Week 06 - 07: Bwindi National Park ~ Musanze ~ Gisenyi ~ Kibuye ~ Huye ~ Kigali

Zaterdag 6 februari 2016
Om 06:00 uur gaat de wekker en moeten we eruit voor de Gorilla tracking. Ik had een onrustige nacht en ben volgens mij wel elk uur wakker geweest, toch de spanning denk ik voor vandaag. Na het ontbijt vertrekken we om 7:00 uur met Gaby en Michael en worden we door Seith bij het rangerstation gebracht, zo'n 20 minuten rijden vanaf de lodge. Niet omdat het zover is, maar omdat de weg hier zo verschrikkelijk slecht is. De Park ranger verteld ons dat we nog even moeten wachten, om te kijken of er nog meer mensen meegaan met onze tracking. Om 08:00 uur krijgen we een briefing en blijken er nog drie Engelsen in onze groep te zitten die dezelfde Gorilla groep zullen tracken. De groep die wij vandaag bezoeken is de Nkurungo Gorilla groep, bestaande uit 12 Berg Gorilla's waaronder twee Silverbacks, twee baby Gorilla's, een paar Blackback Gorilla's en de vrouwtjes Gorilla's. Het is een van de best benaderbare en meest vriendelijke Gorilla groepen hebben wij ons laten vertellen door Seith en de ranger. Na de briefing rijden we met twee auto's naar het beginpunt. De spanning (zeker bij mij) is hoog als we beginnen aan onze tracking. Benieuwd hoe lang we moeten lopen voordat er enig teken van de Berg Gorilla's kan worden waargenomen. Trackers, mannen die al uren vooruit lopen op de groep, zullen proberen de Gorilla groep te traceren. Ze lopen naar het punt waar ze de dag ervoor voor het laatst zijn gespot, van daaruit proberen ze sporen te zoeken om de groep te traceren. Berg Gorilla's verplaatsen zich per 24 uur maximal zo'n 400 meter en vandaar dat de kans dat we de Gorilla groep zullen zien vrij groot is. Nu is 400 meter in een dicht begroeid tropisch regenwoud in de bergen even iets anders als de 400 meter bij ons thuis in het dorp, maar toch. De mannen zijn goed getraind en uitgerust met flinke kapmessen om paden vrij te maken. Het eerste kwartiertje van de tracking loopt door het afgelegen bergdorpje op weg naar het tropisch regenwoud. Al snel worden de paden minder goed begaanbaar en dalen we af dieper het regenwoud in. Als we na ongeveer een uur lopen de eerste uitwerpselen van Gorilla's aantreffen op ons pad, wordt het wel duidelijk .... we gaan ze traks echt zien! We moeten eerst een rivier doorlopen en daarna lopen we nog zo'n drie kwartier verder. Dan zijn we bij de trackers die de Gorilla groep heeft gespot. We moeten onze rugzakken en wandelstokken hier achterlaten bij de porters, nog even flink wat wmiater drinken en even op adem komen van de tracking. We houden onze camera's gereed en dan gaan we, met de trackers, langzaam dieper het regenwoud in om van dichtbij de Berg Gorilla's te bewonderen. Als we nog staan te wachten tot iedereen er klaar voor is, zien we de takken bewegen en horen we op een afstand van zo'n 30 meter of zo, de Berg Gorilla's al. Op het moment dat de trackers het teken geven hun van dichtbij te volgen, gaat mijn hart wel even sneller kloppen. Het gaat nu echt gebeuren! We volgen de trackers op de voet als ze voor ons het pad vrij maken met hun grote kapmessen. En ja hoor, binnen een minuut of 10 zien we de eerte schimmen van de Gorilla's voor ons. Als de trackers de takken wegkappen hebben we vrij zicht en .... WOW daar de eerste Berg Gorilla die we spotten! De Berg Gorilla is in een boom geklommen om bovenin wat besjes te eten, heel bijzonder zo wordt ons verteld want meestal tref je de Berg Gorilla's alleen aan op de grond. We hebben een fantastisch zicht op de Gorilla, wat super dit! Al snel horen we vlakbij meer geritsel en blijken we vlak naast een Gorilla nest te staan met twee grote Gorilla's erin, waaronder de grote Silverback. De trackers maken met hun grote kapmesen het zicht vrij, zodat we de Gorilla's goed kunnen zien. De Gorilla's lijken zich weinig van onze aanwezigheid aan te trekken. Dan lopen de trackers verder door en maken zij een pad vrij dieper het regenwoud in, op zoek naar de andere Gorilla's van de groep. We treffen de grote Silverback (het dominante mannetje en leider van de groep) iets verderop opnieuw aan tijdens een vrijprtij met een vrouwtjes Gorilla. Allemachtig wat een groot beest is dit, een grote bonk spieren. Hopelijk is deze in een goed humeur en houdt hij