Week 18 Europa camperreis 2022

Zondag 7 augustus. Wat is dit weer een rustig plekje. Vanaf dat we gisterenavond zijn aangekomen is er niemand voorbij gereden. Als ik eruit ben zet ik een bak koffie en lees me nog wat in voor onze vervolgroute. Als even later ook Sander eruit is en we ontbeten hebben, bellen we even met Marrie en Dim om Marrie te feliciteren met haar verjaardag. We kletsen even lekker bij voordat zij visite krijgen en daarna ruimen wij de spullen in en rijden wij richting Sparta (Sparti). Het is een mooie route door de bergen en onderweg halen we even water bij een waterpunt. Tja, in de bergen is dat toch net wat makkelijker dan langs de kust..... Dan rijden we door naar Sparta waar we eerst een broodje lunchen en daarna een bezoek brengen aan de Archeologische site van Sparta en de Acropolis. We komen erachter dat Acropolis niet zozeer het bouwwerk is, maar dat de betekenis ervan is, het hoogste punt van de stad..... (en wij maar zoeken naar tempel met zuilen, net als in Athene). Als we de site hebben gezien, lopen we terug naar de camper en rijden we verder naar Mytras, zo'n 8 kilometer verderop, aan de voet van de 2404 meter hoge Taigetos. In Mytras bezoeken we zowel de boven- als de benedenstad. Het is een Byzantijnse ruinestad met indrukwekkende bouwwerken uit de 13e tot 15e eeuw, waaronder enkele kerken, een klooster en het paleis. Boven de plaats ligt tegen de berg een Frankische kruisriddersburcht uit de 13e eeuw. Een steile klim, maar zeker de moeite waard. Wat een prachtige stop weer. Het is tegen 18 uur zoiets als we de site verlaten en op zoek gaan naar een overnachtingsplek. We hebben drie plekken gevonden op Park4Night, maar voor het eerst lukt het ons niet om er te komen. De weggetjes er naartoe zijn zo stijl, smal en dichtbegroeid, dat we het niet aandurven met onze camper. We vinden uiteindelijk een prima overnachtingsplek boven de stad Sparta naast een klein kapelletje en met een mooi uitzicht over de stad. Geen plekje midden in de natuur dit keer, maar los van het geluid van de weg beneden zijn we hier helemaal alleen. Op één auto na die naar beneden kwam rijden hebben we hier niemand gezien. Na het eten leest Sander zich nog wat in over de route en app ik nog wat met thuis en lees wat op internet. Om een uur of 23 uur douchen we nog even achter de camper en daarna gaan we ons bed in.

Maandag 8 augustus. Als ik er vanmorgen rond 7:15 uur uit kom, staat de camper nog steeds volledig in de schaduw van de berg. Ook wel eens een keer lekker om niet op zoek te hoeven naar 1m2 schaduw om mijn stoel neer te zetten. Ik maak koffie en werk het reisverslag bij om vervolgens de boeken erbij te pakken en om de route voor onze laatste twee weken Griekenland uit te stippelen. Sander heeft vanmorgen ook geen last van de zon op bed en ik moet hem om 9:30 uur wakker maken. Heerlijk toch, even een keertje uitslapen want met deze temperatuur is dat er meestal niet bij. Schaduwplekken zijn schaars. Er zijn vanaf gisterenavond welgeteld twee auto's gepasseerd en verder was het hier naast de kapel heerlijk rustig. Als we yoghurt op hebben, pakken we alles weer in en vertrekken we naar Monembasia, gelegen op een klein schiereilandje. De route is zo'n 85 kilometer door de bergen met overal Olijf- en Sinaasappelbomen langs de weg. Aangekomen bij Monembasia parkeren we de auto op de grote parkeerplaats net over de  verbindingsweg met het plaatsje Gefyra en de laatste 1,2 kilometer lopen we langs de kust naar de stadsmuren van het plaatsje. Het stadje is op een grote rots gelegen en bestaat uit een oude boven- en benedenstad. De benedenstad ligt verscholen aan de achterkant van de grote rots achter de grote verdedigingsmuren. Het is een mooi en leuk stadje om rond te dwalen door de smalle straatjes met winkeltjes, restaurantsjes en hotelletjes. Als we er zo'n anderhalf uur hebben rondgelopen en we een broodje op hebben, wilt Sander nog de steile klim maken naar de ruïnes van de oude bovenstad. Ik vindt het echt veel te warm voor deze steile klim (het