we nog even een half uurtje de tijd om in het plaatsje wat rond te kijken en op een terrasje wat te drinken. Daarna rijden we terug richting Bagan en worden we rond 13:30 uur weer keurig afgezet bij ons hotel. Voor vanmiddag hebben we weer een E-bike tot onze beschikking en kunnen we nog wat rondtouren in de omgeving. Nog even wat laatste indrukken op doen van dit bijzondere gebied hier, want voor morgen hebben we een busticket geboekt voor de bus naar Kalaw, onze volgende stop op weg naar Inle Lake. We rijden eerst naar de rivierkant, waar we van de week al eerder geweest zijn, omdat we daar een heerlijke Papaya salade hadden gehaald voor de lunch. Omdat Sander hem vorige keer iets te pittig vond, was het idee om er vandaag twee te bestellen die iets minder pittig waren. Helaas, al snel blijkt als we zitten te eten dat deze minstens zo pittig is, maar we besluiten hem toch op te eten. Net als we beide klaar zijn met eten, breekt ons het zweet uit en blijkt de nasmaak van de salade nog heter als de vorige keer .... we staan in brand! (Tja, en als ik dat zeg dan is het zo ....) We proberen het te sussen met veel te drinken, drop te eten en noem maar op maar het duurt echt minstens een half uur voordat het branderige gevoel weer wat weg ebt. Benieuwd of we daar geen last van krijgen .... Anyhow! We hebben de lunch weer binnen. De rest van de middag rijden we nog wat rond, bezoeken we nog een enkele afgelegen en minder druk bezochte Tempel en gaan we nog een keer voor een mooie zonsondergang naar een mooi uitzichtpunt. Wat een schitterende plek hier, maar helaas ook vanavond verschuild te zon zich achter een paar stapelwolken en is het geen mooie zonsondergang vanavond. Dan rijden we terug, brengen we nog een bezoekje aan een Paraplu werkplaats en rijden we daarna door naar het restaurantje wat bij ons inmiddels bekend is en eten we daar wat van de BBQ voor we terug gaan naar ons hotel. Vanavond zijn we een keertje op tijd terug op de kamer. Even tijd om het reisverslag bij te werken, een hotel te boeken in Kalaw voor de komende nachten en nog even wat foto's uit te zoeken samen. Morgenochtend zetten we om 06:30 uur de wekker, kunnen we nog even de backpacks inpakken en ontbijten en worden we om 07:30 uur bij het hotel opgehaald voor de bus van 08:00 uur naar Kalaw, een busrit van zo'n 7 uur.
Zondag 12 maart 2017
Vanmorgen als we naar beneden lopen voor het ontbijt, zien we dat het vannacht wat heeft geregent. Ik ben bang dat het een druilerige dag wordt vandaag dus als we zo gaan wandelen moeten we toch ook maar even onze regenkleding meenemen. Om 09:30 uur vertrekken we vanaf het hotel. We willen vandaag een dagje gaan wandelen en de omgeving van Hsipaw met de vele Shan dorpjes wat verkennen. Hsipaw ligt in een vallei en wordt omringd door het platteland, een plek waar veel rijst, mais en bonen worden verbouwd. Er schijnt een soort van hotspring te moeten zijn en er is een mooie route naar een waterval zo hebben we gelezen en dus proberen we met een beknopt plattegrondje en MapsMe zelf onze weg te vinden door deze wir war van smalle steegjes, rijstvelden en weinig begaande wegen. Tja, waarom zouden we een gids mee nemen? Wandelen met z'n tweeën vinden we veel leuker als het kan en die contacten leggen met locals hier is ook prima te doen met handen en voeten. Als we net een half uurtje onderweg zijn begint het ineens hard te regen. Dan maar even schuilen bij een Boedha Tempel en wachten tot het iets minder hard regent. We besluiten onze regenpakken maar aan te trekken en verder te lopen. Leuk om te zien hoe de mensen hier op het platteland leven. Even is het lastig om het goede pad te volgen, want een rivier maakt het ons onmogelijk om de route die MapsMe aangeeft aan te houden. Dan besluiten we toch de rivier over te steken via een brug een stukje terug en via de rijstvelden proberen we onze weg weer te vinden. Een local die in een soort van schuurtje op het platteland woont tussen zijn Meloenen, zwaait naar ons en we besluiten eerst maar even zijn kant op te lopen, misschien kan de jongen ons de goede richting wijzen. De jongen spreekt geen woord Engels, maar aan zijn gezicht te zien vindt hij het super dat we bij hem op bezoek komen. Hij gebaart naar de Meloenen en voor we het door hebben steekt hij er twee af en maakt ze schoon voor ons om te eten, heerlijk. En hoe leuk is dit? Hier hebben we toch geen gids voor nodig? Als we de Meloenen op hebben krijgen we er nog twee mee en gebaart hij welke kant we op