Week 57 - 58: Albany ~ Esperance ~ Le Grand NP ~ Wave Rock ~ Perth ~ Sydney

5 februari 2017 - Bangkok, Thailand

Woensdag 25 januari 2017 (173 km)
Vanmorgen als we eruit zijn, eerst even ontbijten en daarna ons tentje weer afgebroken. We moeten nog even langs de receptie om ons te melden en te betalen, want gisterenavond toen we aankwamen was de receptie al gesloten. Ook WhatsAppen we voor ons vertrek nog even met Michael om ons verblijf voor onze laatste nacht in Sydney te bevestigen. Tegen 10:30 uur vertrekken vanaf de camping in Walpole en rijden we via de Tree Top Walk met guided tour, de Green Pools en Elephant Rock naar Albany. De Tree Top Walk is een wandelpad van 600 meter wat voert door de toppen van de Karri Forest op een hoogte van 40 meter. Wij kiezen ervoor om beneden eerst een tourtje te doen met een locale gids die ons van alles verteld over de speciale bomen hier. Daarna lopen we de Tree Top Walk door de boomtoppen over een wiebelige hangbrug, maar met een prachtig uitzicht. Ik vindt het doodeng, maar het uitzicht is de moeite waard. Op deze manier zie je de bomen eens vanuit een heel ander perspectief. Dan rijden we weer verder en onderweg bezoeken we nog een Olijven Farm (met tasting) en stoppen we bij Honey Farm met honing (wijn) tasting. Dan is het tijd om na alle bomen nog iets van de kust te bekijken. De Green Pools is een stukje van de kust met rockpools aan het strand en ligt net voor de kust van Denmark. Wat een prachtig blauw helder water hier en wat een mooi wit strand. Vlakbij ligt Elephant Rock, een grote partij rotsen, die denk ik, wel iets weg moeten hebben van een Oliefant. Na een wat late lunch rijden we verder door het plaatsje Denmark en omdat we geen geschikte camping kunnen vinden hier en het eigenlijk nog een beetje te vroeg is, besluiten we door te rijden tot een camping iets buiten Albany. De eerste camping is een holiday park, behoorlijk vol en ze vragen een belachelijke AUD 53 per nacht om ons tentje op te zetten op een unpowered site, oftewel een stukje gras met niets .... Niet dus! Dan rijden we nog een stukje verder en na eerst nog een tweede camping bekeken te hebben stranden we op een rustige camping, prima dus en zetten we hier ons tentje op. Het enige nadeel .... de doorgaande weg ligt er vlak naast en dat is 's nachts met de grote Road Trains (mega vrachtauto's) die op de motor afremmen niet leuk te noemen. Zelfs met oordopjes in slapen zorgt voor beide toch voor een beetje gebroken nachtrust. Maar goed, we hebben weinig keus vanavond dus doen we het er maar mee. Morgen zien we wel weer verder.

Donderdag 26 januari 2017 (230 km)
Als we vanmorgen beide al op tijd wakker zijn is het de vraag wat we vandaag gaan doen. Blijven we nog een dag in Albuny, of rijden we via ofwel de kust route ofwel een route door de outback vast een stukje in de richting van Esperance. Keuzes, keuzes, niet echt onze sterkste kant als we ergens niet geheel vrijwillig zijn gestrand .... Anyhow! We besluiten eerst even terug te rijden naar Albany, de auto af te tanken en wat bootschappen te doen, zodat we voorbereid zijn op alles (wat betekend dat we ook onderweg op een natuurcamping kunnen overnachten). We besluiten via de outback route door te rijden. Via Mount Barker rijden we door naar het Porongurup National Park en het Stirling Range National Park tot aan een camping in Ongerup. In het eerste National Park maken we eerst een korte wandeling en vervolgens lopen we de Sky Walk, een pittige wandeling van 4,6 km de berg op. Na al klauterend de top bereikt te hebben over mega rotsen en middels een lange steile trap, komen we uit op een platform langs de rots met een fenomenaal uitzicht over de omgeving. Dooreng vindt ik, niet echt iets voor iemand met hoogtevrees als ik, maar ach .... Blij al we uiteindelijk weer terug bij de auto zijn, dat dan wel. Gelukkig is het vandaag niet zo warm .... Wat doen wij als het 42 graden Celcius is en we de keuze hebben? Een dagje relaxen aan het strand of de outback in, de warmte opzoeken en een steile rots beklimmen? Precies, het laatste .... Totally nuts! Als we weer terug zijn bij de auto rijden we verder en zien we voor ons de bergen opdoemen van de Stirling Range, prachtig! Onderweg komen we de nodige Road Trains tegen, mega grote vrachtwagens van 54 meter lang, die aan ons voorbij denderen. Ja Arno, we zullen proberen er nog een paar op de foto te zetten en die sturen we aan je door. We rijden nog naar een mooi uitzichtpunt over een van de hoogste toppen van de Stirling Range, voordat we onze weg vervolgen richting Ongerup, waar we op het enige caravan park belanden in de wijde omtrek. Op eerste oogopslag zijn we nou niet direct overtuigd, maar na de vriendelijke ontvangst van de eigenaresse van deze bijzondere camping, besluiten om voor AUD 15 vannacht ons tentje maar hier op te zetten. Er staan vier caravans en wij mogen ons tentje opzetten aan de voorkant van de camping achter het facaliteiten gebouw. We krijgen toegang tot een huis wat we geheel voor ons zelf hebben en waar we kunnen koken en onze spullen in de koelkast kunnen leggen, dus wat willen we nog meer. Tja, een bijzondere plek dus weer en met een geheel eigen betekenis .... Een afgelegen camping in een outback town ver weg van alles en iedereen verlaten. The real Aussie experience! Op dit moment zitten we onder de donkere sterrenhemel in alle stilte te genieten en evalueren we maar weer eens wat we allemaal al niet meegemaakt hebben tijdens onze werelreis. Een conclusie kunnen we wel trekken .... We hebben al ongelooflijk veel gezien, nog steeds geen andere vibe als de vakantie vibe te pakken simpelweg omdat we nog steeds elke keer zoveel mogelijk willen zien en beleven. Maar de belangrijkste conclusie is toch wel, dat we ondanks dat het heus niet altijd mee zit om weer een geschikte en betaalbalere accommodatie of camping te vinden, we nog steeds onwijs genieten van elke minuut van deze bijzondere reis, wereldreis 2015 - 2017.