is weer ruim 38 graden vandaag) en besluit beneden een plekje op te zoeken in de schaduw om daar te wachten. Van bovenaf heb je een schitterend uitzicht over de benedenstad en haar bijzondere ligging, maar ik heb er simpelweg geen kracht meer voor. Als Sander na zo'n drie kwartier weer terug is, lopen we op ons gemak richting de camper. Eerst even wat drinken en dan een plannetje bedenken voor de rest van de dag. Nou, dat blijkt niet zo lastig...... We snakken beide naar wat verkoeling en dus rijden we naar een plek zo'n 4 kilometer verderop aan de kust, waar we de camper parkeren en de zee in gaan voor wat verkoeling. Vlakbij de camper lukt het eerst niet vanwege de vele grote rotsen en hoge golven, maar een klein eindje verderop kunnen we wel de zee in via een trappetje. Heerlijk zeg, even lekker afkoelen, het is inmiddels 17:15 uur zoiets. We hebben de camper op een groot grasveld geparkeerd met uitzicht op het schiereilandje waar we vanmiddag geweest zijn en we besluiten dat dit eigenlijk best een prima plek is om te overnachten vannacht. Nadat we in de zee geweest zijn, spoelen we ons bij de camper af en schenken we een drankje in. Zo, even niks meer vandaag...... Tegen 19:30 uur pakken we de BBQ en maken we wat te eten klaar, gaan we nog even douchen en verder genieten we van het uitzicht. Rond een uur of 23 gaan we ons bed in.

Dinsdag 9 augustus. Ook dit was toch weer een goede keuze gisteren. Wat een heerlijk, rustige plek met alleen het geluid van de wilde golven op de achtergrond. Om 6:15 uur ben ik er weer uit, net voordat de zon opkomt en het kleine schiereiland van Monembasia oranje kleurd. Sander is er vanmorgen ook al op tijd uit, want in de volle zon is het niet echt goed uit te houden bovenin zullen we maar zeggen. Als we ontbeten hebben en de spullen hebben ingepakt, vertrekken we nog voor 9 uur en beginnen we aan onze nieuwe route. We besluiten om nog wat zuidelijker te rijden over het eiland en een nieuwe bergweg te nemen i.p.v. dezelfde route terug te rijden als we gisteren gekomen zijn. Oké, het is wat om en we zijn niet zeker of de weg goed begaanbaar is, maar toch. De route gaat over schidderende bergweggetjes, deels langs de kust en onderweg mooie uitzichten. We maken een stop bij een heel mooi zandstrand bij Pounta, gelegen in het Natura 2000 Park en tegenover het eilandje Elafonisos. Het water hier is cristal helder. We lopen een stukje over het strand, maar besluiten dat het nog te vroeg is om nu al de zee in te gaan en dus lopen we daarna terug naar de camper. We rijden verder door de bergen, langs Olijfboomgaarden en onderweg zien we ook veel Sinaasappels en Limoenen groeien. Om een uur of 12 stoppen we bij een ander mooi strandje langs de weg, parkeren de camper, doen de zwembroeken aan en gaan het water in voor wat verkoeling. Een prima lunchplekje dit, dus stoelen naar buiten en onder een boom in de schaduw even lekker lunchen en wat relaxen. We gaan nog een tweede keer het water in en om een uur 14 douchen we het zout van ons af en rijden we weer verder. Even langs de Lidl voor wat inkopen en daarna vervolgen we de route richting Githion. Omdat Sander zich niet zo fit voelt vandaag, kiezen we er voor om tegen 15:30 uur al een overnachtingsplekje te zoeken en even een middagje rust te pakken. We vinden weer een mooi plekje bovenop een rostsenpartij achter een kapelletje en de ruïnes van Trinassos met een schitterend uitzicht op de kust. Omdat we vanaf hier niet het water in kunnen voor wat verkoeling, installeren we douche en gebruiken we die voor wat verkoeling tussendoor. Terwijl Sander een paar uurtjes in de schaduw zit te slapen, werk ik het reisverslag bij en geniet ik van het mooie uitzicht. 's Avonds maak ik wat pasta en houden we ons verder rustig. In totaal staan we vanavond met nog twee andere camperbusjes op dit grote terrein, niet dat we die mensen verder gezien of gehoord hebben, maar toch. Ook hier merken we wel dat dit gebied iets drukker bezocht is. Anyhow. We hebben een heerlijk rustige nacht hier. Welterusten.