moeten richting de hotsprings. Ik denk dat hij van ons gezicht heb kunnen aflezen dat we niet zo zeker waren of we tussen deze wir war van dammetjes tussen de rijst- en maisvelden de juiste weg zouden kunnen vinden, want hij bedenkt zich geen moment en loopt met ons mee tot aan een wat grotere weg een kwartiertje verderop. Dan nemen we afscheid van hem, van hier af moet het wel weer lukken. Wij lopen verder over het pad, af en toe is het even droog maar meestal niet lang helaas. Als we een goed half uur verder lopen begint het ineens enrom hard te regenen en er is geen plekje om te schuilen. Dan komen we langs een hutje, waar drie mensen zitten te eten. Het hutje is niet veel meer dan een rieten vlonder een halve meter van de grond, een paar houten palen en een golfplaten dakje, afgedekt met wat blauwe zijlen. Zij gebaren naar ons dat we bij hen kunnen schuilen voor de regen. Er worden twee stoelen klaar gezet en de jongen komt gelijk naar ons toe met twee glazen en een fles Wiskey (om even op te warmen ....) Het is 11:45 uur en nu al aan de Wiskey (wat we echt nooit drinken!) maar goed, hoe gastvrij is dit? Als het gezin klaar is met eten blijkt het een vader, moeder en zoon te zijn uit Mandalay die hier nu vier jaar wonen omdat de vader en zoon werken in de stenenwinning voor de wegenbouw. De vader en zoon spreken een paar woorden Engels, maar proberen een hele conversatie met ons aan te gaan. Met gebaren, handen en voeten komen we een heel eind. De vrouw spreekt geen woord Engels en heeft voor ons intussen een heerlijk hapje gemaakt, pinda's met uien, tomaat, Sesam zaadjes, een soort van Spinazie (wat waarschijnlijk theebladeren zijn) en een dressing. Als de Wiskey op is wordt er thee gezet en voor we het weten zitten we hier een uur bij het gezin op visite op zondagmiddag. Omdat we wat foto's hebben gemaakt van hun, wisselen we Facebook gegevens uit en de vader en de zoon vinden het wat interessant om gelijk even wat foto's van ons te bekijken op Facebook. Bij het zien van de foto van onze laatste winnende Living Statues act denken ze even dat we militairen zijn .... Oeps! Nee, dat is een hobby, beelden uitbeelden en stil staan. Tja en leg dat dan maar even uit aan mensen die geen Engels spreken. Maar we komen er uit en al snel is duidelijk dat we elk jaar zoiets doen (de andere foto's stonden ook op Facebook). Het is een soort van Boedha (statue) maar dan net wat anders zeg maar .... Om een uur of 12:30 uur begint het weer wat minder hard te regenen en nemen we weer afscheid van het gezin en gaan we nog een stukje verder wandelen. Echt een geweldige ervaring dit! Dan lopen we verder in de richting van wat de hotsprings zouden moeten zijn, niet dat wij ze vinden, maar waarschijnlijk waren ze hier eens .... Dan lopen we nog door een Shan dorpje en verder in de richting van de waterval. De doorgaande weg gaat dwars over een grote begraafplaats en een vuilnisbelt. Tja, ook dit is Myanmar. Wat een verwaarloosde begraafplaats en wat een enrome stank als we de top bereiken en aan aan de andere kant de vuilnisbelt moeten oversteken waar het vuil wordt verbrand. Ongelooflijk om te zien dat hier op de vuilnisbelt ook hutjes staan waar mesen wonen. Als we beneden in het dal komen is de lucht weer geklaard en wordt het landschap weer een stuk mooier. Wat heerlijk om hier te wandelen en gelukkig is het inmiddels ook weer droog. We zien de waterval al uit de verte en naarmate we verder lopen tussen de plantages door, komen we steeds dichterbij. Na de waterval lopen we dezelfde weg terug en slaan we na de begraafplaats af de hoodweg op terug in de richting van Hsipaw en tegen 16:30 uur zijn we terug bij ons hotel. Nog even een paar uurtjes relaxen en 's avonds eten we in een restaurantje vlak naast het hotel, een locaal tentje met heerlijk eten. De avond gebruiken we om even wat dingen te regelen voor de komende dagen van onze reis door Myanmar .... We geven bij de receptie door dat we nog een nachtje langer willen blijven, boeken de bus terug naar Mandalay voor dinsdag, maken een boeking via Booking.com voor 1 nacht in hetzelfde hotel in Mandalay als waar we onze reis door Myanmar vorige week begonnen zijn en maken een hotelreservering voor over een paar nachten in Bagan. Tja, een heel geregel weer maar dan kunnen we er weer even mee vooruit. Via het hotel in Mandalay proberen we nog of we een bootkaartje kunnen reserveren voor de 15e naar Bagan, een boottocht van zo'n 13 uur! Morgen hebben we nog een dagje hier in Hsipaw.