afstand. Zeven meter afstand is ons gezegd, zouden we moeten houden van de Gorilla's, om de groep niet te storen en voor onze eigen veiligheid. Wat is het super om deze Berg Gorilla's in hun eigen leefomgeving van zo dichtbij te kunnen observeren. De rillingen lopen over mijn lijf als we verderop nog een paar Gorilla's aantreffen die zich van onze aanwezigheid weinig lijken aan te trekken en ik een enkele Gorilla recht in zijn ogen kan kijken. Onbeschrijfelijk! Van de Gorilla groep welke uit totaal12 leden bestaat hebben wij er 10 gespot. En ....oh ja moesten we niet 7 meter afstand houden? Omdat de groep zo relaxed reageert lijken onze trackers er geen probleem mee te hebben om de Berg Gorilla's van dichterbij te benaderen. Als we op een gegeven moment op slechts zo'n anderhalve meter van de tweede grote Silverback staan, realiseer ik me goed dat dit echt een once of a lifetime experiene is! Wat fantastisch dat we dit kunnen doen. Ook Sander is erg onder de indruk van de Berg Gorilla's en we genieten volop van dit bijzondere moment. Nog net voordat onze tijd bij de Berg Gorilla's erop zit, treffen we een baby Gorilla van twee jaar oud met twee volwassen vrouwtjes. Super! Helaas zit onze tijd bij de Gorilla's erop, we hebben ruim een uur en een kwartier hier deze bijzondere groep Berg Gorilla's kunnen observeren. Dit staat voor altijd op ons netvlies. Het is niet toegestaan om langer bij de groep te blijven, omdat de Gorilla's anders te veel worden verstoord. We verlaten de groep en beginnen aan een stevige wandeling, terug door het oerwoud naar ons startpunt. Onderweg genieten we op een mooi open plekje nog even na en gebruiken we onze lunch. Als we ons bij het rangerstation weer hebben uitgechreven en ons Gorilla tracking certificaat in ontvangst hebben genomen, keren we voldaan terug naar onze lodge. Wat een geweldige dag dit! s' Middags kijken we met Gaby en Michael samen alle foto's terug en praten we nog lang na over deze geweldige ervaring hier in Bwindi Inpenetrable National Park in Uganda. Na het diner hangen we nog wat onderuit op de bank met Gaby en Michael, die morgenochtend vertrekken richting Rwanda. Wij hebben morgen nog een rustig dagje bij de lodge om de indrukken van vandaag nog even op ons in te kunnen laten werken en worden maandagochtend door Seith bij de grens van Rwanda afgezet. Wie weet treffen we Gaby en Michael volgende week nog ergens in Rwanda. Wat zullen wij vannacht lekker slapen ....

WEEK 07
Zondag 7 februari 2016
Vandaag even geen wekker gezet, maar ja zoals gebruikelijk ben ik er toch weer lekker op tijd uit. Sander is ook al op tijd wakker en om 09:00 uur eruit. We nemen afscheid van Gaby en Michael, met wie we hier drie dagen hebben doorgebracht. Wat een leuk stel die twee. Wij ontbijten rond 09:30 uur en genieten nog even in alle rust van het prachtige uitzicht. Vanmiddag komen er 6 nieuwe gasten vertelde Seith, dus ja dan wordt het weer net even iets drukker hier als de afgelopen dagen. Ik werk het reisverslag bij en Sander is druk met de foto's voor onze reisblog. Vanmiddag maar weer eens even een potje kaarten en verder lekker even niets. Morgen om 09:00 uur brengt Seith ons aan de grens met Rwanda, ons derde land van onze wereldreis.

UGANDA 16 Dagen Uganda.
Wat een schitterend land dit. Oké, het reizen met openbaar vervoer vergt soms wat geduld, maar uiteindelijk hebben we ons ook hier prima weten te redden. Het lijkt als of ze het hier allemaal wat beter voor elkaar hebben als in Kenia, maar schijn bedriegd zo hebben wij ons laten vertellen. Het ziet er allemaal net wat netter uit hier en wat een lieve mensen, een stuk makkelijker om met de locals in contact te komen. Ook hier weer schitterende landschappen, veel wildlife en natuurlijk de Berg Gorilla's! Als best friends and brothers, weten we ook hier weer zonder kleerscheuren het land te verlaten. Wat een fantastische periode ook hier weer in Uganda. Prachtig om dit land tijdens onze wereldreis aan te hebben gedaan. Oh .... en voor diegene die nog twijfelen om met een veel te dure Safari rondreis van 10 of 16 dagen dit mooie land te bezoeken .... De beste budget TIP is om het op eigen gelegenheid te doen zoals wij hebben gedaan, als het dan bevalt kun je voor het zelfde geld waarschijnlijk minstens nog een keer of vier hier terug.