Woensdag 10 augustus. Vanmorgen was ik er rond 6:30 uur uit en Sander tegen 8 uur. Inmiddels is er al een kudde Geiten voorbij gekomen en is ook de zon alweer ontwaakt. Na het ontbijt pakken we weer in en vervolgen we onze route over het schiereiland Mani. De eerst stop is het plaatsje Githion, de poort tot het schiereiland Mani, waar we een stukje over de kades langs de haven lopen. Het is een soort van vissersdorpje met een idyllische ligging aan een mooie baai met op de achtergrond de bergen. Na een korte stop rijden we verder, de route gaat over een mooie bergweg met schitterende uitzichten, over soms hele smalle wegen door kleine bergdorpjes en langs Olijfboomgaarden met flink laag overhangende takken. Tja, het is hier soms wel echt uitkijken, zeker met tegenliggers wat op dit soort weggetjes eigenlijk vrijwel onmogelijk is. We besluiten een eindje verderop toch maar om de iets grotere, beter begaanbare weg verder te nemen, want dit is met de vele tegenliggers zenuwslopend rijden. Los van wat korte fotostops en een bezoek aan een klein bergdorpje met huizen gebouwd als torens, rijden we door tot aan de meest zuidelijke punt van Griekenland bij Cape Tainaro. We rijden tot aan de parkeerplaats en besluiten dan eerst een broodje te eten in de schaduw naast een oude ruïne. Daarna wandelen we in de bloedhitte nog ruim twee kilomer heen en twee kilometer terug tot aan de vuurtoren op Cape Tainaro. De zon brand, het is 38 graden en het pad is op sommige plekken moeilijk begaanbaar, maar het uitizichtt maakt het de moeite waard. Net voor we terug zijn bij de camper, besluiten we in een drukke baai even een verfrissende duik te nemen in de zee, want een beetje verkoeling na bijna twee uur wandelen met deze temperatuur is wel zeer welkom. Het water is cristalhelder. Na een half uurtje gaan we er weer uit en lopen we nog vijf minuten verder tot aan de camper waar we nog even het zout van ons afspoelen. Inmiddels is het een uur of 16:30 en vervolgen we onze route. De volgende stop is het spookdorpje Vathia. Wederom een dopje met torenhuizen, maar volledig verlaten. Het dorpje is prachtig gelegen met een uitzicht over de grillige kustlijn en met de hoge bergen achter zich. Wat een plaatje! Vanaf hier gaan we op zoek naar een geschikte overnachtingsplek, maar dat blijkt vandaag nog niet zo makkelijk. Waar we meestal direct bij de eerste de beste spot een plekje vinden, rijden we vandaag wel vijf plekken af voordat we uiteindelijk een plekje vinden waar we wel kunnen komen met de camper. We eindigen de dag wederom naast een kapelletje, dit keer tussen de Olijfbomen, een mooi en rustig plekje waar we weer alleen staan. Drie van de vijf andere plekken die we hadden gezien op Park4Night, waren niet toegankelijk met onze camper vanwege de smalle weggetjes en het slechte wegdek. Eentje was op een berg met een mooi uitzicht, maar naast een huisje met een soort van generator die de rust verstoorde. Een andere was aan een moeilijk bereikbare baai, waar het helemaal vol stond met auto's van locals en het zo mega druk was, dat we besloten toch maar verder te rijden. Tja, we hebben dit nog niet eerder gehad tijdens onze reis, maar ook dat kan een keer gebeuren...... Uiteindelijk is het tegen 20 uur als we tussen de Olijfbomen belanden. We pakken de BBQ en maken snel even wat te eten. Na het eten en de afwas nemen we een douche en ik duik om 22 uur mijn bed al in. Tja, ik was vandaag niet echt fit zullen we maar zeggen. Sander blijft nog tot een uur 24 lekker voor de camper zitten en wordt nog even opgeschrikt door een stel wilde Paarden die uit het niets voorbij lijken te komen rennen. Op de achtergrond horen we het gehuil van de Jackhalzen. Tja, dat zeg ik...... Weer een plekje midden in de natuur. Hoe bijzonder is dat voor deze periode, onze 30e nacht vrij staan in Griekenland.