Maandag 13 maart 2017
We hadden voor vanmorgen geen wekker gezet, maar we zijn beide voor 08:30 uur wakker en dus zijn we nog mooi op tijd om eerst even beneden te gaan ontbijten. Daarna eerst maar even douchen en een plannetje maken voor vandaag. We besluiten nog een stukje te gaan wandelen en in de omgeving nog wat Tempels en Pagoda's te bekijken. Als we een stukje langs de rivier lopen informeren we nog even over een boottochtje over de rivier, wie weet is dat een leuke invulling voor vanmiddag .... Eerst lopen we nog richting een oud houten klooster, een Tempel en een paar Pagoda's en gunnen we ons dit keer eens een lunch bij een leuk restaurantje wat we onderweg tegenkomen. We eten hier twee Israëlische gerechtjes en nemen er een verse Ananas sapje bij, heerlijk. Daarna lopen weer verder en terug richting de waterkant om te kijken of we voor vanmiddag nog een boottochtje kunnen regelen. En jawel hoor, geen probleem, voor we het weten zitten we op een bootje en varen we stroomopwaarts de rivier op. Het is vandaag weer heerlijk weer dus het is heerlijk even op het water door te brengen. Tweeenhalf uur alles bij elkaar, wel wat korter als gepland, maar een leuk tochtje. We varen tot het punt waar twee rivieren bij elkaar komen en op de terugweg brengen we nog een bezoekje aan een Shan dorpje wat er wat uitgestorven uitziet. Je kunt merken dat hier wel meer gidsen met groepjes langskomen, tja dan vonden wij de dorpjes waar we gisteren zelf door gelopen zijn toch een stuk leuker. Tegen 16:30 uur zijn we terug bij het beginpunt. Dan lopen we nog even door Hsipaw tot aan de Mahar Myat Mu Ni Pagoda, de grootste Pagoda hier in de buurt. Dan houden we het voor gezien en lopen we terug naar het hotel waar we nog even wat relaxen en vanavond hebben we weer gegeten bij het zelfde restaurantje als gisterenavond. Nu zijn we net terug op de kamer, hebben we onze backpacks vast weer ingepakt en is het tijd voor koffie. Morgenochtend moeten we vroeg op, want om 07:30 uur nemen we de bus terug richting Mandalay waar we nog 1 nachtje blijven voordat we de boot nemen naar Bagan (als we die morgen op tijd kunnen boeken).