Maandag 8 februari 2016
Om 7:00 uur staan we op om op tijd te kunnen ontbijten en vervolgens ons tentje weer op te breken, om rond 09:00 uur door Seith te worden weggebracht tot aan de grens met Rwanda, onze volgende bestemming. Het is zo'n 35 kilometer vanaf de lodge, zo'n anderhalf uur rijden. Om 10:40 uur zijn we al bij de grens. Het is een kleine grensovergang een paar kilometer vanaf Kisoro (Uganda). We moeten alleen even onze paspoorten laten zien bij het politie loket en dan krijgen we een klein papiertje wat we in Rwanda bij de immigratiedienst moeten afgegeven. We halen de tassen uit de auto bij Seith en nemen afscheid. Wat een leuke vent Seith en wat een passie heeft hij, om zijn hele gemeenschap te betrekken bij de ontwikkelingen en uitbreidingen van zijn lodge. Echt een aanrader om tijdens een verblijf in Uganda, hier een paar nachten te verblijven in Bwindi Backpackers Lodge. Even nog zijn er een paar mannetjes die ons een veel te dure taxirit willen aansmeren om ons naar Musanze (Rwanda) te brengen. Ze beweren dat er vanwege de verkiezingen in Rwanda geen openbaar vervoer rijdt aan de andere kant. We besluiten er maar niet op in te gaan, we zien wel als we daar zijn .... Als we wat geld hebben omgewisseld lopen we richting het douane kantoortje aan de kant van Rwanda, waar we de enige lijken te zijn die de grens over willen. Nog geen 15 minuten later staan we met onze backpacks in Rwanda. Ik ben in Afrika toch meestal wel gewend dat het passeren van een grens je minimaal twee uur of meer van je tijd kost. Beter dus! Als we de grens overlopen zien we de eerste busjes al weer staan hoor, dus wat nou geen openbaar vervoer. Voor RWF 500 per persoon (nog geen € 0,70), krijgen we de beste plaatsen voorin de Matatu naast de chauffeur en worden we in ongeveer drie kwartier afgezet op het busstation van Musanze, waar we rond 12:30 uur al aankomen. We besluiten eerst maar even een restaurantje op te zoeken om wat te lunchen, daarna gaan we op zoek naar een hotelletje. We eten een heerlijke sandwich bij een restaurantje wat tevens DE bakker uit het stadje blijkt te zijn. Heerlijk, die Franse invloeden hier in Rwanda .... Heerlijke broodjes, pistoletjes, zelfs croissants verkopen ze hier en .... vers uit de oven! De eerste twee hotelletjes die we bekijken, blijken nou niet echt de kamer te hebben die wij zoeken. Uiteindelijk bij het derde adresje vinden we een prima kamer voor een nachtje en dat voor RWF 12.000 (zo'n € 15). Nadat we ons een beetje gesettled hebben lopen we nog even het plaatsje in, op zoek naar een bank en shampoo. Dat laatste blijkt nog niet zo makkelijk te zijn hier. Als ze al shampoo verkopen gaat het alleen per liter en tja dat is voor ons net even te zwaar. Het blijkt dat we hier in Musanze bij de KCB bank gewoon met ons wereldpas uit Nederland kunnen pinnen, dit terwijl alle reisgidsen vertellen dat je alleen met je Visa card geld kan opnemen in Rwanda. We brengen nog even een kort bezoekje aan een grote kerk in het plaatsje. Bijzonder voor hier, want meestal zijn de kerkjes niet veel meer als een vierkant stuk beton met wat houten bankjes. Het valt ons sowieso op dat er hier in Rwanda ook grotere en wat modernere stenen huizen met veelal metalen daken staan, iets wat wij tot nu toe tijdens onze reis nog niet hebben gezien. Ook zijn de wegen geasfalteerd en hebben ze hier trottoirs waar de mensen op lopen (in plaats van langs de weg zoals in Kenia en Uganda). Tja, het is hier net even allemaal iets beter georganiseerd zo hadden we al gehoord. We informeren nog even bij het busstation voor de bus voor morgen naar Gisenyi, een plaatsje aan Lake Kivu tegen de grens met Congo. Hier hebben ze gewoon vaste bustijden, zo blijkt als we navraag doen, elk half uur eentje van 07:00 - 20:00 uur. Ik ben benieuwd .... In de middag ga ik naar de kapper, tja het moet er toch een keer van komen he. Met de schaar schijnt de kapper wat moeite te hebben, want voor iedereen gebruiken ze hier de tondeuse. Maar de jongen doet goed zijn best en ach .... het is best gelukt. We besluiten 's avonds maar om in het zelfde restaurantje wat te eten als vanmiddag, want zoveel keuze is hier nu ook weer niet en de kaart ziet er prima uit.

