Week 9 Europa camperreis 2022

Zondag 5 juni. Vanmorgen was ik er om 6:30 uur na een heerlijk, rustige nacht. Eerst even koffie maken en daarna een verfrissende duik in het meer. Nog even genieten van dit unieke plekje. Als Sander er ook uit is en even gezwommen heeft, is het tijd voor het ontbijt. Daarna spullen pakken en rond 9:30 uur laten we deze plek weer achter ons. We rijden eerst een paar kilometer terug door de donkere, smalle tunnels en dan besluiten we door te rijden door de canyon i.p.v. eerst terug richting Pluzine. Na de tunnels is het nog zo'n 10 kilometer tot aan de grens met Bosnie en Herzegovina. Wij blijven in Montenegro, aan deze kant van de rivier, maar desondanks komen we toch bij de grenspost en moeten we onze paspoorten laten zien. Dan gaat de hoofdweg links de brug over Bosnië en Herzegovina in, maar wij moeten volgens MappsMe rechtdoor een bergweggetje in, welke is afgesloten door een slagboom. Als we de douaniers vragen of deze weg gesloten is, maakt hij de slagboom open en mogen we doorrijden, het antwoord is nee dus..... We rijden vandaag een  route van totaal 97 kilometer door de bergen, over smalle kronkelweggetjes, door kleine bergdorpjes en door een adembenemend landschap. Op verschillende plekken onderweg maken we korte stops om even het landschap op ons in te laten werken. We lunchen met een prachtig uitzicht over een canyon, waar we nog worden aangesproken door een vrouw uit Montenegro. De mensen zijn hier oprecht super vriendelijk. Als ik de lunch uit de camper haal wordt ik opgeschrikt door onverwacht bezoek. Als ik me omdraai van de koelkast naar de deur, steekt er een hoofd om de hoek van de deur. Een man die geen woord Engels of ook maar iets anders spreekt, enkel op sokken kijkt zijn ogen uit, alsof hij nog nooit zoiets heeft gezien. Dan wijst hij naar iets en zegt sock, sock..... sock. Het enige wat hij kan zeggen en hij wijst (dacht ik) naar Sander zijn sokken in zijn schoenen. Als ik die aan hem wil geven wijst hij nog eens. Uiteindelijk kom ik erachter dat de man dorst heeft en naar een fles icetea wijst. Ik haal een koud blikje Radler uit de koelkast en biedt deze aan. Nou de man moet haast zijn uitgedroogd, want nog voor ik alles had gepakt voor de lunch was de halve liter op. Ik heb de man daarna niet meer gezien..... Wij hebben hier heerlijk geluncht en hebben daarna onze route weer vervolgd. Eind van de middag zijn we vanaf een parkeerplaats naar een schitterend uitzichtpunt gelopen met uitzicht op de Tara Canyon, heen en terug iets van anderhalf uur. Wat een adembenemd mooi plekje dit. Inmiddels is het een uur of 17:30 uur en rijden we door naar het plaatsje Zabljak. Het eerste plaatsje op de route dat een iets meer weg heeft van een dorp en waar naast een bakkertje ook een supermarkt en wat restaurantjes zitten. We halen even brood bij de bakker en besluiten dan hier in restaurantje te eten, voordat we richting een overnachtingsplek gaan. Hier hebben ze WiFi en dus kunnen we het reisverslag even posten en nog even een berichtje sturen met de eerste foto's van Montenegro. We hebben beide heerlijk gegeten, Lamsvlees. Na het eten, rond 19:45 uur zijn we naar een kleine camping gereden 2 kilometer verderop. Nee, we staan hier vannacht alles behalve alleen, maar we worden super vriendelijk ontvangen door de eigenaresse, kunnen op een plekje staan in het gras aan de rand en hebben hier fantastisch uitzicht op de besneeuwde bergtoppen van het Durmitor Nationaal Park. We worden uitgenodigd om nadat we gesettled zijn nog even een Schnaps te komen drinken en zodra het donker wordt gaan we naar binnen want het stikt hier van de vliegen en muggen. Morgenochtend willen we van hieruit eerst wat gaan wandelen en daarna reizen we waarschijnlijk weer een stukje verder. 