Dinsdag 14 maart 2017
Vanmorgen waren we er al op tijd uit. Om 07:00 uur moeten we namelijk al bij de ticket office zijn voor onze bus van 07:30 uur naar Mandalay. Zoals we eigenlijk vooraf al wisten komt de bus pas om 08:00 uur aan en staan we dus al ruim een uur voor niets hier te wachten. Anyhow! De bus is er nu en wij zijn de enige toeristen. Waarschijnlijk omdat we niet helemaal de meest luxe bus geboekt hebben die er is en nu dus weer een dagje vol tussen de locals zitten in een redelijk afgeladen bus. We hebben wel plaatsen voorin, achter de chauffeur en hebben dus wel prima uitzicht tijdens deze ruim 7 uur durende rit. Op sommige stukken rijden we door de bergen en over een bergpas met tientallen haarspeldbochten wat zorgt voor het nodige oponthoud en zenuwslopende chauffeurstechnieken .... Op een enkel punt zit ik werkelijk met het zweet in mijn handen, als onze chauffeur als dalend verkeer samen met zijn bijrijder een verkeerde inschatting maakt en midden in de haarspeldbocht er drie enorme vrachtauto's moeten passeren. Gelukkig weet onze chauffeur zich heel beheerst hieruit te redden en komt het (op een flinke deuk achterin de bus) weer helemaal goed. Pffff lekker onspannend ritje zo. Als we ruim over de helft zijn, stoppen we onderweg voor een lunchstop in een lokaal restaurant, waar we een half uur stoppen voor we onze route vervolgen naar Mandalay. Om 14:45 uur arriveren we op het busstation, houden we aan de weg twee motortaxi's aan voor een rit naar het hotel en checken we rond 15:00 uur in ons hotel in Mandalay in. We worden weer hartelijk ontvangen als ze zien dat we voor de deur worden afgezet. Nadat we hebben ingechecked en de boot voor morgen om 07:00 uur naar Bagan hebben gereserveerd via de receptie, worden we weer netjes naar onze kamer gebracht en wordt de bagage in de kamer neergezet. We hebben dezelfde kamer als vorige week, kamer 408. Als we even koffie hebben gedronken op de kamer willen we nog even op de fiets Mandalay in. De fietsen zijn al voor ons gereserveerd en we kunnen dus zo op pad. Nog twee uurtjes is het licht en we willen nog even naar een werkplaats waar het Bladgoud wordt geslagen en naar een straat met werkplaatsen waar Boedha beelden worden gemaakt, iets waar we vorige week geen tijd meer voor hadden. Als eerste rijden we naar twee werkplaatsen waar het Bladgoud geslagen wordt. Bladgoud is iets wat hier heel veel wordt gebruikt als offer aan de gouden Boedha beelden die ermee worden behangen door de mannen. Echter om dat Bladgoud te maken gaat heel wat aan vooraf .... In de werkplaats treffen we een groepje gespierde mannen die bezig zijn het goud te beslaan. Een stukje van 24 karaats goud moet eerst onder een grote hamer een half uur worden geslagen tot een plat stuk. Dit wordt vervolgens door de vrouwen in kleine stukjes geknipt van ongeveer een cm in het vierkant. Deze stukjes worden vervolgens weer verwikkeld in leer en wederom voor nu een uur plat geslagen tot een nieuw plat stuk goud. Het proces wordt herhaald en er worden door de vrouwen stukjes van geknipt en opnieuw ingewikkeld in het leer. Dan moeten de mannen vervolgens vijf uur lang het goud beslaan, vijf uur! Tot het eindresultaat, de flinterdunne velletjes Bladgoud, die dan vervolgens weer als papiertjes op de vele Boedha's geplakt worden. Echt ongelooflijk. En dan te bedenken dat die jongens en mannen hier elke dag minimaal 8 uur per dag, zes dagen in de week goud staan te slaan en er niet veel meer dan het minimumloon (€ 2,53 per dag!) mee verdienen. Wat een slaven arbeid dit! Sinds 2015 kent Myanmar overigens pas een minimum dagloon en het merendeel van de bevolking verdient hier niet veel meer dan het minimum dagloon, omgerekend een maandsalaris van USD 89! Hiermee komt Myanmar samen met Bangladesh (USD 68!) in de trieste top 10 van armste landen ter wereld, samen met zeven Afrikaanse landen. Tja, en dan op zo'n moment realiseren wij ons maar weer al te goed hoe goed wij het dan (in Nederland) hebben. Iets om toch wel even bij stil te staan. Als we de werkplaatsen hier bezocht hebben, fietsen we verder de stad door. We nemen nog een kijkje in de straat waar de vele werkplaatsen waar Marmeren Boedha beelden worden gemaakt, zich huisvesten. Ook hier kijken we onze ogen uit. Een schitterende kunst en knap stukje vakmanschap wat de mannen en vrouwen hier uitvoeren, maar wat een omstandigheden .... Wij besluiten hier wat rond te kijken, probeerden op foto's wat vast te leggen en hebben hier uiteindelijk ons souvenir van Myanmar (en Azië) gekocht. Een blauw wit marmeren Boudha beeldje, welke hier is gemaakt als enige plaats in Azië waar Boedha beelden worden gebeeldhouwen. En omdat je een Boedha nooit voor jezelf moet kopen, heb ik hem maar kado gegeven aan Sander. Net voor het donker wordt rijden we terug in de richting van ons hotel en rijden we naar het restaurantje waar we vorige week al een keer eerder hebben gegeten het Hot Pot en BBQ restaurant. Tegen 20:30 uur zijn we weer terug in het hotel, drinken we nog een bak koffie en gaan we vanavond een beetje op tijd naar bed, want ook morgen moeten we er al weer om 05:45 uur uit voor de boot richting Bagan van 07:00 uur.