Dinsdag 9 februari 2016
Ik ben er vandaag al vroeg uit, beetje beroerd geslapen vannacht. Gelukkig kan ik goed wakker worden met een koude douche, althans .... zolang er water is. Sander komt een uur of 09:00 uit bed, tegen die tijd blijkt er wel weer voldoende koud water te zijn. We gaan eerst even wat ontbijten bij het bakkertje, heerlijke croissants, koffie en heerlijke verse passievruchten sap. Daarna lopen we richting het busstation voor een bus naar Gisenyi. Het is hier inderdaad wat beter geregeld met de bussen. Als we aankomen op het busstation worden we direct gewezen naar de juiste office en als we het kaartje hebben gekocht (RWF 1.180 zo'n € 1,40 per persoon), zijn we de laatste die instappen voordat de bus vertrekt. Hadden we deze gemist, was er na 30 minuten overigens wel weer eentje gegaan. Dit is wel even wat anders als in Uganda (en Kenia). We leggen een mooie route af met de bus door de bergen met aan de rechterkant het Volcanos National Park. Doordat het wat heiig is, zijn de vulcanen slechts een klein beetje zichtbaar. Na zo'n kleine anderhalf uur en 53 kilometer, komen we aan op het busstation van Gisenyi. We informeren direct even voor de bus naar Kibuye, zo'n 110 kilometer ten zuiden van Gisenyi. We hebben gelezen dat dit een van de mooiste kustroutes in Afrika moet zijn, door de bergen en er blijkt een bus te zijn welke 's ochtends tussen 06:00 - 07:00 uur vertrekt. De route duurd zo'n 5 tot 6 uur, maar ja we zien dit meer als een excursie als dan een echte reisdag. We nemen twee Bodo Boda's vanaf het busstation en laten ons afzetten bij ons hotel, dat we uit de Lonely Planet hebben gehaald. Het is een hotelletje gelegen in het centrum, met kamers gelegen in een mooi aangelegde tuin, weg van de drukte en wordt gerund door de kerk. Ook hier betalen we slechts RWF 12.000 voor de kamer. Vooralsnog valt het dus nog alles mee met de kamerprijzen hier in Rwanda. In de middag lopen we nog even een stukje langs het grote meer, Lake Kivu. Het lijkt met het strand langs het meer alsof je hier langs de zee loopt, maar niets is minderwaar. Het is een van de 20 grootste meren ter wereld lezen we en Congo ligt aan de overkant. Als we later terug lopen richting het centrum, komen we het bord tegen waarop staat dat we slechts 1,3 kilometer van de grens met Congo zijn. Jammer dat het daar op dit moment niet veilig is om heen te reizen, anders hadden we daar mooi nog een bezoek kunnen brengen aan een van de actieve vulkanen die Congo telt, helaas .... Misschienover een paar jaar als het in Congo wel wat rustiger is. Verder lopen we nog wat rond door het plaatsje en kopen we een baquette en wat kaas voor onze lunch. Als we nog een halve baquette over hebben geven we deze aan een jongen op straat, die ons tot wel drie keer bedankt en er van smult alsof het de lekkerste maaltijd is die hij in tijden heeft gehad. Tja, ook dit is Afrika .... Al snel besluiten we om vanavond maar bij het hotel te eten, restaurantjes kent het plaatsje nauwelijks. Sander besluit zich nog even te laten masseren in een massage salon (€ 6 voor 45 min), als ik na het douchen maar even op bed ga liggen om nog wat slaap in te halen van vannacht. Als Sander rond 19:00 uur terug komt, komt hij met de mededeling dat het hier een uur vroeger is als in Uganda. Oeps .... even vergeten de tijd terug te zetten gisteren. Ach ja, scheelt dat we niet zo vaak op tijd ergens hoeven te zijn. Goed dat we er nu achter komen, anders hadden we morgenochtend al om 05:00 uur op de bus staan te wachten .... Lekker gegeten in het hotel en vanavond op tijd naar bed, morgen om 05:15 uur op voor de bus naar het zuiden, Kibuye.