Vrijdag 27 januari 2017 (413 km)
Slapen we op een heerlijk rustige camping op een afgelegen plaats midden in de outback van Australië, hebben we als nog een gebroken nacht omdat tegen 02:30 uur blijkt dat Sander zijn luchtbedje lek is .... Reparen nu, midden in de nacht, is geen optie dus proberen we het maar met een paar keer opblazen tussendoor. Omdat ik toch altijd vroeg ben, besluiten we om 05:15 uur maar te ruilen van bedje, zodat ook Sander nog even een paar uur verder kan slapen. Om 08:15 uur komt ook Sander het tentje uit, inmiddels is de temperatuur in ons tentje al weer opgelopen tot 42 graden Celsius. 's Morgens lukt het om het matje te reparen en dan reparen we ook maar even gelijk onze opblaaszak en mijn schoenen. Tja, hoe duur je outdoor uitrusting ook is, we zijn er wel achter inmiddels dat meer dan een jaar intensief gebruik de meeste dingen toch wel wat gebreken gaan vertonen. Na het ontbijt rijden we om 10:10 uur weg vanuit Ongerup en rijden we via een lange, beetje saaie weg door de real Aussie outback richting Esperance. Dit wordt voor Sander zijn eerste echte lange rit door een verlaten deel van het echte Australië. Ook vandaag is het weer behoorlijk warm, maar met de airco aan is het in de auto prima uit te houden. Een rit van ruim vijf uur met slechts twee kleine gehuchtjes en een roadhouse onderweg waar we even stoppen voor de lunch. Een lange uitgestrektheid met af en toe een slang die zich midden op het asfalt ligt op te warmen. We zijn op weg naar ons verste punt van onze route vanuit Perth, op weg naar Esperance, een plaatsje wat bekend staat om zijn mooie kustlijn en hagel witte zandstranden met blauw, turcoise water en het Le Grand National Park. Het is tegen 16:15 uur als we aankomen in Esperance en we na de eerste twee campings bekeken te hebben besluiten eerst maar eens te kijken wat het plaatsje te bieden heeft .... De felle zon heeft inmiddels plaats gemaakt voor een dik grijs grauw wolkendek en onze eerste indruk die we krijgen is nou niet dat wat we gehoopt hadden na deze lange rit aan te treffen. Het strand wat we aantreffen is echt niet een van de mooiste en witste stranden en het water is echt niet zo blauw als op de foto's die we hebben gezien. Het lijkt meer op grauwe industrie stadje met een grauw verlaten strand. Dit samen met de overvolle campings draagt bij ons nou niet echt bij aan de wow factor. Beetje jammer. We besluiten uiteindelijk toch maar hier een camping op te zoeken (de meest geschikte uit vier niet geschikte) en in elk geval vannacht hier te blijven. Morgenochtend willen we dan doorrijden richting het Le Grand National Park wat op zo'n 45 km van Esperance af ligt en waar we dan een natuurcamping op willen zoeken. Vanmiddag doorrijden heeft geen zin, want er zijn maar twee van dit soort campings in het National Park en het werkt op basis van eerst binnen, eerst plaats. Als we morgenochtend op tijd die kant op rijden en eerst naar een van de campings rijden, is de kans het grootst dat er nog een plekje voor ons vrij is. Als we ons tentje hebben opgezet op de camping hier en het weer iets lichter lijkt te worden, pakken we de auto en rijden we nog de Great Ocean Drive, een toeristische route van 40 km langs de kust en langs de mooie stranden van Esperance. Jawel, dit stukje is wel mooi en met het zonnetje er bij ziet alles er toch net weer even een stuk mooier uit. We besluiter er de tijd voor te nemen en aansluitend gelijk even wat te eten in het plaatsje. Omdat we ons reisschema iets willen aanpassen en we voor in Perth graag twee nachten in een heerlijke AirBenB willen slapen, besluiten we nog even bij de McDonald's een ijsje te gaan eten, zodat we daar gebruik kunnen maken van de gratis Wifi, want het Wifi is schaars in dit deel van Australië en op de plekken waar wij overnachten. Als we tegen 22:15 uur terugkomen op de camping blijken we nieuwe buren te hebben. Na nog even wat gedronken te hebben en gedouched kruipen we ons tentje maar weer in, morgen op tijd eruit.