Woensdag 15 maart 2017
Vanmorgen ging om 05:45 uur de wekker al, want om 06:10 uur staat onze taxi klaar om ons naar de ferry terminal te brengen waar we op de boot gaan richting Bagan. Een boottocht van zo'n 9-10 uur in totaal over de Irrawaddyrivier. De boottocht is een van de meest gebruikte routes over water in Myanmar, waarschijnlijk komt dit doordat de reis met de bus ook zo'n 8 uur duurt en dit dan toch een wat ontspannere manier van reizen is, het voelt nu meer als een excursie over het water. Onderweg zien we de nodige Tempels en Pagoda's aan ons voorbij gaan en ook wat kleine nederzettingen aan de oever van de rivier. Altijd leuk om te zien hoe het leven zich afspeeld aan de waterkant. We hebben stoelen op het zonnedek, een prima plaats alleen tegen een uur of 14:00 wordt het wel erg warm in de zon (zo'n 42 graden Celsius) en zoeken we toch maar een plekje op in de schaduw. Ik beland naast een Zuid-Afrikaanse vrouw, Irma, uit Capetown en we raken aan de praat. Even later haakt ook Sander aan en voor we het goed en wel door hebben zijn we zo een uur verder en maakt de kapitein aanstalte om te gaan afmeren in Bagan. We nemen afscheid en lopen, zoals jullie niets zal verbazen, als een van de eerste van boord. De eerste aangeboden taxi's slaan we netjes af en we lopen even vijf minuten verder, even weg uit de drukt van de net afgemeerde boot. Daar nemen we een zijspan-motortaxi (ja Cees Sleeven, eentje die nog niet eerder op ons lijstje stond) en voor 3.000 Kyat worden we netjes voor de deur van ons hotel afgezet. We hebben vooraf een kamer geboekt voor drie nachten via Booking.com, maar als het bevalt willen we sowieso een extra nacht bijboeken hier in Bagan, er is hier genoeg te zien .... Als we een beetje gesettled zijn lopen we bij ons het straatje uit, lopen we nog even langs bij een tourbureautje en informeren we over een tourtje en E-bike (scooter) huur. Daarna is het tijd om een restaurantje op te zoeken en vanavond gaan we een keertje op de Europese tour .... Sander had zin in een Pizza en heb de Cordonblue gekozen met frietjes, iets wat ik hier in Azië nog niet eerder had gegeten. Als we teruglopen richting ons hotel zien we in het resrot aan de overkant een dansshow die wordt opgevoerd. Als we informeren wat voor show het is blijkt het een traditionele dansshow te zijn die wordt aangeboden als dinnershow. Als wij aangeven dat we net wat hebben gegeten mogen we ook zo wel even komen kijken. Op een tafeltje van vier mensen na, blijken we de enige te zijn die hier zitten, naar een show te kijken met een dansende Oliefant, 19 meisjes en 4 jongens, iets waar we waarschijnlijk anders nooit naar toe waren gegaan. Eigenlijk toch te triest voor woorden dat deze groep vanavond voor bijna niemand staat op te treden. Er worden nog twee dansen opgevoerd en dan zit de show er voor vanavond op en steken wij de straat over terug naar ons hotel. Nog even een wasje doen, wat markeringen in MapsMe zetten voor morgen en dan een beetje op tijd naar bed. Welterusten!
