Week 1 Europa camperreis 2022

Zondag 10 april om 9:45 uur rijden we de straat uit, op naar een nieuw avontuur. Omdat de afgelopen twee weken nogal hectisch waren door de verhuizing van Dienie, hebben we besloten niet zo ver te reizen vandaag. Onze eerste stop is Morsdorf - Duitsland slechts 257 km van huis. Het is dan ook pas 13:15 uur zoiets als we gesettled staan op een CP op een half uurtje lopen vanaf de Geierley hangbrug en in het zonnetje een broodje eten. In de middag lopen we via het dorpje naar de hangbrug over een glibberig modderpad. Terwijl Sander de hangbrug over loopt zit ik lekker in het zonnetje op een bankje en probeer ik een voorstelling te maken hoe het is om ruim 5,5 maand met de camper op pad te zijn. Later in de middag relaxen we verder in het zonnetje voor de camper en 's avonds gaan we eten in een Thais restaurantje in het dorpje. Een goede start. 

Maandag 11 april is het 7 uur als ik er uit ben. Heerlijk geslapen vannacht. Het zonnetje komt langzaam op en het ziet eruit alsof vandaag een prachtige dag gaat worden. Het idee is om als Sander straks ook wakker is, na het ontbijt onze weg te vervolgen en vanavond in de buurt van de Chiemsee ergens onze tweede CP te zoeken. Een route van zo'n 587 km en met een kleine omweg voor een tussenstop wordt het uiteindelijk 602 km. Vanmorgen om 10 uur vertrokken en onderweg een korte lunchstop gemaakt en een stop bij de Chiemsee, vlakbij de CP waar we rond 17:30 uur aankwamen. We hebben hier overnacht met uitzicht op de besneeuwde bergtoppen. Wat een mooi plekje. Omdat er geen restaurantje in de buurt te bekennen is, zelf maar even wat gemaakt. Ook lekker. 

Dinsdag 12 april. De nachten zijn nog best fris en vanmorgen was zelfs het water in de jerrycan bedekt met een laagje ijs. Het was vanmorgen toen ik opstond - 1 graad buiten en 3,5 graad in de camper. Even het kacheltje aan en het is zo weer warm hoor. En wat een uitzicht! Nadat we hebben ontbeten met lekkere verse broodjes zijn we rond 8:45 uur vertrokken voor een rit van 397 km naar het stadje Maribor in Slovenië. Onze eerste stop in Slovenië beginnen we goed met een mooie plek aan het water bij een restaurant waar we de nacht gratis mogen doorbrengen, zolang je maar komt eten in het restaurant. Nou ja, dat laatste moeten we toch dus waarom ook niet? Het blijkt een goede keuze want na een bezoek aan het historische stadje en de wijn proeverij bij de Old Vin (de oudste wijrank ter wereld) hebben we hier heerlijk gegeten, een uitgebreide mixed grill voor twee personen inclusief drankje voor € 38. Terug in de camper proberen we ons even wat te verdiepen in de route die we willen rijden vanuit hier, want ja, je moet toch minstens een richting weten waar je heen wilt hé?