Woensdag 10 februari 2016
Op tijd eruit voor onze busrit naar Kibuye. Nog voor 06:00 uur zitten we achterop twee Boda Boda's die ons exact om 06:00 uur afzetten op het busstation. Als de bus rond 06:10 uur aan komt rijden, lijkt het er even uit te zien dat het dit keer klopt wat ze ons verteld hebben. Maar nee, als we navraag doen blijkt de bus pas om 08:00 uur te vertrekken, twee uur te vroeg dus zijn we op het busstation .... Maar goed, hij gaat in elk geval en we zullen hem niet missen. Het voordeel is dat we een plekje hebben voorin, naast de chauffeur en dus een mooi uitzicht. De bus raakt aardig vol en voor we wegrijden zit ook deze grote, soort van oude schoolbus, weer goed afgeladen. Toch maar goed dat we hier op tijd waren. Stipt 08:00 rijden we weg, netjes. Het is een lange (110 kilometer in ruim 6 uur), maar schitterende route door de bergen over een onverharde weg. We hebben gelezen dat deze route alleen begaanbaar is voor 4WD auto's, maar deze oude schoolbus (en de chauffeur) schijnen er geen moeite mee te hebben. Het is echt de meest onbegaanbare weg die we tot nu toe ooit hebben gereden, af en toe hebben we het idee in een kermisattractie te zijn beland. Het is volop genieten met de vele vergezichten. De route gaat door een prachtig landschap met links en rechts bananenplantages en theeplantages waar locals volop aan het werk zijn om thee te plukken. Door kleine, afgelegen dorpjes waar wij als blanke toerist de grootste attractie van de dag blijken te zijn. Rwanda is nog niet zo gewend aan het toerisme, wat alles te maken heeft met de genoxide in1994 en de erg onrustige en onstabiele toestand van het land tot een enkelt jaar geleden. De regering van Rwanda doet er alles aan om het land een nieuwe boost te geven en het toerisme zit dan ook wel in de lift hier. Het is mooi om te zien hoe verbaast en blij de mensen hier zijn als ze ons zien .... De chauffeur van de bus vindt het helemaal leuk dat wij volop aan het genieten zijn van deze mooie rit. Niet dat hij een woord Engels spreekt, maar zijn gezichtsuitdrukking zegt genoeg. Helemaal leuk als hij na een korte stop aankomt met bananen voor ons .... Om 14:15 uur komen we aan in Kibuye. We willen eerst even wat lunchen voordat we een hotelletje gaan opzoeken, maar dat eerste is hier nog niet zo makkelijk. Bij het eerste restaurantje blijkt na 45 minuten wachten dat de bestelling niet is doorgegeven aan de keuken en dus besluiten we naar een ander restaurantje te lopen in het plaatsje. Uiteindelijk na ruim anderhalf uur lukt het ons ergens een tosti te eten, tja toch een beetje jammer van het lange wachten .... Dan nemen we een Boda Boda naar het hotel wat we uitgezocht hebben in de Lonely Planet. Het is een mooi hotel gerund door de kerk, op een landtong het meer in met een schitterend uitzicht en mooie ruime kamers. Ideaal om hier even twee nachtjes te blijven en morgen een boottochtje te maken op het Lake Kivu. De rest van de middag en avond blijven we bij het hotel en Skypen we nog wat met thuis en genieten verder van het uitzicht op het meer. 's Avonds eten we wat in het hotel en rond een uur of 23:00 duiken we ons bed in. Heerlijk, eindelijk een bed waar we normaal inpassen, zo'n 2 bij 2 meter.

Donderdag 11 februari 2016
Helaas de nacht verliep niet zo rustig als we hadden gehoopt .... Rond 02:15 uur worden we wakker gemaakt door muizen in het plafond. De beesjes maken zo'n ontzettend kabaal, dat het mij zelfs met oordopjes in niet meer lukt om in slaap te komen. Om een uur of 03:00 zijn we er zo klaar mee en besluiten we bij de receptie een andere kamer te vragen. Na ongeveer een uur met uitleg en gebaren (de meeste hier spreken alleen Frans) hebben we een andere kamer aan de andere kant. Een stuk kleiner en zonder balkon, maar ook zonder muizen in het plafond. We kunnen dus weer verder slapen. Helaas blijkt de nieuwe kamer net naast de keuken te liggen en worden we om 06:30 uur weer opgeschrikt door het kabaal wat het personeel hier maakt. Wat een drama nacht en dat dan in het mooiste en duurste hotel van onze reis tot nu toe .... Wederom doe ik mijn beklag bij de receptie en eisen we een compensatie voor de nacht die we niet sliepen in dit hotel. We krijgen uiteindelijk een gratis ontbijt voor twee, nou ja prima dan. Dat in combinatie met opnieuw een andere kamer aan de andere kant van het hotel, doet ons besluiten hier toch nog maar een tweede nachtje