Maandag 6 juni. Vannacht werden we wakker gehouden door een stel schreeuwende en huilende kinderen en baby's, die de hele camping wakker hebben gehouden, echt niet normaal. Wat een verschil met ons plekje van afgelopen twee nachten. Na ruim een uur lijken ze er zelf ook zat van te zijn en kunnen we toch nog wat slapen. Een ding is zeker, na het wandelen straks gaan we er weer vandoor. We zijn na het ontbijt hier nog gaan wandelen, een rondje om het Black Lake, totaal zo'n twee uurtjes. Als we om 11:30 uur terug zijn op de camping, betalen we en zeggen we gedag en gaan gaan weer verder. Eerst in het plaatsje Zabljak inkopen doen, want afgelopen dagen hebben we geen supermarkt of iets gezien. Dan vervolgen we onze route en maken onderweg weer wat mooie stops. We vinden weer een mooi plekje om te lunchen en stoppen bij de Tara Bridge, een mooie, lange boogbrug over de rivier de Tara, de rivier die we al twee dagen volgen. Even verderop op de route stoppen we bij een klein 16e eeuws klooster in het plaatsje Gornja Dobrilovina. We worden hartelijk onthaald door een non die ons het kerkje laat zien en uitleg geeft over de geschiedenis en verteld over haar manier van leven hier samen met nog één andere non. De binnenkant van het kerkje is versierd met oude muurschilderingen en fresco's, erg bijzonder dit. Als we het klooster bezocht hebben, vervolgen we onze route weer en rijden door tot aan het Biogradska Gora National Park. We hebben vandaag 87 kilometer gereden, wederom een prachtige route, maar dit keer was de weg wat minder spectaculair als gisteren. Prima te doen dus. We besluiten hier in het National Park te blijven overnachten (= geoorloofd, kosten € 22) en mogen hier rondom de parking en het Visitors Center zelf een plekje uitzoeken, voor ons wordt dat er eentje met uitzicht op het meer. Er staan hier nog drie andere campers, dus het is heerlijk rustig hier. Als we 's avonds buiten zitten eten regent het, maar omdat we onder de bomen staan, blijft het bij ons droog en hoeven we niet naar binnen. Tegen dat het donker begint te worden zien we een Eekhoorntje voor ons in de bomen. Voor we het weten zien we er nog één en nog één en al snel blijken er zeker een stuk of 15 in de bomen voor ons actief te worden. Heerlijk om dit te zien en horen (ja ze maken ook geluid). Ik zeg, dit is optimaal genieten in de natuur. Naast de Eekhoorns horen we diverse vogelgeluiden. Ik denk dat we hier vannacht wel heerlijk zullen slapen met deze geluiden op de achtergrond.  

Dinsdag 7 juni. Vannacht heerlijk geslapen en als ik er om 6:30 uur uit kom, gaat het door waar we gisterenavond gebleven waren. Nadat ik even ben wezen douchen en koffie heb gemaakt, pak ik mijn stoel en geniet ik nog even verder...... Om 8:20 uur wordt ook Sander wakker en heeft heerlijk geslapen. Lekker wakker worden zo met al die vogelgeluiden. Na het ontbijt gaan we eerst een stukje wandelen, een rondje om het meer door de bossen, een bijzonder natuurgebied hier. Als we rond 11:30 uur terug zijn bij de camper is de parkeerplaats behoorlijk gevuld met dagjesmensen en besluiten wij onze route weer te vervolgen in de richting van de hoofdstad Podgorica. De route vandaag gaat over één van de hoofdwegen en is dus wat makkelijker begaanbaar, maar de uitzichten op de bergen zijn niet minder mooi. Onderweg maken weer wat fotostops en stoppen we ook bij een mooi klooster Manastir Morača, wederom eentje met van binnen prachtige muurschilderingen en Frescos. Hier lunchen we ook direct wat in het parkje bij het klooster. Dan rijden we verder naar Podgorica, de hoofdstad van Montenegro. Het is weer even wennen aan de drukte van de stad nadat we bijna een week in de natuur hebben doorgebracht. Als we uiteindelijk een parkeerplek hebben gevonden lopen we een rondje door het centrum. Deze stad heeft nou werkelijk vrijwel niets te bieden en we zijn dan ook zo uitgekeken. Als we onze route willen vervolgen zien we nog een bordje voor een kathedraal, dus daar nog even heen gereden met de camper. Dit blijkt wel de moeite waard, een prachtige kathedraal met van binnen vol Fresco's, echt schitterend. Later komen we er achter dat deze kathedraal pas in 2013 is gebouwd. Inmiddels is het een uur of 16 en besluiten we nog maar een stukje door te rijden. We maken onderweg nog twee korte stops, eentje bij een uitzichtpunt over de stad en eentje bij een oorlogsmonument. Dan nemen we de afslag richting Rijeka Crnojevica voor ons volgende overnachtingsadresje, maar helaas wordt dit een veel te smal weggetje en besluiten we om te draaien. Dit is de eerste keer trouwens dat we het met de camper niet aandurven om verder te rijden. Dan maar overslaan? Nee, Sander kijkt nog even op MappsMe en ziet nog een ander weggetje om er te komen via een omweg. Ook geen heel brede