Woensdag 13 april. Ook vannacht weer heerlijk geslapen, wat een rust en een stuk minder koud dan afgelopen twee nachten. Als ik eruit ga ligt de rest die hier overnacht nog in diepe slaap, heerlijk hoor even genieten van mijn eigen momentje. Wat een mooi plekje. Inmiddels is het nu 9 uur geweest en ontwaakt Sander ook, terwijl ik met een bak koffie heerlijk in zonnetje zit en uitkijk over de rivier. Benieuwd wat de dag vandaag weer gaat brengen. We hebben besloten rond 10:30 uur toch weer dit mooie stekkie achter ons te laten en een bezoekje te brengen aan Ptuj, een mooi historisch stadje onderweg richting Kroatië. Voor diegene die onze route globaal hebben doorgenomen hoor ik jullie denken nu al Kroatië? Ja dat klopt, we hebben gisteren bedacht dat we vanuit dit deel van Slovenië een stukje ongerept Kroatië kunnen meepakken en de stad Zagreb beter van hieruit aan kunnen doen, om dan vervolgens ergens in de loop van volgende week onze route door Slovenië weer te vervolgen en daarna de kuststrook van Kroatië te pakken. Tja, waarom ook niet? Niets is zo veranderlijk als wij en dit is nou net een van die voordelen die je hebt als je op pad bent met je eigen camper. Na Ptuj rijden we dus de grens over met Kroatië wat nog een echte grensovergang blijkt te zijn en waar de paspoorten twee ver goed worden gecontroleerd, gelukkig we mogen erin. We brengen onderweg nog een bezoekje aan Varazdin, een van de mooiste steden in Noord Kroatië, zo beschrijft ons camper route boek van Michelin. Nadat we even lekker een ijsje hebben gegeten op het terras gaan we op zoek naar een overnachtingsplek. Campings of CP's zijn er hier nauwelijks in dit gebied, maar onze Park for Night app wijst ons op een wel heel bijzondere overnachtingsplek, namelijk naast een klooster. Als we aankomen gaan we eerst op zoek om aan iemand toestemming te vragen, want zo maar de camper neerzetten lijkt ons niet wenselijk. Iemand spreekt ons aan die meent dat het toch niet helemaal de bedoeling is en verwijst ons naar Google. Als we vervolgens zeggen dat we deze plek via Google hebben gevonden pakt de man zijn telefoon en belt de pater. En ja hoor, het blijkt toch geen enkel probleem om hier de nacht door te brengen en worden zelfs uitgenodigd om rond 20 uur mee te eten hier. Hoe leuk is dit? Wat een bijzondere plek toch weer. We zitten nu in het zonnetje en het is zo'n 22 graden, heerlijk. Rond 20 uur worden we geroepen voor het eten, we zitten met een man of 10 aan tafel waarvan er eentje Engels spreekt. De mannen zijn benieuwd hoe we hier terecht zijn gekomen, het blijkt het enige nog in gebruik zijnde klooster in in de wijde omtrek van Slovenië en dit deel van Kroatië. We krijgen een maaltijd soep met brood en daarnaast een soort zure rouwkost met augurk. Ze doen aan een vasten vanwege de Pasen komend weekend en eten door de weeks alleen maaltijden op basis van water bereid en in het weekend op basis van olie met op zondag vis, zo wordt ons verteld. (Ik blij dat we hier niet op zondag beland zijn) Bijzonder om hier te gast te mogen zijn. Na het eten gaan we terug naar onze camper en lezen we ons weer wat in voor de route voor morgen. Benieuwd waar we dan weer uitkomen. De route vandaag was 129 km. 

Donderdag 14 april. De dag begint met een ontbijtje en koffie in het zonnetje voor de camper. Rond 8:45 uur besluiten we weer verder onze route te vervolgen. Onderweg bezoeken we de markt in Koprivnica waar in het park ook de nodige mooi beschilderde paaseieren staan. Dit komen we overigens in elk plaatsje of stadje tegen hier in Kroatië, van echt paaseieren zoeken is hier geen sprake. Vervolgens vervolgen we onze route en bezoeken we Hlebine en rijden we via Durdevac. We lunchen in een mooi park bij het kasteel van Virovitica. Via Nasice en Osijek bereiken we na een lange rit van 257 km onze overnachtingsplek, dit keer op een mooi en rustig parkeerterrein van restaurant Komoran in het natuurpark Kopackirit, een van de belangrijkste ornithologische reservaten in Europa (tot 70.000 vogels tijdens de migratiepieken). De route vandaag was wat eentonig en niet het meest boeiend, campings of CP's zijn zeer schaars (of eigenlijk gewoon niet aanwezig) maar daarvoor is het dan ook een minder toeristisch gebied. Het weer was prachtig zonnig en met 24  graden heerlijk uit te houden. En tja, zo zijn we ook vandaag na een lange rit toch weer op een mooi plekje uitgekomen. Het is hier super rustig, dus ik vermoed dat we hier ook weer prima zullen slapen. 