Donderdag 11 augustus. Heerlijk geslapen hier en er is geen auto voorbij gekomen. Ik ben er rond een uur 7 uit, Sander een uurtje of zo later. We ontbijten op ons gemak hier en tegen 10 uur rijden we weer verder. Onze eerste stop is bij de Pigros Dirou Caves. Sander heeft gisteren al even online gekeken of er kaartjes beschikbaar waren, maar volgens de site is het uitverkocht. Als we er aankomen en navraag doen, blijkt het toch mogelijk om de grotten te bezoeken, wachttijd twee uur. Omdat Sander had gelezen op TripAdvisor dat het bijzondere druipsteengrotten zijn waar je 1200 meter met een bootje door het gangenstelsel vaart en vervolgens 300 meter loopt richting de uitgang, besluiten we maar in de rij aan te sluiten. Ik ga vast in de rij staan terwijl Sander een plekje zoekt voor de camper. Het is er erg druk, want dit blijkt toch een van de hoofdattracties hier in de Peloponesos te zijn. Het personeel van de grotten is super onvriendelijk, de informatieverstekking is ronduit belachelijk, hoe ze omgaan met de grotten (met peddels tegen de plafonds met stalagmieten en afzetten tegen stalagmieten om de bootjes voort te bewegen) is absoluut not done, maar de grotten zijn prachtig! Als we uiteindelijk aan de beurt zijn, gaan we met 8 man in een bootje en varen we dus 1200 meter door het ondergrondse gangenstelsel door de druipsteengrotten. Op de meeste plekken zijn de grotten zo laag en smal dat we moeten bukken of tegen elkaar moeten aankruipen, een bijzondere ervaring. We hebben al heel wat grotten bezocht, maar dit maakt deze wel heel bijzonder. Het wachten werd beloond zullen we maar zeggen. Rond 13:30 uur zoiets komen we de grotten uit, lopen we richting de camper en vervolgen we onze route over het schiereiland. We zoeken eerst een rustig strandje op om even een broodje te lunchen en wat af te koelen in zee, om vervolgens nog een stukje verder te rijden. Onderweg stoppen we nog op een paar mooie uitzichtpunten en bezoeken we nog één van de vele verlaten dorpjes. Rond 17 uur gaan we op zoek naar een overnachtingsplek, welke we vinden als we een stop hebben gemaakt in een plaatsje. We rijden langs de kust, rijden door een soort van rivierbedding naar een kiezelstrand en parkeren de camper zo'n 5 meter vanaf het water. Een prima plekje, net buiten het dorpje met een restaurantje 200 meter verderop. Ik zeg niets meer aan doen. We zetten de stoelen buiten, doen onze zwembroek aan en lopen zo de zee in. Heerlijk hoor. Als we eruit komen douchen we ons gelijk even af, maken we een Aperol Spritz klaar en genieten we van dit wederom unieke plekje. De politie rijdt twee keer voorbij, maar lijkt het niet te storen dat we hier staan en rijden door. Prima toch? Rond een uur of 19:30 bellen we nog even met Ellen en daarna lopen we nog even een rondje door het plaatsje en gaan we wat eten. Ook vanavond nog maar een keertje op tijd naar bed, in de hoop dat ik me morgen weer wat beter voel. Zal wel een stukje oververmoeidheid zijn denk..... Tja, reizen kan soms best zwaar zijn hoor (haha, nee hoor je hoort ons niet klagen).