Zaterdag 28 januari 2017 (118 km)
Op zich prima geslapen vannacht en het luchtbedje van Sander heeft het ook gehouden. Om 08:15 uur zijn we gereed en rijden we via Esperance waar we nog even wat boodschappen doen, door richting het Le Grand National Park. Hopen dat we op tijd zijn om daar een mooi plekje op een van de twee natuurcampings te bemachtigen. Als we om 09:45 uur bij de ingang van het National Park komen, lezen we dat op de natuurcamping waar wij heen zouden willen om 09:00 uur nog 21 plekken vrij waren en op de tweede camping nog 4 plekken. Met een beetje mazzel zou het dus moeten lukken. Het is nog zo'n 19 km rijden en we besluiten eerst rechtstreeks naar de natuurcamping in Lucky Bay te rijden. En jawel, de camping staat (voor een camping als deze) al behoorlijk vol, maar gelukkig zijn er nog een paar plekken vrij. We kiezen plaats nummer 47, eentje boven aan de camping, aan de rand met een schitterend uitzicht over de baai, Lucky Bay. En wow, wat een prachtige baai, een mooi wit strand en inderdaad helder turcoise blauw water, net als op de foto's op internet. We weten het direct zeker, hier willen we zeker twee nachten blijven! Omdat we beide graag zoveel mogelijk van Australië willen zien, leggen we best behoorlijke afstanden af en blijven we vaak niet langer dan maar een of hooguit twee nachten op dezelfde plek. Maar op een plek als deze, blijven we zeker twee nachten om te kunnen genieten van dit mooie stukje natuur, zo ver afgelegen van alles .... Als we ons tentje hebben opgezet, even een bak koffie hebben gedronken en ons hebben ingesmeerd tegen de zon, pakken we ons tasje met wat drinken, zonnebrand en zwemspullen en lopen we de camping af naar het strand. Eerst maar eens even een paar uurtjes genieten van dit mooie plekje, een beetje bij bruinen in de zon en wat verkoeling zoeken in het glasheldere turcoise blauwe water hier, heerlijk. Het strand en de camping worden bewoond door de Grey Kangaroos en als we terug lopen naar de camping liggen er een paar te zonnebaden op het strand. Hoe leuk is dat? Ook bij onze tent komen er af en toe een paar Kangaroos een kijkje nemen. Later in de middag rijden we nog even een klein stukje door het National Park en nemen we een kijkje op de andere stranden en bij de drie bergen in het park die hier uit het niets ineens opdoemen. Misschien dat we er morgen nog wel eentje willen beklimmen, want volgens ons moet je vanaf de top echt een schitterend uitzicht hebben over het hele park. We will see. Met een wijntje in ons hand genieten we bij de tent van het mooie uitzicht en concluderen we dat het toch niet voor niets is geweest dat we deze lange afstand hebben afgelegd. 's Avonds bakken we een paar hamburgers op een van de BBQ's terwijl de Kangaroos ons nauwlettend in de gaten houden en even een kijkje komen nemen. Tijdens het eten maken we kennis met een ouder echtpaar dat uit NSW (uit de buurt van Newcastle) komt en die voor een trouwerij de doorsteek hebben gemaakt naar Perth en nu weer op weg terug naar huis zijn, een ritje van zo'n 9.000 km in twee maanden. 's Avonds zitten we nog heerlijk buiten bij ons tentje en kunnen we genieten van een schitterende sterrenhemel. Fantastisch wat een mooi plekje dit!