weg, maar breed genoeg om er uiteindelijk toch te komen. We moeten nog even stoppen voor een overstekende Schildpad, de eerste die we hier tegenkomen en die, zo blijkt even later, hier niet alleen is. Het is inmiddels tegen 18:30 uur als we op een kleine camperplaats aankomen, gelegen aan de rivier. We worden hartelijk onthaald door de eigenaresse die direct van alles en nog wat aan ons probeert te slijten en verkopen. Maar eerst maar even settelen en dan na een drankje wat eten in het restaurantje aan de overkant van de rivier. Het blijkt een goede keuze om hier te gaan eten. Heerlijk gegeten en de eigenaar was super gastvrij en heeft ons tot tweemaal toe zijn Schnaps voorraad laten proeven. We blijven hier sowieso twee nachten is de bedoeling en als het weer het toelaat (de vooruitzichten voor de komende twee dagen zijn even wat minder) willen we morgen van hieruit gaan kanoën over de rivier. We bevinden ons hier in een prachtig stukje rivieren en wedlands gebied (moeras), aan de noordwest kant van het Shkoder meer. Het meer ligt deels in Montenegro en deels in Albanië en zullen we later tijdens onze reis nog van diverse kanten aan doen als we onze reis vervolgen naar Albanië. 

Woensdag 8 juni. Vannacht op zich prima geslapen met de geluiden van de kikkers op de achtergrond. Wel een paar keer wakker geweest door blaffende honden en al vroeg meneer Haan die van geen ophouden weet. Om 6:30 uur ben ik eruit, ga ik douchen en koffie zetten en dan maar even voor de camper genieten van de vele vogelgeluiden en even het reisverslag bijwerken. Het is wat bewolkt, dus ik hoop dat het straks nog wat opklaard, zodat we de kano weer kunnen pakken om de omgeving wat te gaan verkennen. Helaas, nog voor Sander eruit is begint het wat te regen en even later gaat het onweren. Als we de vooruitzichten voor dit gebied moeten geloven is het vandaag regenachtig en de komende twee dagen wordt er noodweer voorspeld. We ontbijten eerst en kijken het nog even aan, maar om 10 uur besluiten we dan toch maar te vertrekken. Het wordt hier zeker geen kano weer vandaag en dan gaan liever verder om nog twee stadjes te bezoeken. Onze eerste stop is in Cetinje met haar oude stadscentrum, paleis en klooster. Hierna rijden we door via een schitterende bergwegroute richting Kotor, gelegen in de Baai van Kotor. De weg is smal en de afdaling richting Kotor teld 25 haarspeldbochten. We rijden achter een grote touringcar die op sommige stukken echt niet meer dan 50 cm ruimte naast de bus over heeft. Het is een drukke weg met veel tegenliggers, zenuwslopend maar goed, we brengen het er weer goed af en komen veilig in Kotor aan. De uitzichten op de route waren geweldig overigens en we hadden uitzicht op de Baai van Kotor, waar we vorige week, aan de andere kant van de baai onze reis door Montenegro zijn begonnen. We parkeren op een gratis parkeerterrein bij een oude begraafplaats net buiten het centrum en lopen van daaruit in zo'n 15 minuten richting de haven en het oude stadscentrum. Er liggen drie grote cruiseschepen in de baai, maar ons valt het qwa drukte in het stadje erg mee, ik vermoed dat we net op tijd zijn aangekomen dat de meeste cruise touristen al weer terug aan boord zijn of juist later nog moeten komen. Het is 15 uur als wij in Kotor aankomen. We lopen eerst over een versmarkt waar we nog wat kazen en verse ham kopen. Daarna lopen we even richting de haven om de cruiseschepen te kunnen bekijken en dan lopen we het oude stadscentrum in met de smalle straatjes, terrasjes en winkeltjes. Het is 17:30 uur als we Kotor weer achter ons laten en op zoek gaan naar een overnachtingsplek. We rijden nog zo'n 20 kilometer verder richting Budva en tot aan Bidraljevina en rijden daar naar een parkeerplaats aan een strandje in een mooi baaitje, een adresje van Park4Night. Bij de strandtent vragen we of het een probleem is als we hier vannacht overnachten, maar dat blijkt voor hen geen probleem te zijn. Het is een privé terrein dus dan is het ook toegestaan. We trekken onze zwembroeken aan, nemen wat te drinken mee en nemen dan nog even een verfrissende duik in zee. Eigenlijk is het weer na Cetinje weer flink opgeklaard en is het toch nog een zonnige dag geworden vandaag. Ja zo gaat dat in de bergen hè, aan de ene kant is het slecht weer en een half uurtje verder kan het weer totaal anders zijn. Ons is het weer gelukt om voor vannacht een mooi en rustig plekje te vinden (er staat nog één ander busje op de parkeerplaats) op één van onze laatste stops in Montenegro. Als we 's avonds naar bed gaan en nog even buiten zijn, horen we een stel Wilde Zwijnen in de bossen naast de parkeerplaats. Tja, dan toch maar even alles binnenhalen voor vannacht. En morgenochtend? Waarschijnlijk begint de dag dan met een verfrissende duik in zee. 