Donderdag 16 maart 2017 (34 km E-bike)
Vannacht een beetje onrustig geslapen, Sander is erg verkouden en heeft behoorlijk liggen hoesten vannacht. We zijn dus beide ook weer op tijd wakker en om 08:30 uur gaan we eerst even ontbijten op het dakterras. Wat een heerlijk plekje dit. We hebben voor vandaag een E-bike (scooter) gehuurd bij het hotel, om vandaag een begin te maken aan het bezoeken van de vele Tempels en Pagoda's die Bagan telt. In een gebied van 8 x 13 km liggen ruim 2.200 Tempels en Pagoda's verspreid, iets wat zorgt voor een adembenemend landschap. We hebben er voor gekozen om een grote E-bike te huren, niet voor de kosten (8.000 Kyat per dag) maar omdat het wel zo gezellig is, samen op een scooter. We rijden om een uur of 09:30 weg bij het hotel dus we hebben mooi de hele dag de tijd. Sander heeft gisteren uit een lijst in de Lonely Planet zo'n 20-25 must do's gemarkeerd in MapsMe. Op deze manier hebben we in elk geval een richtlijn welke Tempels en Pagoda's we de komende dagen in elk geval willen bezoeken, onderweg zien we wel welke we daar nog aan toe willen voegen, want volgens ons kunnen we hier zo een paar dagen rond touren. De namen van de bezochte plaatsen weet ik zo niet uit mijn hoofd maar die kunnen we altijd terugvinden in de Lonely Planet, maar het waren er heel wat. In totaal hebben we vandaag 24 Tempels en Pagoda's bezocht en een werkplaats waar het locale lakwerk met de hand wordt gemaakt. Tussendoor zijn we aan de kant van de rivier (eveneens bij een Tempel) even gaan zitten om wat te drinken en eten, voordat we weer verder zijn gereden. De afstanden zijn maar kort, maar het is vandaag weer erg warm ruim 37 graden Celsius en dan is een E-bike echt zo gek nog niet. Totaal hebben we vandaag 34 kilometer afgelegd en de afstanden tussen de verschillende bezienswaardigheden varieerden tussen de 100-500 meter tot maximaal een enkele kilometer hooguit. Als laatste hebben we de zonsondergang bekeken (samen met nog heel veel andere toeristen) vanaf een bekende Pagoda met een schitterend uitzicht over de vele Tempels en Pagoda's er omheen. Ik weet zeker dat ik nooit eerder zoveel Tempels, Pagoda's en Boedha's op een reis bij elkaar gezien heb als hier .... Als we na de zonsondergang terugrijden richting ons hotel, rijden we eerst nog even langs bij het kantoor van Baloons Over Bagan om onze ballonvlucht van morgenochtend vroeg om 06:00 uur te bevestigen. Morgenochtend worden we al om 05:10 uur bij ons hotel opgehaald voor het maken van een ballonvlucht bij zonsopgang boven de Tempels en Pagoda's van Bagan. Hoe gaaf is dat? Voor we terugrijden naar het hotel eten we nog een hapje in een restaurantje vlakbij en tegen 20:00 uur zijn we terug op onze kamer. Nog even een wasje doen want gisteren konden niet alles tegelijk ophangen in de kamer, even proberen of we Dienie nog even een fijne vakantie kunnen wensen via een telefoongesprek met WhatsApp en dan vanavond maar weer een beetje op tijd naar bed. Tja, daar zeg ik wat .... Sander ligt inmiddels al even te slapen en ik zie dat het alweer bijna 23:00 uur is, tijd om zo ook mijn bed in te duiken want morgen vroeg om 04:40 uur gaat de wekker weer.
Vrijdag 17 maart 2017 (66 km E-bike)
Vanmorgen ging al vroeg de wekker want om 05:10 uur werden we al opgehaald voor onze ballonvlucht over de Tempels en Pagoda's van Bagan. We worden opgehaald in een oude Amerikaanse schoolbus, die ons samen met nog twee meiden uit Japan naar het startpunt van deze bijzondere excusrie brengt. Tegen 05:30 uur arriveren we in het donker op de plek van waar we straks opstijgen. We worden voorgesteld aan onze Australische piloot Shaun, die straks met ons en nog zes anderen de ballonvaart maakt boven Bagan en we krijgen koffie en thee terwijl we wachten tot de luchtballon in gereedheid