WEEK 58
Zondag 29 januari 2017 (14 km)
Als ik er vanmorgen weer op tijd uit ben zijn er alleen een paar kankaroos al wakker en het zonnetje komt net tevoorschijn. Vanmorgen willen we de Frenchman Peak beklimmen, een van de drie toppen in het Le Grand National Park. Niet zo'n hele hoge dit keer, maar toch nog een stevige klim van zo'n uur vrij steil omhoog (soms op handen en voeten zo blijkt later ....) Als Sander er ook uit is ontbijten we nog even in het zonnetje en tegen 10:15 uur rijden we met de auto naar de parkeerplaats onderaan de berg. Na een stevige klim bergopwaarts is het tijd voor de beloning .... Een prachtig uitzicht over het National Park. Helaas betrekt de lucht en maakt het zonnetje plaats voor een donkere lucht. Tijd om weer terug te gaan richting de parkeerplaats, want je wilt hier ook niet bovenop staan als het echt hard gaat regenen. Gelukkig valt het nog mee en blijft het alleen nog bij een paar spatters. Na ruim twee uur zijn we weer terug bij de auto en rijden we terug naar de camping. Het idee was om vanmiddag lekker naar het strand te gaan hier, want dat is immers een van de redenen dat we hier zijn. Helaas, als we een broodje op hebben voor de lunch gaat het regenen, niet een beetje maar keihard. Er zit niets anders op dan het strand maar even uit te stellen en te schuilen in de auto. Omdat het er naar uit ziet dat het niet een, twee, drie gaat opklaren besluiten we me maar een film te kijken op onze tablet in de auto .... Tja, het moet niet gekker worden. Helaas blijft het de hele middag regenen en wordt het pas tegen 19:00 uur droog. Tja, niet echt wat we hier op deze plek gehoopt hadden, maar niets aan te doen, onze eerste dag regen in Australië in ruim 10 weken .... Als het droog wordt is het bijna donker, maar besluiten we toch nog maar even lekker buiten te gaan zitten. Ons tentje is gelukkig nog helemaal droog van binnen en tegen 22:00 uur besluiten we om ons tentje in te gaan. Morgen hebben we een lange rit voor de boeg en willen we een bezoek brengen aan Wave Rock ....

Maandag 30 januari 2017 (731 km)
Vannacht heeft het nog wat geregend, maar als ik eruit ga (om 05:30 uur) is het gelukkig droog en het ziet er een stuk beter uit als gisterenmiddag. Om 06:45 uur staat de wekker, want we willen vandaag richting Wave Rock, een route van ruim 500 km hebben we vandaag voor de boeg door de outback. Gelukkig kunnen we ons tentje zo goed als droog weer opbreken en na het ontbijt vertrekken we om 07:40 uur. Eerst rijden we 65 km terug richting Esperance, waar we de auto aftanken en nog even wat boodschappen doen. Een uurtje later laten we ook Esperance achter ons en rijden we in de richting van Hayden, Wave Rock. Een bijzondere granieten rots van 110 meter lang en 15 meter hoog in de vorm van een grote golf, een bizar gezicht midden in het verder vlakke landschap. Jaarlijks trekt deze rots ruim 100.000 toeristen, hier ver afgelegen van alles .... De eerste 250 km neem ik voor mijn rekening, dezelfde route als van de week toen we richting Esperance reden. Een veelal uitgestrekt, vlak, dor en droog landschap met een roadhouse en twee kleine outback towns op de route. Dan strekken we even de benen en vervolgens rijdt Sander het tweede deel tot aan Wave Rock. Om 11:00 uur verandert de lucht in een donkere grijze wolkendeken en begint het wederom te regenen, hard te regenen. Hoe bizar is dit? Gaan we naar een van de droogste en warmste delen van Australië. Hier is vrijdag op zaterdag nacht nog een camping geëvacueerd bij Wave Rock omdat er bosbranden woedde en het was nog maar de vraag of de toegang tot Wave Rock voor ons op tijd weer zou worden opengesteld. En nu wij op weg zijn naar deze afgelegen rots in de outback regent het en niet zo'n beetje ook. Ik denk dat de mensen hier er wat blij mee zijn, maar ik kan jullie zeggen dat wij er behoorlijk van baalden. Anyhow! Net op het moment dat we in de buurt van Wave Rock aankomen gaat het wat zachter regenen en wordt het zelfs even droog. Nadat we in de auto even een broodje hebben gegeten rijden we richting de parkeerplaats en lopen we naar Wave Rock. Wat een bijzondere rots, een grote golf midden in de outback. Helaas geen foto's met een strak blauwe lucht zoals op vele plaatjes, maar (nog bijzonderder) Wave Rock met een waterval vanaf de top. Tja, en dan na iets meer als een uurtje in het gebied rondgelopen te hebben en nog een grot bekeken te hebben met wat Aboriginal muurschilderingen, rijden we weer verder. Op naar een geschikte locatie om te overnachten. We hebben als tip een klein plaatsje doorgekregen nog een kleine 100 km verderop, waar wel een geschikte camping zou zijn, eentje waar je zelf de prijs mag bepalen. Helaas is het inmiddels weer flink gaan regenen en als we op dit moment ergens geen zin in hebben is het om ons tentje weer op te zetten en nog een avond in de auto te moeten zitten. Omdat er verder slechts een Motel en een B&B in dit plaatsje die beide belachelijk duur zijn, besluiten we nog wel even door te rijden in de richting van Perth in de hoop dat ofwel het weer nog opklaard ofwel we een geschikte en wat goedkopere accommodatie vinden voor vanavond. Als we weer een half uur zoiets onderweg zijn, krijgen we de schrik vanons leven .... Een grote Kangaroo springt vlak voor de auto de weg op en stuiterd onschuldig langs. Gelukkig kon ik het dier net op tijd ontijken, want met zo'n Kangaroo tegen de auto, kun je je reis wel even onderbreken. Dit is nou precies de reden waarom we hier in het donker niet willen rijden. Het is de rest van de dag alleen maar blijven regenen en net voor het donker om 19:30 uur lukt het om een geschikte accommodatie te vinden in een klein gehucht op de route in Pingelly. Zoals zoveel van de outback towns, niet veel meer dan een stip op de kaart, ver afgelegen van alles en met slechts een tiental inwoners en een locale pub. We hebben het hele hotel voor ons alleen, de gedeelde badkamer hoeven we alleen samen te delen en we hebben een hele keuken en woonkamer voor ons zelf. Voor het eerst sinds maanden kijken we weer eens wat doelloos tv en tegen 24:00 uur gaan we maar slapen. We hebben nog even geprobeerd of we misschien morgen al terrecht zouden kunnen bij onze AirBenB in Perth, maar helaas was de kamer voor morgen al verhuurd. Dan morgen maar maar even kijken hoe het weer is en waar we morgen onze nacht doorbrengen. Vannacht in elk geval in een leeg hotel wat we helemaal voor ons zelf hebben ....