Vrijdag 15 april. Rond 6:30 uur werd ik wakker door het geluid van de vele vogels. Wat heerlijk wakker worden is dit, het zonnetje komt al tevoorschijn en al snel is het een heerlijke temperatuur in het zonnetje. Om 8 uur gaat de wekker en komt ook Sander eruit, vanmorgen willen we namelijk eerst een bezoekje brengen aan het natuurpark Kopackirit en daar een boottochtje maken. Wat een mooi gebied dit, het heeft wel iets weg van de Biesbos. Na ons bezoek aan het park rijden we naar Osijek, parkeren we de camper aan het water en brengen we een bezoekje aan het oude centrum. Een leuk en sfeervol stadje waar zelfs kleine trammetjes rijden. We lopen terug langs het water en teruggekomen bij de camper rijden we verder naar het stadje Vukovar aan de grens met Servië. Het plaatsje is vooral bekend vanwege de gruweldaden die zich hier afspeelden tijdens de conflicten in 1991. Sporen hiervan zijn nog op veel plaatsen en gebouwen in de stad terug te vinden. We parkeren bij de oude watertoren wat het middelpunt is geweest tijdens de oorlog en welke nu als oorlogsmonument symbool staat. Bijzonder kenmerkend zijn de grote kogelgaten in de toren. Sander is de toren zelf nog op geweest. Daarna lopen we door het plaatsje en lopen we terug langs de Donau, wat hier tevens de grens met Servië is. We bezoeken nog de oorlogsbegraafplaats voor we onze reis voortzetten op zoek naar een nieuwe slaapplaats voor onze camper, die we vinden aan een doodlopend weggetje aan een meer vlakbij Vinkovci. Tja, hier wordt het even zelf koken want er zit hier niets in de buurt. Prima hoor, we hebben alles bij ons dus dan maar een keertje zelf aan de bak. Inmiddels is het nu bijna 20:45 uur, is het aarde donker en lekker stil hier. Ik denk dat we hier vannacht prima zullen slapen. Tja, en dan morgen zien we wel weer verder. We hebben vandaag 81 kilometer gereden. Trouwens officieel is wildcamperen in Kroatië verboden, maar op afgelegen plekken als hier wordt het wel gedoogd. Gelukkig maar, want er is hier ook echt geen andere optie in de wijde omtrek. 

Zaterdag 16 april. Als ik rond 6:15 uur mijn ogen open doe hoor ik dat het regent. Oké, niet hard en wat blijkt ook niet heel lang maar toch. Gisteren was het zon en rond de 25 graden en vandaag.... Ja iets minder dus en een stuk frisser. We hebben gisterenavond even samen gekeken naar de route en gaan vandaag richting Dakovo en Pozega. Zo het er nu naar uitziet is er daar in de buurt wel iets van een CP aan de rand van een natuurpark dus wie weet slapen we vannacht daar. We gaan het zien. Het is nu 7:45 uur en om 8 uur gaat de wekker. Dan even een broodje doen en dan gaan we weer op pad. We vertrekken rond 9 uur en onze eerste stop is Dakovo. Een gezellig druk stadje met een locale markt. Als we het plaatsje hebben bekeken brengen we eerst nog een bezoek aan The State Stud Farm Dakovo, waar we op een grote manage de stallen kunnen bekijken met de wereldberoemde Lipizzaner paarden, die o.a. hier uit de regio en uit Slovenië komen. Vervolgens rijden we verder tot aan Pozega waar we even wat inkopen doen en een rondje door het plaatsje lopen. Het is 14:00 uur en aardig rustig op straat, winkels sluiten hier op zaterdag al vroeg en dus zijn er alleen nog wat mensen die een terrasje pakken. Onderweg stoppen we nog ergens voor de lunch op een plekje bij een vervallen kerkje. Wij zoeken een CP bij de ingang van het natuurpark Papuk, dit keertje een met faciliteiten. Vanavond gaan we dus voor een warme douche. Zometeen maar weer eens zelf koken, want een restaurantje zit hier niet in de buurt. Sander is op dit moment aan het kijken of we morgen van hieruit een wandeling kunnen maken naar een waterval in de buurt. Ik ga zo even wat eten maken en vanavond zullen we ons eens verder oriënteren op onze vervolgroute voor de komende dagen.