wordt gebracht door de staff. Daarna krijgen we een veiligheidsbriefing en mogen we achter een lijn kijken hoe ze de ballon volblazen met (eerst) koude en daarna warme lucht en de mand in gereedheid brengen om in te stappen. We hebben gekozen voor Prenium ballonvaart, wat inhoud dat we met max. 8 personen de ballonvaart maken (i.p.v. max. 16 personen) en dat we o.a. foto's krijgen en na afloop van de vlucht een Champagne ontbijt. Tja, als we dan toch veel geld uitgegeven, dan maar een extra luxe variant, want ik denk dat het maken van een luchtballonvaart op deze plek wel tot een van de ultieme plekken ter wereld behoord. Om 06:05 uur wordt ons verzocht de mand in te klimmen en als onze piloot Shaun gereed is gaan we om 06:11 uur de lucht in. Wow! Wat geweldig dit, hier op deze plek. Ik heb een keer eerder een ballonvaart gemaakt voor mijn werk met klanten van de bank vanaf Amersfoort, voor Sander is het zijn eerste vaart. We hebben een schitterend uitzicht over Bagan, over de Palmenvelden, de Tempels en de vele Pagoda's. En hoe gaaf is het, als we hier rond 06:30 uur vanuit de lucht de zon zien opkomen boven deze mysterieuze plek? Tja, wel iets om even stil van te worden. Gelukkig heerst er zo'n serene stilte als we in de luchtballon varen (oke met uitzondering van de momenten dat de piloot de branders ontsteekt uiteraard om in de lucht te blijven ....) Wat gaaf om hier vanuit de lucht een aantal Tempels te kunnen aanwijzen die we gisteren al hebben bezocht en andere die we zeker de komende dagen nog gaan bezoeken. Terwijl onze piloot bezig is de routes door te geven en kijkt waar de wind ons brengt om een geschikte landingsplek te zoeken, genieten wij van elke minuut dat we in lucht hangen. Iets voor 07:00 uur beginnen we de daling in te zetten en ik denk dat we rond 07:05 uur weer met de mand aan de grond stonden. Wat een zachte landing was dit en wat een mooie plek om hier na een geslaagde ballonvlucht het glas Champagne te heffen en heerlijk nog even na te genieten van wat we zojuist hebben beleefd. Wat een geweldige ervaring weer. Het kost wat, maar het is het volgens ons ook dubbel en dwars waard. Na afloop worden we weer netjes met de oude Amerikaanse schoolbus afgeleverd bij ons hotel, waar we rond 08:30 uur weer terug zijn. We nog even teurg naar de kamer en proberen nog even een uurtje of anderhalf wat te slapen, want vanmorgen was het wel erg vroeg. Voor de rest van de dag hebben we weer een E-bike gehuurd en gaan we zelf nog een poosje op pad om het gebied verder te verkennen. Wat een prachtig gebied hier en wat staan er veel Tempels en Pagoda's, die elk op hun beurt weer iets bijzonders hebben. Nee, we bezoeken ze niet allemaal, maar net als gisteren pikken we er een aantal uit die we wel bezoeken en de anderen bekijken we vanaf een afstandje als we er langs rijden. Op de terugweg, aan het einde van de middag, proberen we nog een mooie plek te zoeken voor een rustige zonsondergang, maar helaas net op het moment dat we volgens ons in de buurt van een Pagoda zijn die we zouden mogen beklimmen om de zonsondergang te kijken stopt onze telefoon (en dus MapsMe) er mee en kunnen we hem niet meer vinden. Als we langs de weg stoppen om toch nog een glips op te kunnen vangen, blijkt het te bewolkt te zijn vanavond en verschuild de zon zich achter een wolk. We hebben dus niets gemist .... Dan rijden we terug in de richting van het hotel, eten we wat in het zelfde restaurantje als gisteren en zijn we tegen 20:30 uur weer terug op onze kamer. Wat een heerlijke dag zo en tja, dat moment van vanmorgen zullen we niet snel meer vergeten. Vanavond toch maar weer proberen een beetje op tijd naar bed te gaan, voor morgenochtend hebben we nog een excursie geboekt naar Mount Popa, ook een Tempelcomplex maar eentje bovenop een berg.