te blijven. Tja, de ligging is namelijk echt geweldig! Toch vroeg op dus vandaag .... Na het ontbijt verkassen we onze spullen en rond 11:000 uur besluiten we om vanmiddag een boottochtje te maken op het Lake Kivu. We regelen een boot via het hotel dit keer en worden om 11:30 uur opgehaald en naar de boot gebracht. We hebben afgesproken om totaal zo'n vijf uur weg te blijven op het meer en onderweg bij een klein eilandje een break in te lassen om even lekker te gaan zwemmen. Heerlijk om even een middagje te relaxen op het water en te genieten van het zwemmen, de vele eilandjes, vogels en .... zo blijkt als we onderweg een korte stop maken op het Napoleon eiland, vleermuizen. We weten niet wat we zien als met onze schipper aan land gaan en na een korte wandeling er ineens duizenden vleermuizen rondvliegen boven ons hoofd. Hoe bizar is dit! Wel heel gaaf om te zien, maar toch vreemd dat die vleermuizen alleen op dit eiland zitten. Daarna varen we weer verder en komen we nog langs wat lokale vissertjes met wel heel bijzondere bootjes. Leuk om te zien hoe deze vissers leven op en aan het water en dat terwijl er in dit meer alleen maar heel kleine visjes leven. Dit laatste heeft te maken met dat het een vulkaanmeer is, wat zo heel af en toe nog wat dodelijke gassen schijnt uit te stoten (voor het laatst in 1984 meen ik gelezen te hebben met 37 doden als gevolg), wat ook het onderwaterleven uitroeid. En ja, verder is het best veilig om hier even te zwemmen hoor. Om 16:40 uur worden we met het bootje afgezet onder bij ons hotel. Wat een heerlijk dagje zo. 's Avonds eten we in het hotel en zouden we eigenlijk nog even Skypen met Miriam en Norbert, maar helaas ligt het Wifi er weer eens uit en lukt het ons niet verder nog wat te Skypen. Dan nog maar even een potje kaarten op de kamer en vanavond een beetje op tijd naar bed. Hopelijk vannacht wel een rustige nachtje ....

Vrijdag 12 februari 2016
Heerlijk geslapen vannacht, niets of niemand die ons uit onze slaap heeft gehouden en vanmorgen alleen wat vrolijke vogeltjes die weer een nieuwe dag aankondigden. Nog een keertje genieten van het prachtige uitzicht hier, want vandaag reizen we weer verder. Rond 08:00 uur worden we opgehaald door twee Boda Boda's die ons op tijd bij het busstation afzetten. Om 08:30 uur nemen we de bus richting het zuiden naar Kemembe, een grensplaatsje met Congo en Burundi. De bus vertrekt op tijd en we zitten er maar 6 personen in als we vertrekken. Tja, de bussen rijden hier gewoon op vaste tijden en wachten niet eerst tot de bussen helemaal vol zitten, zoals in Kenia en Uganda. Het is een schitterende route door de bergen, maar dit keer over een splinternieuwe verharde asfalt weg. Het is een route van zo'n 130 kilometer en we doen er exact 2,5 uur over. Dat is wel even wat anders als de route een paar dagen terug. We rijden de kustroute met regelmatig schitterend uitzicht op het grote meer. Langs heel veel grote theeplantages waar mensen volop thee aan het oogsten zijn. Verder zien we op veel plaatsen bananenplantages en wordt er volop koffie en reist verbouwd. Tja, Rwanda is wat landschappen betreft wel echt een super mooi land, wat een overweldigend landschap. Niet voor niets wordt Rwanda het land van de duizend heuvels genoemd. De routes die we tot nu toe hebben gereden in Rwanda zijn dan ook echte excursiedagen. Als we om 11:00 uur al aankomen in Kamembe (in de Lonely Planet stond dat het een zeer slechte was, waar we wederom minimaal een uur of zeven over zouden doen), besluiten we om vanmiddag maar gelijk verder te reizen naar Huye. Het plaatsje Kamembe heeft verder weinig te bieden (trouwens, dat hebben tot nu toe de meeste plaatsen in Rwanda niet echt ....) en de enige reden dat we hier zijn is vanwege de mooie kustroute en de mooie vervolg route, dwars door een van de drie nationale parken die Rwanda telt. Als we eerst even een soort van ommelet gegeten hebben in een klein, lokaal restaurantje tegenover het busstation, nemen we om 13:00 uur de bus naar Huye. Voor het eerst ondervinden we problemen met onze bagage en moeten we voor onze backpacks de volle prijs betalen (RWF 4.000, zo'n € 5) om ze mee te kunnen nemen. Belachelijk! Zeker als je ziet wat al die locals meenemen en neem van mij aan, die betalen er echt geen cent extra voor! Het meest frustrerende is nog, dat elke companie je in hun busje probeert te lullen en er bij het kopen van het