Vrijdag 12 augustus. Wat is dit weer lekker wakker worden, een mooie plek aan de zee. Als we er beide uit zijn en wat gegeten hebben, besluiten we eerst nog maar even lekker een poosje hier de zee in te gaan. Nog even genieten van dit unieke plekje, voordat het hier langzaam weer wat drukker wordt met daggasten. Wij gaan rond 11:30 uur weer verder, al had dit best een mooi plekje geweest om nog een dagje te blijven staan. Maar nee, we willen nog te veel zien in de anderhalve week die we nog hebben in Griekenland..... 24 Augustus moeten we de ferry hebben in Igoumenista richting Italië. Ja, vandaag nog zes weken en dan zit onze reis er al weer op..... We rijden verder over een prachtige route door de bergen tot aan Kalamata, waar we eerst even wat inkopen doen voor de komende dagen. Dan rijden we een route langs de stranden van Kalamata die overspoeld zijn met toeristen, waarschijnlijk Fransen, want volgens mij zit heel Frankrijk hier in Griekenland op dit moment. In Messini maken we een korte stop en eten we even een broodje in een parkje, dan rijden we naar een potentiële overnachtingsplek van Park4Night vlakbij de Polilimnio watervallen. De weg er naartoe is onverhard en blijkt weer erg smal, met veel overhangende takken. We stoppen halverwege en parkeren de camper tussen de Olijfbomen, om vervolgens te voet even verder te lopen om te kijken of de overnachtingsplek wat is. Uhhh nee, dit gaat het niet worden. Dit is hier in Griekenland nu toch al de derde keer dat we een overnachtingsplek niet hebben kunnen bereiken vanwege de slechte toegankelijkheid, helaas. We besluiten nu we hier toch zijn, dan maar terug te rijden en bij de grote parkeerplaats even te parkeren om van daar uit de watervallen eerst te bezoeken. Vanaf de parkeerplaats is het een half uurtje lopen naar de eerste.  Een moeilijk of uitdagend pad over rotsen en door het water leidt uiteindelijk tot de grote waterval. Het gebied is druk bezocht en bij de grote waterval kunnen we nog even heerlijk afkoelen in het koude water. De meeste toeristen die we tegenkomen lopen al weer terug naar de auto, want inmiddels is het al een uur of 18. Wat een mooi stukje natuur dit, iets waar we eigenlijk bij toeval terecht zijn komen, enkel omdat we dachten hier vlakbij te kunnen overnachten. Het is een uur of 19 als we weer terug zijn bij de camper en dus nog op zoek moeten naar een andere overnachtingsplek. We besluiten nog een stukje verder te rijden de bergen in en vinden uiteindelijk een prima plek met een mooi uitzicht net buiten een dorpje. Het is een plek naast de weg, welke alles behalve druk is. Inmiddels is het een uur of 20, halen we de BBQ te voorschijn en maken eerst maar even wat te eten. Prima plekje weer dit hoor en wederom met een mooi uitzicht. 

Zaterdag 13 augustus. Vannacht prima geslapen hier, geen auto langsgereden en alleen rond een uur of 3 opgeschrikt door een flinke regen en onweersbui. Gelukkig is het weer droog als ik er tegen 7 uur uit kom, wel wat bewolkt maar dat is best lekker kan ik jullie zeggen. Ik pak de stoel en maak eerst effe koffie, nog even genieten van dit mooie uitzicht. Net voordat Sander eruit is, begin ik effe aan een nood wasje, want de selfservice laundry zijn we ook maar eenmalig tegen gekomen hier. Dan even ontbijten en terwijl de was wat hangt te drogen in de zon lezen we ons nog even in voor de route van de komende dagen. Het is 12 uur als we de boel weer ingepakt hebben en beginnen aan onze route voor vandaag. Wederom een mooie route door de bergen, door kleine bergdorpjes met smalle weggetjes en uiteindelijk richting de kust. Onze eerste stop is in Methoni een havenstadje met een oude citadel die we bezoeken. De bewolking heeft inmiddels weer plaats gemaakt voor de zon en het is weer aardig warm geworden. Wat een bijzondere ligging heeft deze oude stad met aan weerszijden prachtige baaien. Na ons bezoek lopen via het strand waar het behoorlijk druk is, terug richting de camper. Inmiddels is het al tegen 15:30 uur voordat we ons even tijd gunnen om langs de kant van de weg eerst wat te lunchen. Tja, dat krijg je als je zo laat pas op pad gaat 's morgens. Een tweede korte stop maken we nog in het kustplaatsje Pylos. Het plaatsje heeft een leuk haventje en op het dorpsplein wat gezellige restaurantjes. Omdat het inmiddels toch al weer een uur of 18 is, besluiten we maar eerst op zoek te gaan naar een plek om te overnachten. Net als afgelopen nacht, vinden we er zelf eentje aan een doodlopend weggetje richting een klein kapelletje met begraafplaats. We staan niet direct aan begraafplaats, maar een klein stukje ervoor tussen de Olijfbomen. Los van wat locals die de begraafplaats bezoeken en ons vriendelijk gedag zeggen, komt hier niemand langs. Ik ben benieuwd hoe rustig het hier straks is als de zon onder is, ik kan me niet voorstellen dat we hier niet rustig zullen slapen vannacht.