Dinsdag 31 januari 2017 (180 km)
Ik was er vanmorgen al weer op tijd uit en heb nog even wat foto's overgezet op mijn tablet en het reisverslag bijgewerkt. Omdat we vandaag niet zo ver meer hoeven richting Fremantle/ Perth en we hier niet vroeg hoeven uit te checken, probeert Sander een keertje wat uit te slapen, want tja dat is iets wat hier op een camping meestal niet lukt. We willen straks na het het ontbijt verder rijden in de richting van Fremantle/ Perth en afhankelijk van het weer vandaag willen we kijken of we nog een laatste nachtje ons tentje opzetten of we daar op zoek gaan naar een geschikte AirBenB voor een nachtje. Daarna zullen we voorlopig niet meer gebruik maken van ons tentje. We moeten alles netjes inpakken, want als volgende week mijn ouders komen naar Thailand, zullen zij ons tentje weer mee terug nemen naar Nederland. In Azië is er geen reden meer om te camperen .... We hopen straks de laatste dagen in Perth en onze laatste nacht in Sydney bij Michael en zijn vriend weer te beschikken over goede Wifi, zodat we nog even kunnen Skypen met het thuisfront, iets wat hier in WA op de plaatsen waar wij waren niet mogelijk was. Het is vandaag zo'n 2 uurtjes rijden naar Fremantle en tegen 11:00 uur verlaten we hier het plaatsje. Onderweg zijn we nog even gestopt bij een McDonald's om gebruik te maken van de Wifi en te kijken of we nog een accommodatie voor vanavond kunnen boeken. Helaas, het is (nog) niet gelukt. Tegen een uur of 14:30 uur zijn we in Fremantle waar we eerst even een bakkertje opzoeken voor een lekkere Pie en vervolgens het plaatsje gaan bekijken. Ook vandaag is weer een regenachtige dag en echt zin om ons tentje op te zetten hebben we niet. We besluiten uiteindelijk 's avonds eerst in het plaatsje te eten en dan te kijken wat het weer doet .... Eind van de dag klaart het gelukkig op en dus besluiten we uiteindelijk toch maar om nog een keer ons tentje op te zetten op een camping net buiten Fremantle. Het blijkt goed uit te pakken. Het is een rustige plek op een groot vankantiepark en het blijft droog. Hopen dat het morgenochtend ook goed weer is, zodat we dan ons tentje goed schoon kunnen maken en droog kunnen inpakken, goed inpakken voor de terugreis naar Ambacht ....