kaartje wordt gezegd dat je niet extra hoeft te betalen voor je bagage en dat je goede zitplaatsen krijgt. Eenmaal bij de bus blijk je beroerde zitplaatsen te krijgen en mag je nog even RWF 4.000 extra betalen voor de tassen .... Grrrr. Maar ja, dit keer verliezen we en moeten we er maar aan geloven. Zeven weken lang hebben we geen enkele keer iets betaald voor onze backpacks, maar hier in Rwanda dit keer dus wel. Beide kunnen we ons over dit soort dingen nog behoorlijk lopen opwinden zo blijkt nu maar weer, maar ja .... duidelijk is wel dat we er alleen niets mee opschieten. De bus vertrekt op tijd, dat dan wel en onze tassen hebben een een heerlijke stoel op de achterbank met uitzicht naar buiten. Tja, is toch weer eens wat anders als op de stoffige grond in de bus of in de kofferbak die ook niet echt stofdicht is hier .... Deze route duurd nog eens zo'n drie uur, waarvan ruim twee uur dwars door het schitterende regenwoud van het nationale park, hier in het zuiden van Rwanda. Als we om 16:00 uur aankomen op het busstation in Huye, besluiten we om van hieruit naar het centrum te lopen en op zoek te gaaan naar een hotelletje. Voor het eerst lukt het ons niet om het hotel te vinden wat we in de Lonely Planet hadden opgezocht. Dan eerst maar even wat drinken bij een Chinees restaurantje en daarna nog maar even verder zoeken. Uiteindelijk weten we het hotelletje te vinden, maar als snel blijkt dat dit echt niets is. Als we nog drie andere adresjes hebben gehad en inmiddels zo'n anderhalf uur verder zijn, hebben we nog steeds geen geschikt adresje gevonden. Als we aankomen bij een mooi hotel wat ook gerund blijkt te worden door de kerk, iets wat hier in Rwanda heel gebruikelijk blijkt te zijn, laat de receptioniste de kamer zien. Keurig, hehe eindelijk een geschikt plekje gevonden. NOT! Als we zeggen dat we samen een kamer willen delen (als broers), wordt ons meegedeeld dat dit ECHT niet is toegestaan. Twee mannen op een kamer met een tweepersoonsbed (twin kamers waren er niet) kan echt niet. De toegang tot dit hotel werd ons geweigerd! BIZAR! (En zeker omdat we hier in Rwanda al drie nachten in een hotel hebben doorgebracht wat werd gerund door de kerk en waar totaal geen probleem was) Anyhow! Ze hoeven ons hier niet en dus zoeken we nog maar weer verder .... Uiteindelijk worden we na ruim twee uur zoeken, door een mevrouw naar een hotelletje gewezen, waar we uiteindelijk maar besluiten om de nacht door te brengen. Eigenlijk vinden we de prijs wat aan de hoge kant voor wat we er voor krijgen, maar ja, we zijn het zoeken onderhand wel zat en over 10 minuten is het donker .... Nadat we ons eerst even hebben opgefrist op de kamer, lopen we terug naar het Chineese restaurantje waar we heerlijk hebben gegeten, weer eens wat anders als de afgelopen weken. 's Avonds lezen we nog wat op onze kamer, proberen we weer eens wat foto's door te sturen naar Willem-Peter en kijken we wat we morgen willen doen. Waarschijnlijk komt het er wel op neer dat we morgenochtend eerst hier nog even in het plaatsje rondkijken en dat we in de middag de bus weer nemen naar Kigali, waar we vervolgens wel drie nachten willen blijven en wat dingen willen bezoeken. Tja, die plaatsjes in Rwanda hebben nou niet echt veel te bieden vinden wij. We will see.

Zaterdag 13 februari 2016
Vanmorgen eerst even een beetje uitgeslapen. Om 09:30 uur wordt het ontbijtje geserveerd op ons eigen terrasje, even lekker wakker worden. Om 10:00 uur checken we uit en brengen we nog even een bezoek aan de grootste kerk van Rwanda, welke op slechts vijf minuten lopen van ons hotel ligt. Als we aankomen blijkt er een kerkdienst aan de gang te zijn, maar we mogen de kerk wel in. De kerk is afgeladen vol met mensen. Een kwartiertje of zo nemen we plaats achter in de kerkbanken en laten we even op ons inwerken hoe het er hier aan toe gaat. We verstaan er uiteraard helemaal niets van, maar er is muziek en er wordt gezongen, gedanst en de mensen klappen tijdens het zingen en als de dominee zijn toespraak houd. Mensen lopen in en uit tijdens de dienst en van een kinderkreche hebben ze hier ook nog nooit gehoord. Wel bijzonder om dit nog mee te krijgen tijdens onze reis door Rwanda. Daarna besluiten we om onze spullen op te halen bij het hotel en twee Boda Boda's te nemen naar het busstation. We kopen even twee kaartjes voor onze busrit naar Kigali, de hoofdstad van Rwanda en om 11:00 uur