Donderdag 9 juni. Vanmorgen was ik om 6:30 uur eruit. Heerlijk geslapen vannacht en wat is dit lekker wakker worden...... Wat een uitzicht weer. Blijkbaar heeft het vannacht hard geregend en ziet het er vanmorgen ook erg dreigend uit. Als Sander wakker is gaat hij eerst even in zee zwemmen en daarna douchen, voordat we ontbijten. Maar goed ook want dan slaat het weer ineens om, begint het keihard te waaien en even later valt het met bakken uit de hemel, gepaard met onweer en bliksem. En nee, niet een buitje maar de de hele ochtend, sterker nog tot een uur of 13. We besluiten maar even hier te blijven staan en gaan een spelletje doen. Kijken we later wel of het nog opknapt..... Niet echt, maar om 12:30 uur besluiten we toch nog maar even een eindje verderop te kijken. Eerst even langs de supermarkt en daarna een bezoekje aan het plaatsje Budva. Het eerste half uur regend het nog, maar daarna klaart het langzaam op en wordt het toch nog droog. We besluiten hier wat te lunchen en daarna rijden we nog een kleine 20 kilometer verder. Onderweg maken we nog een stop om een schiereilandje bij Sveti Stefan te bekijken. Het blijkt echter een afgesloten dorpje te zijn, maar op zich wel een leuke wandeling vanaf de parkeerplaats er naar toe en bijzonder. Dan volgen we de aanwijzingen van Park4Night en vinden we opnieuw een gratis overnachtingsplek, dit keer op een parkeerterrein tussen de bomen achter een restaurantje aan het strand. Uiteraard vragen we even of het goed is als we hier een nachtje blijven staan, maar dat blijkt geen probleem, er staan er hier nog een stuk of zes als wij aankomen. Bij het restaurant hebben we WiFi en als we gebruik willen maken van toilet kunnen we daar even de sleutel ophalen. Ik zeg, prima plekje weer voor een nachtje. Omdat we vanmiddag laat uitgebreid geluncht hebben, houden we het vanavond bij een lekker kaasplankje en een wijntje. 

Vrijdag 10 juni. Vandaag zijn we twee maanden onderweg, wat vliegt de tijd. Prima geslapen vannacht en rond 6:30 uur ben ik er uit. Er zit vanmorgen weer blauw aan de lucht, dus hopelijk hebben we de regen voorlopig weer even gehad. Straks eerst maar even zwemmen in de zee en daarna douchen, om vervolgens na het ontbijt straks weer terug de bergen in te gaan en de doorsteek te maken richting het Shkoder Meer. Het laatste stuk van onze reis door Montenegro. Als Sander wakker is en de zon inderdaad weer heerlijk schijnt, wijzigen we onze plannen. Dit is zo'n lekker plekje, dat we besluiten om een stranddag in te lassen. We hebben hier Wifi en zo kunnen we ons mooi nog even wat inlezen en voorbereiden voor ons avontuur door Albanië straks. Ook Sander neemt eerst een duik in zee en dan gaan we even ontbijten. Na het ontbijt lopen we het plaatsje in, Petrovac. Een leuke badplaats met een boulevard, strandjes en een mooi uitzicht over een stuk kustlijn met twee kleine eilandjes voor de deur. Rond 12:30 uur zijn we terug bij de camper, pakken we onze spullen en settelelen we ons op het strand. Heerlijk hoor, nog even genieten van de zee voor we weer de bergen in gaan morgen. 's Avonds eten we in het restaurantje wat bij deze parkeerplaats hoort en bellen we nog even via WhatsApp met Marrie en Dim en Theo. Rond 22 uur gaan we terug de camper in, doen we nog een spelletje en tegen 23:30 uur gaan we naar bed. 