Woensdag 01 februari 2017 (51 km)
Beide vannacht heerlijk geslapen, misschien komt het omdat we wisten dat het voorlopig ons laatste nachtje zou zijn op een camping in ons tentje? Anyhow! Ik ben er zoals gebruikelijk weer lekker op tijd uit (06:15 uur) en het zonnetje laat zich al weer zien. Beters! Kunnen we straks mooi de tent goed schoonmaken en inpakken en hoeven we ons daar van de week niet meer mee bezig te houden. Een goede keuze dus geweest om gisterenavond toch ons tentje nog een keertje op te zetten. Tegen 08:30 uur is ook Sander eruit en gaan we aan de slag .... Als we ons tentje weer hebben ingepakt en hebben ontbeten is het inmiddels 10:10 uur en laten we ook deze camping weer achter ons. Het is vandaag weer heerlijk zonnig en een graad of 32 Celsius, dus besluiten we vandaag maar eens een strand dagje in te lassen. Onderweg van Fremantle naar Perth komen we langs een mooi strand, waar we stoppen en uiteindelijk tot een uur of 15:30 uur blijven. Heerlijk hoor, nog even een dagje genieten van de Australische stranden en kust. Van hier rijden we naar onze nieuwe AirBenB in Perth die we vorige week hebben geboekt voor onze laatste twee nachten in WA. Tegen 17:00 uur komen we aan bij onze AirBenB en worden we weer netjes ontvangen, een prima kamer. Als we onze auto weer helemaal leeg gehaald hebben (die moeten we vrijdag hier in Perth op het vliegveld weer inleveren) en het in onze kamer een enorme chaos is van alle losse spullen, besluiten we eerst even een wasje te draaien, wat op te ruimen en tegen 18:30 uur pakken we de auto en rijden we nog even het centrum van Perth in op zoek naar een restaurantje. Voor mij is het de derde keer dat ik in Perth ben en ik weet dus een klein beetje de weg. Er blijkt een een of ander comedy festival aan de gang te zijn voor twee weken met allerlei voorstelling in theaters en op straat en het is dus best druk op straat. Net als in de meeste Australische grote steden lopen hier ook wel de nodige zwervers op straat en zijn er wel straatjes die je beter kan vermijden in het donker. Anyhow! We belanden in een Mexicaans fast food achtig restaurantje en daarna lopen we nog een stukje door de stad, Perth by night. Morgen hebben we nog de hele dag om de stad te verkennen en eventueel zelfs vrijdag ook nog want we hebben pas vrijdagavond om 22:55 uur onze vlucht naar Sydney. Maar Perth is niet zo'n grote stad (1,8 miljoen inwoners ....) dus ik vermoed dat we aan een dagje wel genoeg zullen hebben. Tegen 21:30 uur nemen we de auto weer en rijden we terug naar onze AirBenB waar we 's avonds nog even Skypen met Theo.

Donderdag 02 februari 2017
Het plan is om vandaag Perth in te gaan, maar we hebben de tijd en doen dus lekker rustig aan vanmorgen. Wat lezen op internet, kijken of we een geschikte accommodatie kunnen boeken voor in Bangkok volgende week met Marrie en Dim en we doen nog even een laatste handwasje. Ja, het begint nu al echt op te schieten .... Nog een paar dagen en dan treffen we mijn ouders in Bangkok, hoe leuk is dat? Super om elkaar na zo'n lange tijd weer te zien en lekker een paar weken met z'n vieren door te brengen en een stukje van onze wereldreis samen te beleven. Tegen 12:00 uur lopen we richting de bushalte en nemen we de bus het centrum in. Perth is niet echt een stad met grote bezienswaardigheden of must do's, dus we lopen gewoon maar een paar uurtjes wat door het centrum, nemen een kijkje bij de Belltower en lopen nog een stukje langs de River Swan. Als we ergens op ons gemak een broodje hebben gegeten voor de lunch lopen we via de waterkant richting het Kings Park en de Botanische tuin. Die laatste is helaas niet geheel toegangkelijk vanwege een concert wat hier vanavond wordt gegeven, beetje jammer .... Op de terugweg richting het centrum drinken we nog even wat onderweg en in een foodcourt bestellen we wat te eten. Het was vandaag weer behoorlijk warm, zo'n 38 graden Celsius. Om 18:40 uur nemen we de bus weer terug richting onze AirBenB, halen we nog even wat te drinken op en een paar broodjes voor het ontbijt morgenochtend en tegen 19:15 uur zijn we weer terug. Onze host blijkt vanavond niet thuis te zijn, dus we hebben heerlijk het huis voor ons zelf. We Skypen nog een poosje met Marrie en Dim, die inmiddels helemaal klaar zijn voor hun reis volgende week. De eerste accommodatie voor in Bangkok hebben we inmiddels geboekt, twee appartementen centraal gelegen op loopafstand van openbaarvervoer. Om 23:00 uur besluit ik vast wat spullen uit te zoeken en mijn backpack vast weer in te pakken voor onze vlucht morgen. Daarna lezen we nog wat op internet en tegen 01:00 uur gaan we slapen. Morgenochtend kunnen we ook rustig aan doen, want we hoeven hier niet vroeg uit te checken. We willen nog wel wat gaan ondernemen morgen, dus ik vermoed dat we tegen een uur of 12:00 uiterlijk wel zullen uitchecken hier.