vertrekt de bus. Niks geen problemen met onze backpacks dit keer, ze gaan gewoon de bus in. Twee uur rijden is het naar Kigali. Niet zo'n spectaculaire busrit als die van de afgelopen dagen, maar nog steeds erg leuk. Onderweg begint het hard te waaien en regenen, maar nog voordat we aankomen op onze bestemming is het gelukkig weer droog. We nemen twee Boda Boda's en laten ons afzetten bij een hotel uit de Lonely Planet. De stad is gebouwd op een aantal heuvels en met de grote backpacks op onze rug is het nog een hele toer om achterop te blijven zitten. Als we bij het hotel zijn bekijken we eerst een kamer. Not! De kamer zier er uit als een hok met matrassen zo slap als een vaatdoek en ziet er dus echt niet uit. Tja, en dan durven ze er ook nog USD 45 per nacht voor te vragen .... Nee, we kijken wel even verder. Gelukkig hebben we MapsMe, een ideale app op onze telefoon met routekaarten, offline navigatie en informatie en routebeschrijvingen naar hotels, restaurants, bezienswaardigheden en noem maar op. Als snel hebben we een andere accommodatie gevonden, wederom een hotel welke door de kerk wordt gerund. Tja, zij hebben nu eenmaal de netste kamers, centraal maar rustig gelegen in aangelegde tuinen en weg van de drukte en voor een goede prijs. Het lukt ons om op zo'n vijf minuten buiten het centrum dit hotel te vinden en een mooie ruime kamer te krijgen voor RWF 20.000 (zo'n € 25) voor twee personen, inclusief Wifi op de kamer. Echt een koopje voor een stad als Kigali, waar de kamerprijzen een stuk hoger liggen als in de rest van Rwanda. Terwijl Sander zich even inleest in de stad en wat bezienswaardigheden aankruist op de kaart, zet ik intussen wat kleding in een sopje en Skypen we nog even met Dienie. Daarna lopen we even de stad in om vast een stukje te bekijken en nog wat boodschapjes te doen. We nemen ook even een kijkje in Hotel des Mille Collins, het hotel wat bekend is uit de film Hotel Rwanda en wat een grote rol heeft gespeeld tijdens de genoxide in 1994. We hebben gelezen dat je hier ook als niet hotelgast gebruik kunt maken als daggast van het mooie zwembad, dus kijken we gelijk even of we dit ook wat vinden en of het een beetje betaalbaar is. Op de terugweg eten we gezellig wat bij een Indiaas restaurant. Vanavond voelt het echt als uit eten .... Een luxe Indiaas restaurant, gezellig en met heerlijke curries. Weer eens wat anders als die Afrikaanse bonen met rijst (nee hoor, valt best mee ....) Dit keer is het eten wel wat duurder als onze dagelijkse malariatabletten. Rond een uur of 21:00 zijn we weer terug op onze kamer. We Skypen nog wat met Ellen en Wim en met Theo en Marinanne, toch gezellig om zo op een zaterdagavond nog een beetje op visite te zijn bij de familie. Rond 00:00 uur houden we het voor gezien. Welterusten!

WEEK 08
Zondag 14 februari 2016
Om 09:00 uur hebben we de wekker gezet, maar ik was al weer even op en Sander wordt ook net voor de wekker wakker. Na het ontbijt richting het Kigali Memorial Centre, wat symbool staat voor de verschrikkelijke gruweldaden die hier in 1994 in een tijdspan van 100 dagen hebben plaatsgevonden tijdens de genoxide tussen de Tutsis en Hutus. Even een dagje in het teken van de verschrikkelijke, (recente) geschiedenis van Rwanda, iets wat dit land en haar bevolking heeft getekend voor het leven. Verschrikkelijk om te zien en lezen hoe hier in een tijdsbestek van 100 dagen, meer dan 1 miljoen van de destijds 7 miljoen inwoners van Rwanda, onschuldige mensen zijn afgeslacht. En dit onder het toeziend oog van alle landen in de wereld, inclusief de VN die toekeek en het land geen enkele hulp bood. Sprakeloos en heel indrukwekkend .... Na ons bezoek van ruim 3,5 uur nemen we twee Boda Boda's en laten we ons bij een tweede moment afzetten aan de andere kant van de stad. Dit monument staat teken voor in totaal 22 Begische soldaten die hier op 7 april 1994 om het leven zijn gebracht tijdens een veiligheidmissie. Een heftige ochtend en middag zo, maar wel iets om niet voor weg te lopen, iets wat zeker op zijn plaats is bij een bezoek aan Rwanda. Later in de middag lopen we nog even door het centrum van de stad en rond 16:30 uur besluiten we terug te gaan naar ons hotel. Op dit moment zitten we nog even lekker in het zonnetje voor onze kamer en laten we de dag nog even de revue passeren. Voor vanavond hebben we geen plannen en morgen .... dat bekijken we morgenochtend wel weer.