Zaterdag 11 juni. Vannacht om 2:50 uur werden we opgeschrikt omdat Sander dacht de politie te horen bij een aantal campers. Gelukkig viel het voor ons mee, ze zijn bij ons niet langs geweest en we hoorden alleen nog tot laat mensen bij een strandtent, die pas tegen 4:30 uur wegreden. Om 6:30 uur ga ik eruit want het wordt mij te warm bovenin. Zo even zwemmen in de zee en daarna douchen, om vervolgens na het ontbijt straks een beetje op tijd weer terug de bergen in te gaan en de doorsteek te maken richting het Shkoder Meer. Het laatste stuk van onze reis door Montenegro. Misschien doen we nog een of twee overnachtingen in Montenegro aan het meer, of we rijden direct door naar Albanië..... Even kijken hoe de dag verloopt vandaag. Rond 9:30 uur verlaten we deze plek en rijden we naar een klooster 2,5 kilometer verderop. Dan nemen we de bergweg en rijden door de bergen, via een mooie route naar Virpazar, zo'n 30 kilometer hier vandaan. Hier zitten we weer aan het Shkoder meer. Omdat we graag het wedlands gebied van hier willen bezoeken, besluiten we dit keer een excursie te boeken voor een boottocht van 5 uur over het meer (oké het werd aangeboden voor 6 uur, maar dat laatste uur waren we al weer terug aan wal). We hebben een groepje van 9 personen aan boord, 3 locals, 2 Engelse meiden en een Duits stel. We varen door een schitterend wedlands gebied en over het meer van Shkoder. Dit is het grootste meer van de Balkan en ligt deels in Montenegro en deels in Albanië. Vier dagen geleden stonden we nog aan de andere kant van het meer op een mooie camperplaats en wilden we een stuk gaan kanoën. Toen gooide het slechte weer roet in het eten en zijn we na één nacht weer vertrokken. Fijn dus, dat het vandaag wel heerlijk weer is en dat we van hieruit een mooie boottocht kunnen maken. Het gebied kenmerkt zicht door een moerasgebied waar duizenden vogels leven. Naast de vele Aalsgolvers, witte Ganzen, Meerkoeten en andere (water) vogels hebben we ook nog een grote Pelikaan gezien. Grote velden met prachtige Waterlelies en rietkragen waar we met de boot tussen door vaarden, schitterend. We zijn in ruim twee uur doorgevaren tot aan het plaatsje waar we dus vorige week ook hebben gestaan op de camperplaats, dit was voor vandaag de lunchstop en keerpunt van de vaarroute. Op de terugweg zijn we deels een andere weg gevaren over het grote meer. Op de boot hebben we nog even zitten praten met het Duitse stel dat ook zeer bereisd was en tja, dan is het altijd leuk om wat ervaringen uit te wisselen. Bij terugkomt in de haven, besluiten we nog een stukje door te rijden. De route blijkt al snel te veranderen in wederom een best wel smalle weg, maar met adembenemde uitzichten. Jammer van de vele tegenliggers in het begin, want dat zorgde op een enkel moment even voor wat lichte stress, de mensen hier zijn in het verkeer namelijk nogal ongeduldig..... Omdat het een intensieve route is, besluiten we na zo'n 22 kilometer bij een schitterend uitzicht punt te stoppen. Uhm..... Wij zeggen, prima overnachtingsplek dit. In de bergen, met schitterend uitzicht op een vrij afgelegen weg. Dat moet kunnen..... Tja, en op zo'n plek als dit doen we dan het dak pas omhoog als het donker is. Eerst even tijd voor een drankje met dit geweldige uitzicht, dan de Macaroni opwarmen en als het wat frisser wordt de camper in met hetzelfde uitzicht. Dit is wel ultieme vrijheid. Dit wordt onze laatste nacht in Montenegro. Wat heeft dit land ons doen verbazen over zijn schoonheid en overweldigende natuur. Wat een prachtig land dit! Ik zeg welterusten voor straks.