Vrijdag 03 februari 2017 (84 km)
Om 07:00 uur ben ik er uit, tijd genoeg om weer even het reisverslag bij te werken en nog wat foto's te versturen. Sander ligt nog heerlijk te slapen, wat wel lekker is want vannacht hebben we een nachtvlucht van Perth naar Sydney (duur 04:15 uur) en dus zal er dan van slapen wel niet zoveel terecht komen. Als we straks weer onze backpacks hebben ingepakt, willen we nog een touristische tasting route rijden door de Swan Valley, het wijngebied rondom Perth. Om 12:15 uur trekken we de deur achter ons dicht en rijden we richting het tourist information centrum in Guildford om een routebeschrijving op te halen voor de tasting route door de Swan Valley. De 32 km lange route blijkt een prima invulling van onze laatste middag in WA. We beginnen met een wijntasting, gevolgd door een chokolade tasting en wijn en olijven tasting. Voor het 17:00 uur is hebben we de hele route gereden, hebben we nodige wijn- en andere tastings achter de kiezen en kunnen we ook de Swan Valley aan ons lijstje toevoegen. Tja, we moeten er hier nog even van genieten, want in Azië zullen we vast geen wijnproeverijen tegenkomen .... 's Avonds rijden we nog even naar het centrum van Perth waar we eten op een wekelijkse foodmarket, voordat we om 20:30 uur richting het vliegveld van Perth rijden om onze derde huurauto voor in Australië weer af te leveren en onze laatste binnenlandse vlucht te nemen naar Sydney. De auto leveren we snel en netjes weer af met inmiddels 11.183 km op de teller. Hier in WA hebben we in totaal nog eens 2.912 km afgelegd, waarmee ons totaal aan afgelegde km in Australië uitkomt op 10.700 km. Tja, een hele afstand maar dan hebben we ook wat gezien. Onze vlucht vertrekt een half uur later als gepland, maar met een beetje wind in de rug komen we toch weer netjes op de geplande aankomsttijd aan op Sydney airport.

Zaterdag 04 februari 2017
Na een korte nacht komen we om 06:30 uur aan op Sydney airport. Als we onze backpacks weer hebben nemen we de trein naar centraal station en vandaar de tram richting John St. Square, vanwaar we in vijf minuten naar het appartement van Michael lopen, waar we om 07:45 uur zijn. Onze laatste nacht logeren we bij Michael en zijn vriend in Sydney centrum. Super leuk om onze laatste dag in Sydney met z'n vieren door te brengen. Nadat we eerst weer even wat hebben bijgekletst met Michael en ontbeten hebben, proberen we nog even of we anderhalf uur wat kunnen slapen, want vannacht hebben we niet veel meer dan twee uur geslapen in het vliegtuig. Om 11:30 uur gaan wij nog even richting het Opera House, waar we voor 12:30 uur een rondleiding hebben geboekt, iets waar tijdens ons vorige verblijf in Sydney niets van is gekomen. De rondleiding duurd een uurtje en geeft ons een goed indruk van het Opera House van binnen en met name de ontwikkeling en bouw van het enorme project destijds. Na onze rondleiding nemen we de trein terug richting centraal station, brengen we nog een kort bezoekje aan Paddington Market en lunchen we nog even in de stad voor we terug gaan richting het appartement van de jongens. 's Middags is het tijd om nog even wat te relaxen, gezellig nog wat te kletsen met de jongens en tegen 19:30 uur nemen we de tram de stad in voor ons laatste dinner met z'n vieren bij een heerlijk Thais restaurant. Als we 's avonds weer terug zijn in het appartement drinken we nog gezellig een wijntje en tegen 24:00 uur nemen we vast afscheid van de jongens. Morgen is onze vlucht om 09:45 uur en om 07:00 uur nemen we een Uber taxi richting het vliegveld. Voor mij was het wel heel bijzonder om na zo'n lange tijd Michael weer te ontmoeten en wat tijd hem hier door te brengen. Een super leuke afsluiting van onze reis hier in Australië.

WEEK 59
Zondag 05 februari 2017
Heerlijk geslapen vannacht en om 06:15 uur ging de wekker. Om 07:00 uur nemen we een Uber taxi richting het vliegveld en na de check in, vertrekt onze vlucht van Sydney naar Bangkok netjes op tijd om 09:45 uur. Na 11 weken laten we Australië weer achter ons en gaan we aan het laatste deel van onze wereldreis beginnen in Azië, waar we nog zo'n vijf maanden zullen rondreizen en nog wat nieuwe landen aan ons lijstje zullen toevoegen. En .... waar we dinsdagavond mijn ouders, Marrie en Dim, weer zullen treffen om vervolgens met z'n vieren 3,5 week door Thailand te reizen.