Zaterdag 18 maart 2017 (25 km E-bike)
Om 08:00 uur gaat de wekker vanmorgen. Douchen, ontbijten en om 09:05 uur worden we opgehaald voor de volgende excursie, een bezoek aan Mount Popa. We blijken de eerste die worden opgehaald, maar hoeven nog maar een adresje af om de andere vijf op te halen bij een hotel vlak bij ons om de hoek. Ideaal, want daardoor zijn we om 09:15 uur echt op pad. Het is een rit van zo'n 53 kilometer, waar we met een korte tussenstop onderweg in totaal iets meer als anderhalf uur over doen. We stoppen onderweg even bij een plek waar mensen bezig zijn uit Pinda's olie te winnen. Als we even later onze route vervolgen richting Mount Popa valt ons op dat heel veel mensen langs de kant van de weg staan en hun hand opsteken. Eerst hebben we niet goed door wat er gaande is, maar al snel wordt duidelijk dat het hier blijkt te gaan om mensen uit de bergdorpjes die hier massaal aan het bedelen zijn. Sommige mensen die voorbij rijden gooien briefjes geld uit het raam, waar ze massaal op af stormen. Hoe bizar is dit? Tja en ook dit is een kant van Myanmar. Rond 10:45 uur komen we aan bij Mount Popa, waar we tot 12:30 uur de tijd hebben om de berg, of eigenlijk meer een hoge rots, te beklimmen met 777 treden en bovenop een bezoek brengen aan deze bijzondere Tempel. Het blijkt een Tempel die vooral door de vele locals wordt aangedaan en niet zozeer door hordes toeristen. Wij waren vooral onder de indruk van het mooie uitzicht vanaf de top bij het Tempelcomplex en iets minder van de Tempel zelf, maar misschien is dat iets wat ook komt omdat we de afgelopen dagen wel heel veel Tempels hebben bezocht .... Uiteindelijk zijn we tegen 12:00 uur weer beneden en hebben we nog even een half uurtje de tijd om in het plaatsje wat rond te kijken en op een terrasje wat te drinken. Daarna rijden we terug richting Bagan en worden we rond 13:30 uur weer keurig afgezet bij ons hotel. Voor vanmiddag hebben we weer een E-bike tot onze beschikking en kunnen we nog wat rondtouren in de omgeving. Nog even wat laatste indrukken op doen van dit bijzondere gebied hier, want voor morgen hebben we een busticket geboekt voor de bus naar Kalaw, onze volgende stop op weg naar Inle Lake. We rijden eerst naar de rivierkant, waar we van de week al eerder geweest zijn, omdat we daar een heerlijke Papaya salade hadden gehaald voor de lunch. Omdat Sander hem vorige keer iets te pittig vond, was het idee om er vandaag twee te bestellen die iets minder pittig waren. Helaas, al snel blijkt als we zitten te eten dat deze minstens zo pittig is, maar we besluiten hem toch op te eten. Net als we beide klaar zijn met eten, breekt ons het zweet uit en blijkt de nasmaak van de salade nog heter als de vorige keer .... we staan in brand! (Tja, en als ik dat zeg dan is het zo ....) We proberen het te sussen met veel te drinken, drop te eten en noem maar op maar het duurt echt minstens een half uur voordat het branderige gevoel weer wat weg ebt. Benieuwd of we daar geen last van krijgen .... Anyhow! We hebben de lunch weer binnen. De rest van de middag rijden we nog wat rond, bezoeken we nog een enkele afgelegen en minder druk bezochte Tempel en gaan we nog een keer voor een mooie zonsondergang naar een mooi uitzichtpunt. Wat een schitterende plek hier, maar helaas ook vanavond verschuild te zon zich achter een paar stapelwolken en is het geen mooie zonsondergang vanavond. Dan rijden we terug, brengen we nog een bezoekje aan een Paraplu werkplaats en rijden we daarna door naar het restaurantje wat bij ons inmiddels bekend is en eten we daar wat van de BBQ voor we terug gaan naar ons hotel. Vanavond zijn we een keertje op tijd terug op de kamer. Even tijd om het reisverslag bij te werken, een hotel te boeken in Kalaw voor de komende nachten en nog even wat foto's uit te zoeken samen. Morgenochtend zetten we om 06:30 uur de wekker, kunnen we nog even de backpacks inpakken en ontbijten en worden we om 07:30 uur bij het hotel opgehaald voor de bus van 08:00 uur naar Kalaw, een busrit van zo'n 7 uur.
Nog veel plezier de laatste paar maanden , snel gegaan .
gr Tiny en Gusta
Wat een bijzondere dingen maken jullie hier mee.
Super hoor! Geniet er van en wat een aardige mensen daar.
Een fijne trekking de komende dagen en wees voorzichtig.
Liefs ma.
Dat heb je niet als je georganiseerd reist. Fantastisch.
Mooi, dat je steeds wat achtergrondinfo. geeft.
Bijv. met de verwerking van dat bladgoud. Haarspeldbochtjes in de bergen, blijven boeiend he.
De ballonvaart was fantastisch hoorde ik van jullie.
De foto's waren weer zeer bijzonder.
Ik kijk weer uit naar de volgende verhalen.
Liefs Theo
Zo te lezen gaat alles z'n prima daar met jullie :). Wij vliegen over 2 dagen naar Myanmar, dus de tips die ik bij jullie lees zijn erg handig! Hebben jullie de reis tussen Bagan en Inle al gemaakt? Ben erg benieuwd naar jullie ervaring daarmee.
Groetjes!
Douwe en Kim
Ps: wij beginnen in Yangon dus misschien komen we elkaar nog ergens tegen.
( [email protected])