AUSTRALIË
77 Dagen Australië. Mooie afwisselende 11 weken in Australië. Een enorm groot continent dat wij als land bereisd hebben. Van een enorme kustlijn van noord naar zuid (Oost kust), de bergen in het binnenland en de prachtige kust op weg van Sydney naar Adelaide en het uitgestrekte binnenland in West Australië en de steden die we bezocht hebben met Sydney als hoogtepunt. Met name Sander moest wel erg wennen aan de enorme afstanden die we soms moesten afleggen (10.700 km in totaal)! Aardige mensen, leuk om de real Ozzies te ontmoeten met als enige minpuntje vooral tijdens de schoolvakanties op sommige plekken soms erg druk. Voor mij was het vooral erg leuk om voor de vierde keer weer terug te zijn in Australië en samen met Sander verschillende plekken te bezoeken die voor mij bekend waren en ook nieuwe plekken te ontdekken. Vooral "thuiskomen" in Sydney en tijd doorbrengen met een goede vriend van toen na ruim 18 jaar was super leuk.

11 Reacties

  1. Heily Visser.:
    5 februari 2017
    Het was weer schitterend om het verslag te lezen. Nu op naar Azië, ook dat zal bijzonder zijn, zeker omdat jullie daar ook Dim en Marrie ontmoeten. Het zal best een mooie tijd worden zo samen met je ouders. Genieten dus maar!
  2. Jolanda leendertse:
    5 februari 2017
    Wat een schitterende verhalen weer.
    Geniet met zijn 4-en in Thailand. Dat moet wel erg bijzonder worden.
  3. Sylvia de Wilde:
    5 februari 2017
    Wat een bijzonder leven hebben jullie. ...geweldig. Blijven genieten! Liefs Syl
  4. Ma:
    5 februari 2017
    Zo nog even de verslagen gelezen en wat t.v. kijken dan op naar morgen en dan een lange reis voor de boeg , na een lange reis hopen we jullie te ontmoeten in Bangkok, jullie hebben heel wat kilometers afgelegd en zonder ongelukken.
    liefs zien jullie snel. Xx pa en ma.
  5. Anneke Menses:
    6 februari 2017
    Wat een prachtige tijd hebben jullie in Australie doorgebracht.
    Nu staan Marrie en Dim in de startblokken. Wat ern mooi weerzien zal dat zijn. Veel plezier met jullie viertjes in Thailand
  6. Wim van der Steen:
    6 februari 2017
    Het was weer geweldig die verhalen van jullie.
    Ga nu genieten met z'n vieren in Thailand.
  7. Jacqueline:
    7 februari 2017
    In Myamar bij het Inle meer kun je nog een wine tasting doen, smerige wijn en een prachtige plek. Heerlijk om jullie verhalen te lezen. op naar Azië.
  8. Dienie Coenen..:
    8 februari 2017
    Wat is het mooi de Ware Rock,Hëële mooie verhalen hèèl ĺevendig geschreven en wat leuk dat jullie Michael en zijn vriend zijn gaan opzoeken.
    Ook leuk dat je ouders weer ziet ,doe ze maar heel veel groeten van Dienie. Veel liefs voor jullie. Groetjes en tot ziens.
  9. Cees Sleven:
    9 februari 2017
    Op 9 februari jullie meest recente reisverslag gelezen en ook weer een beetje meebeleefd. Mooie afsluiting van jullie reis door Australië! Nu op naar Azië waar ongetwijfeld nieuwe avonturen wachten. Ik kan niet wachten... Groet!
  10. T v d Braak:
    10 februari 2017
    Zo,n hangbrug tot aan de boomkruinen is dat niet enger dan een canopy tour?
    Het lukt je toch steeds Dennie ondanks jouw hoogtevrees.
    Nu naar Thailand. Veel plezier met z'n allen.
  11. Yvonne peters:
    20 februari 2017
    Ondanks het feit dat jullie al weer even in Thailand zijn en zo leuk met je ouders op kunt trekken, wil ik toch nog even ingaan op jullie laatste weblogs. Wat hebben jullie toch weer een prachtige natuur gezien en ook dieren zoals de veel aanwezige kangaroos en die dolfijnen zo vlak voor jullie langs. Wat een enorme hoeveelheid national parks! Prachtig dat Karri Forest. Had toch wel verwacht dat je in een boom zou klimmen, Dennie... Heerlijke proeverijen, ja wijn natuurlijk, maar ook olijven, chocola, kazen, yoghurt en koffie. M'n liefje wat wil je nog meer! Ja, misschien niet steeds die enorme hitte. Maar misschien is dat in Thailand anders, wellicht wat vochtiger.
    Hoop jullie verhalen van daar weer te lezen. Goede reis met elkaar! Groetjes, Yvonne